Το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου ο underground ήχος είχε μια ακόμα γιορτή και εμείς δεν μπορούσαμε να μην είμαστε εκεί.
Οι Sun Of Nothing μετά από αρκετά χρόνια έβγαλαν καινούργιο δίσκο (μπορείτε να διαβάσετε το review μας ΕΔΩ) και διοργάνωσαν ένα release live στο αγαπημένο μας υπόγειο έχοντας καλεσμένους τους Okwaho και Rita Mosss. Σε ένα πραγματικά ανοιξιάτικο βράδυ, η λέξη που ακουγόταν συνεχώς ήταν “επιτέλους”. Οι πιο μεγάλοι έλεγαν “επιτέλους τους ξαναβλέπουμε” και οι νεότεροι “επιτέλους θα τους δούμε live”.
To live ξεκίνησαν οι Okwaho. H τριάδα ξεκίνησε να παίζει σε σχετικά μικρό κοινό, σε σημείο που αναρωτιόμασταν πως γίνεται να μην είναι γεμάτο το An, αυτό όμως προφανώς και δεν τους πτόησε να εξαπολύσουν το μαύρο και δυστοπικό sludge-doom τους.
Είναι εντυπωσιακό το ότι κάθε φορά που τους βλέπουμε είναι και καλύτεροι. Προφανώς δεν αναφέρομαι σε τεχνικές λεπτομέρειες και ικανότητες, αλλά στο πως καταφέρνουν να ταλαιπωρήσουν τους αυχένες μας και να βγάζουν τόσο όγκο. Στον λίγο χρόνο που είχαν μας παρουσίασαν κομμάτια και από τους δύο δίσκους τους, δίνοντας βαρύτητα όπως είναι λογικό στον τελευταίο τους δίσκο: “The Usurper Regime”.
Όσοι δεν έχετε δει live τους Okwaho ή αργήσατε να κατεβείτε τα σκαλιά του An, πρέπει να σε κάποιο επόμενο live να τους δείτε γιατί ο ήχος τους είναι εμπειρία και στο live απογειώνεται. Ξέρω ότι είναι σχετικά νωρίς, αλλά είμαι περίεργος και ανυπόμονος για το επόμενο βήμα τους.
Στη συνέχεια ανέβηκαν στη σκηνή οι Rita Mosss. Αυτή η μπάντα είναι φτιαγμένη για live και το απέδειξαν περίτρανα ακόμα και σε εμένα που δεν έχω μεγάλη επαφή με τον συγκεκριμένο ήχο.
Κινητήριος δύναμη όλου του groove ήταν ο drummer του σχήματος, ο οποίος με πολύ λίγα κομμάτια στο setup του δεν σταματούσε να αλλάζει ρυθμούς και να αφήνει χώρο στην κιθάρα και το μπάσο να κάνουν avant-garde θόρυβο.
Οι Rita Mosss είχαν φοβερή ενέργεια πάνω στην σκηνή και ο κόσμος χόρευε και διασκέδαζε σε όλη την διάρκεια του set τους, σε ένα An το οποίο ήταν πλέον γεμάτο από άκρη σε άκρη.
Τα φώτα έσβησαν και ο μαύρος ήλιος εμφανίστηκε στον τοίχο του An. Μετά από πολλά χρόνια απουσίας, είχε έρθει επιτέλους η στιγμή να βρεθούμε σε ένα live των Sun Of Nothing, έχοντας στα χέρια μας έναν καινούργιο τους δίσκο.
Καπνοί και δικά τους φώτα δημιούργησαν την πιο κατάλληλη ατμόσφαιρα για τις ανοιχτές μελωδίες στην κιθάρα, τα ογκώδη drums, το μελωδικότατο μπάσο και τις απόκοσμες τσιρίδες. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις μια μπάντα να σέβεται αυτό που κάνει και να φροντίζει την κάθε λεπτομέρεια, όπως επίσης είναι πολύ όμορφο να βλέπεις τον κόσμο να ανταποδίδει αυτόν τον σεβασμό. Οι Sun Of Nothing έχουν καταφέρει να χτίσουν ένα πολύ δυνατό fan base, παίζοντας ένα είδος που μόνο εύπεπτο δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε.
Κοντεύουν να περάσουν 20 χρόνια από τότε που είδα τους Sun Of Nothing πρώτη φορά live και το εντυπωσιακό ήταν ότι ήμασταν πάλι οι ίδιοι άνθρωποι εκεί στο κάγκελο, με πολύ λιγότερα μαλλιά βέβαια, όπως επίσης εντυπωσιακό ήταν ότι είδα σχεδόν όλη την ελληνική underground σκηνή στο An το Σάββατο.
Όταν τελείωσε το live είχαμε μείνει αποσβολωμένοι και δεν χρειάστηκε να σχολιάσουμε κάτι, το μόνο που είχαμε ανάγκη ήταν να κάτσουμε κάπου να ηρεμήσουμε. Μας είχατε λείψει ρε παιδιά!
Φωτογραφίες: Έφη Γαλιατσατου
881 
