Υπάρχουν συγκροτήματα Τοτέμ, τα οποία με την συνέπεια και την τρέλα για αυτό που κάνουν έχουν στιγματίσει τον ήχο που παίζουν και έχουν δημιουργήσει ένα φανατικό πυρήνα οπαδών. Ένα από αυτά τα συγκροτήματα είναι οι Suicidal Angels.
Η μπάντα είναι ταγμένη σε αυτό που κάνει κι έχει καταφέρει να ακούγεται όλο και πιο φρέσκια, σε έναν ήχο που παίζεται από τις αρχές της δεκαετίας ’80 κι έχει κορεστεί. Οι Suicidal Angels θα είναι special guests στις συναυλίες των Beast In Black σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), οπότε ο Βαγγέλης Γιαννακόπουλος βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει με τον τραγουδιστή και κιθαρίστα της μπάντας Νίκο Μελισσουργό, ο οποίος είναι ευθύς, ξεκάθαρος, με όραμα και το αποτέλεσμα είναι μια απολαυστική συνέντευξη.
-Καλησπέρα, είμαι ο Βαγγέλης Γιαννακόπουλος από το Rockway.gr και ήθελα να σε ευχαριστήσω για την ευκαιρία να κάνουμε αυτήν την διαδικτυακή κουβέντα. Ξέρεις, όταν ήμασταν μικρότεροι και αρχίσαμε να ακούμε λίγο πιο “ακραία” μουσική, δεν είχαμε την ευκαιρία να μπορούμε να μιλάμε με τα σχήματα που γουστάρουμε, οπότε τώρα μας είναι λίγο δύσκολο να κρύψουμε τον ενθουσιασμό μας. Αρκετά με τον οπαδισμό μου, πάμε να μιλήσουμε λίγο για την μπάντα…
Γεια χαρά Βαγγέλη και σε ευχαριστώ πολύ για αυτή την συνέντευξη καθώς επίσης και την υποστήριξη σου προς τη μπάντα!
-Κάπου το 2019 είχες δηλώσει ότι o τίτλος του “Years of Aggression” (σ.σ. ο τελευταίος δίσκος των Suicidal Angels) εν μέρει εμπνεύστηκε από το γεγονός ότι ο κόσμος δεν μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος. Ερχόμαστε στο 2023 έχοντας ζήσει ακραίες καταστάσεις. Ο κόσμος έμαθε από τα λάθη του;
Δυστυχώς νομίζω πως ο κόσμος δεν πρόκειται να μάθει ποτέ από τα λάθη του, άλλωστε το έχει αποδείξει και η ιστορία αυτό. Το μελάνι της ιστορίας δια μέσου των αιώνων ήταν πάντοτε το αίμα…Ζούμε θεωρώ σε μια από τις μεταβατικότερες στιγμές του σύγχρονου κόσμου χωρίς να μπορεί να πει με σιγουριά τι μπορεί να του ξημερώσει αύριο, η ταχύτητα των αλλαγών είναι τεράστια με αποτέλεσμα οι άνθρωποι κλειδωμένοι στις οθόνες τους να μην μπορούν να την αντιληφθούν.
-Πολλοί καλλιτέχνες έχουν μιλήσει με τα χειρότερα λόγια για την μουσική βιομηχανία (π.χ. οι Mastodon). Εσείς που πλέον κινείστε σε πολύ ψηλό επίπεδο, τι άγχη βιώνετε και από την άλλη που σας βοήθησε η έξοδός σας από το underground;
Γενικά όλη η καλλιτεχνική βιομηχανία χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ειδικότερα όταν μιλάμε σε επαγγελματικό επίπεδο. Είναι ουκ ολίγες οι μπάντες που έχουν αντιμετωπίσει άσχημα περιστατικά, είτε από μάνατζερ, είτε από εταιρείες, είτε από καιροσκόπους. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο κάθε βήμα και στη κάθε απόφαση διότι η εκμετάλλευση του ονείρου σου καραδοκεί σε κάθε γωνία. Είτε θέλεις underground είτε σε υψηλότερο επίπεδο, τα άγχη είναι λίγο έως πολύ τα ίδια. Απλά το τίμημα στο τέλος είναι υψηλότερο που καλείσαι να πληρώσεις, εάν και εφόσον πάρεις την λάθος απόφαση.
-Σε αρκετά άρθρα μου έχω γράψει ότι δεν γίνεται μια μπάντα να ξαναγράψει την μουσική που έγραφε όταν ήταν 25 γιατί πολύ απλά δεν θα ξανά-είναι ποτέ 25. Εσείς είστε εξαίρεση σε αυτό. Όταν ήρθε στα χέρια μου το “Years of Aggression”, βρήκα ότι πιο «βίαιο» έχω ακούσει από εσάς. Και το εξώφυλλο και η μουσική είναι στα άκρα. Πως καταφέρνουν οι Suicidal Angels να ακούγονται τόσο «φρέσκοι» μετά από τόσα χρόνια στον χώρο;
Το βασικότερο για εμάς είναι να γράφουμε μουσική, η οποία θα μας κάνει πρώτα εμάς να κάνουμε headbanging. Διότι αν δεν μιλάει σε εμάς, πως είναι δυνατόν να μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε την δίψα όλων των ανθρώπων που μας ακολουθούν και μας στηρίζουν; Θα απογοητευτούν, και μαζί με αυτούς και εμείς. Θεωρώ πως ο άνθρωπος «γερνάει» όταν σκοτώσει το παιδί που έχει μέσα του, όταν χάσει τον αυθορμητισμό του. Εμείς λοιπόν προσπαθούμε να διατηρηθούμε στα 25 όπως ανέφερες και ορισμένες φορές για να μη σου πω 15 χαχαχα!
-Αναφέρθηκα στο εξώφυλλο και δεν μπορώ να μην σταθώ στην «μασκότ» των εξωφύλλων σας. Πως προέκυψε η έμπνευση μιας σταθερής φιγούρας;
Δεν ήταν κάτι το οποίο είχαμε προσχεδιάσει, ήταν κάτι που προέκυψε από την συνεργασία μας με τον εξαιρετικό καλλιτέχνη, Ed Repka. Μεγάλο όνομα και σπουδαία τα εξώφυλλα που έχει ζωγραφίσει ξεκινώντας μάλιστα από τα 80s. Όπως προ-είπα λοιπόν, ήταν κάτι το οποίο δοκιμάσαμε, μας άρεσε και το έχουμε διατηρήσει έως σήμερα. Τώρα για το μέλλον, ποτέ δε ξέρεις…
-Μου αρέσει και απολαμβάνω την προσέγγισή που έχετε στο Thrash Metal. Ενώ σας αρέσει να είστε «παραδοσιακοί», ταυτόχρονα έχετε εισάγει το προσωπικό σας style στον ήχο. Ποια είναι η διαδικασία δημιουργίας ενός κομματιού;
Η εισαγωγή του προσωπικού στοιχείου τη σήμερον ημέρα, είναι μια προσπάθεια που θέλει πάρα πολύ κόπο και βαθιά προσωπική ενδοσκόπηση. Είναι μια προσπάθεια που χρειάζεται καιρό, ώστε να μπορέσεις να «ξεφύγεις» από τις επιρροές σου και να εισάγεις το δικό σου στοιχείο, όποιο μπορεί είναι αυτό. Και μάλιστα σε μια σκηνή και μια μουσική που έχουν παιχτεί τα πάντα, γίνεται αυτόματα δυσκολότερο. Παρόλα αυτά, δε το βάζουμε κάτω. Το δυσκολότερο βέβαια όλων είναι να μην φτάσεις να αντιγράφεις τον εαυτό σου με το πέρασμα των δίσκων. Για μας λειτουργεί απλά, αν δε μας αρέσει ένα τραγούδι δεν το κρατάμε μόνο και μόνο για να γεμίσουμε ένα δίσκο η γιατί πρέπει να βγάλουμε ένα δίσκο. Θέλουμε να μπορούμε να δώσουμε και να προσφέρουμε κάτι ακόμα, κάτι φρεσκότερο, διαφορετικό, που θα μας πάει ένα βήμα παρακάτω.
-Παλιότερα είχα πάρει συνέντευξη από έναν καλλιτέχνη και όταν τον ρώτησα γιατί οι στίχοι του είναι τόσο καταθλιπτικοί, μου απάντησε ότι όταν είναι χαρούμενος δεν έχει τι να πει καλλιτεχνικά. Μπορούμε να πούμε κάτι αντίστοιχο για τους Suicidal Angels όσο αφορά την οργή και τα προσωπικά αδιέξοδα;
Οι στίχοι είναι ένα αρκετά παρεξηγημένο κομμάτι της μουσικής σήμερα. Σχεδόν κανείς δεν δίνει σημασία εκτός και αν το όλο πράγμα είναι πολιτικοποιημένο, δεξιά η αριστερά, αρκεί να έχει μια τέτοια στάμπα. Σχεδόν χάθηκαν οι εποχές που ο κόσμος διάβαζε τους στίχους με προβληματισμό και όχι με επικριτικότητα. Προσωπικά μιλώντας και προφανώς δε επικαλούμαι ότι πουλάω κάποια φιλοσοφία, απλά για μένα ο στίχος είναι ένα τεράστιο κομμάτι του τραγουδιού και για αυτό δίνω τεράστια έμφαση στο γράψιμο του.
-Όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε δει αρκετές αλλαγές στο lineup εκτός από εσένα και τον Ορφέα (σ.σ. ο drummer της μπάντας). Πως λειτούργησαν αυτές οι αλλαγές; Προσωπικά σας επηρέασαν; Δεδομένου ότι όταν φτιάχνεις μουσική ή κάνεις tour με έναν άνθρωπο δένεσαι.
Δυστυχώς στο τέλος της ημέρας, όπως αποδεικνύεται, ο κάθε άνθρωπος παίζει μουσική για διαφορετικούς λόγους, όποιος και να είναι αυτός…Η μουσική και ο δρόμος θέλουν θυσίες, άλλοι μπορούν και άλλοι όχι. Δεκτά και σεβαστά και τα δύο αλλά εάν δε μπορείς, δε σου φταίνε εκείνοι που μπορούν. Και αν νομίζεις ότι μπορείς καλύτερα, κανένα θέμα και επίσης απόλυτα σεβαστό. Ιδού η Ρόδος…
-Έχετε περιοδεύσει σε πολλές χώρες και με μεγάλα ονόματα. Θα ήθελα να μας πεις ένα σκηνικό που σας έτυχε και είπες “Τώρα την έχουμε βάψει” κι ένα σκηνικό που είπες “Ναι ρε φίλε…τα κατάφερα”.
Σίγουρα ένα τεράστιο όνειρο που έγινε πραγματικότητα ήταν το Thrashfest tour του 2010 με Kreator, Exodus, Death Angel και εμάς. Εκεί όντως σκεφτήκαμε ότι κάτι πάει να γίνει. Τώρα για κακιά στιγμή, ήταν το 2019 όταν πετούσαμε από Φρανκφούρτη για Όσλο για να παίξουμε εκεί σε μια metal κρουαζιέρα. Τελευταία στιγμή το πλήρωμα εδάφους αποφάσισε ότι δεν θέλει να αφήσει και εμάς και τα όργανα μας να πετάξουμε και μας άφησε έξω από την πτήση ενώ το πλοίο από το ούλο έφευγε σε 4 ώρες. Ευτυχώς έχουμε πολύ έμπειρο travel agent και κατάφερε και μας έβαλε στην επόμενη ακριβώς πτήση με χιλιάδες παρακάλια. Έτσι φτάσαμε και στο Όσλο προλάβαμε και το πλοίο. Γενικά όμως ήταν μια εμπειρία που θέλω να την ξεχάσω 🙂 .
-Ετοιμάζει το συγκρότημα κάτι καινούργιο; Τι μπορείς να μοιραστείς μαζί μας;
Πρόσφατα υπογράψαμε και πάλι με την Nuclear Blast για τον επερχόμενο δίσκο, ο οποίος έχει ηχογραφηθεί και μιξαριστεί. Είμαστε στη διαδικασία προσδιορισμού της ακριβούς ημερομηνίας κυκλοφορίας, είμαστε σε συνεχή επικοινωνία με την εταιρεία και τους ανθρώπους της έτσι ώστε να βγει το απαραίτητο πρόγραμμα, κάτι το οποίο συμβαίνει σε κάθε δίσκο. Είμαστε στη μετά-covid εποχή και σε συνδυασμό με τον πόλεμο, έχουν αλλάξει πολλά και προσαρμοζόμαστε όλοι στις νέες συνθήκες. Είμαστε αισιόδοξοι πως σύντομα θα έχουμε περισσότερα νέα να μοιραστούμε μαζί σας.
-21 και 22 Μαρτίου θα κάνετε live με τους Beast In Black στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα αντίστοιχα. Θα ακούσουμε κάτι καινούργιο;
Πράγματι θα είναι 2 φοβερές συναυλίες. Οι Beast in Black είναι μια μπάντα που κάνει φοβερές συναυλίες και είναι μεγάλη μας χαρά να μοιραστούμε την σκηνή μαζί τους. Και να για να μοιραστώ κάτι, όταν μας ήρθε η προσφορά από το manager τους, δε το σκεφτήκαμε ούτε δεύτερη φορά, θα είναι 2 εκπληκτικά show. Όσο αφορά για καινούριο υλικό, όχι ακόμα, όπως ανέφερα και πριν είμαστε στην διαδικασία προγραμματισμού. Ίσως προς το καλοκαίρι…
-Θα ήθελα να μας πεις ένα album που άκουσες τελευταία και ενθουσιάστηκες, αλλά δεν ανήκει στον χώρο του thrash.
Θα δώσω μια επαγγελματική απάντηση, Beast in Black – Dark Dimension, χαχαχα!
-Το κλείσιμο της συνέντευξης σου ανήκει. Τι θες να πεις στους fan των Suicidal Angels;
Θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους εκεί έξω για όλα τα χρόνια που μας στηρίζουν, για όλη την αφοσίωση και αγάπη που μας έχουν δείξει. Είναι οι καιροί περίεργοι αλλά να μη το βάζετε κάτω!
-Σας ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σας…
Εγώ σε ευχαριστώ Βαγγέλη, να είμαστε όλοι καλά, να περνάμε καλύτερα κ να μη χανόμαστε στην κακία, περαστικοί είμαστε όλοι.
https://www.facebook.com/SuicidalAngels/
709 
