Αν δεν έχεις ακούσει το εξαιρετικό ντεμπούτο των Αθηναίων Sugar for the pill ακολούθα το link και διόρθωσε το λάθος σου (link). Μαγεμένος από το dream pop τους, ο Δημήτρης Μαρσέλος αποφάσισε να μάθει περισσότερα για αυτούς εν όψει της εμφάνισης τους στο Release Festival στις 15 Ιουνίου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), κάτω από τους Nick Cave and the Bad Seeds, Mogwai και Fontaines D.C., αφού θα πάρουν τη σκυτάλη από τους Royal Arch.
-Καλησπέρα! Είχα την πρώτη μου επαφή με τη μουσική σας και ομολογώ πως ενθουσιάστηκα. Θα ήθελα λοιπόν να μάθω τα πάντα. Ποιος, που, πότε, γιατί; Το όνομα σας μου θυμίζει τις γιαγιάδες μας που έλιωναν την ασπιρίνη με ζάχαρη, αλλά και το ομώνυμο κομμάτι των Slowdive.
Καλησπέρα και ευχαριστούμε πολύ! Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε ότι είμαστε όλοι φίλοι εδώ και αρκετά χρόνια, με κοινή μας αναφορά τη μουσική. Γνωριστήκαμε σε συναυλίες , άλλοι συνεργαζόμασταν σε παλαιότερα σχήματα κλπ. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας στο peak της πανδημίας, σκεφτήκαμε να πάμε ενάντια σε όλες τις αντίξοες συνθήκες, να μαζευτούμε και να γράψουμε μουσική. Ήταν το κατάλληλο timing να βρεθούμε επιτέλους όλοι μαζί στο ίδιο σχήμα αυτή τη φορά . Οι Slowdive είναι μια από τις μπάντες που θαυμάζουμε και μας εμπνέουν, το κομμάτι τους “Sugar For The Pill”, από το πρώτο άκουσμα χτύπησε χορδές στην ψυχή μας επομένως δεν θα βρίσκαμε καλύτερο όνομα να περιγράψει αυτό που θέλαμε να αποτυπώσουμε σε νότες. Όλοι μας, εκείνη την περίοδο, αναζητούσαμε κάτι να γλυκάνει όλη αυτή την πικρία που μας πότιζαν οι άσχημες εξελίξεις γύρω μας.
–Ντεμπουταρατε με φόρα με το “Wanderlust” που έχει άρωμα post punk. Σκέφτηκα τους Smiths αρκετές φορές ας πούμε. Ποιοι καλλιτέχνες ήταν η βάση για τη διαμόρφωση του ήχου των Sugar for the pill;
Το “Wanderlust” έχει KAI άρωμα Post Punk, αλλά και πολλά άλλα όμορφα αρώματα, τα οποία μας καθόρισαν σαν μουσικούς. Η αλήθεια είναι πως είμαστε πέντε διαφορετικοί άνθρωποι που έχουμε ακούσει καντάρια μουσικής. Έχουμε όμως κάποια κοινά σημεία αναφοράς, χαρακτηριστικά να αναφέρουμε τους My Bloody Valentine, Slowdive, Cocteau Twins, Lush, Interpol, Editors και η λίστα σίγουρα είναι
αρκετά μεγάλη.
–Η παραγωγή έγινε από τον Αλέξη Μπόλπαση. Πείτε μας δυο λόγια για τη διαδικασία της ηχογράφησης. Πόσο χρόνο σας πήρε; Ποιοι άλλοι σας βοήθησαν να φτάσετε σε αυτό το όμορφο αποτέλεσμα;
Η παραγωγή έγινε από την μπάντα και τον Άλεξ Μπόλπαση ο οποίος είναι πάνω από όλα φίλος μας αρκετά χρόνια. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που δουλέψαμε αυτό τον δίσκο μαζί του, γιατί ξέρουμε πως έχει την τεχνογνωσία να αφουγκραστεί ακριβώς ποιος είναι ο ήχος που πρεσβεύουμε και έχει την απίστευτη ικανότητα να σε καθοδηγεί στα σωστά μονοπάτια τη στιγμή που εκείνος αντιλαμβάνεται ότι πιθανότατα μπορεί να αποκλίνεις από τον αρχικό μουσικό σου στόχο. Οπότε το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να ήταν μέτριο. H ηχογράφηση διήρκεσε περίπου 4 μήνες. Το mastering του album έγινε στην Αμερική από το Nick Townsend. Δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε την πολύτιμη συνεργασία μας με την Typical Organization για την δημιουργία του υπέροχου εξωφύλλου. Είναι ένα χειροκίνητο animation, μιας τυπογραφικής καρδιάς που πάλλεται συνεχόμενα όταν αφαιρεί κάποιος το sleeve. Θέλαμε με κάποιο τρόπο να αποτυπώσουμε τα συναισθήματα που μας δημιούργησε αυτή η νέα μας μουσική περιπέτεια και όλα όσα θα ακολουθήσουν αυτό το όμορφό ταξίδι μας…. Τη δουλειά μας αγκάλιασε η Αμερικάνικη δισκογραφική Shelflife Records και η ελληνική Make Me Happy Records και σε αυτό σταθήκαμε τυχεροί γιατί συναντήσαμε ανθρώπους με πάθος και όραμα οι οποίοι πίστεψαν σε εμάς!
–Για τι μιλάνε οι στίχοι σας; Τι σας εμπνέει στο να συνθέσεις μουσική;
Ίσως ακουστεί κλισέ, αλλά η ίδια η ζωή μας εμπνέει και οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν. Πήραμε πολλά μαθήματα, περάσαμε όμορφες, δύσκολες στιγμές, ερωτευτήκαμε, χωρίσαμε, χάσαμε, κερδίσαμε…αυτά όλα μας κρατούν σε μια συνεχόμενη κίνηση, σε μια αναζήτηση, κάνουν την καρδιά μας να χτυπά δυνατά και μας υπενθυμίζουν πως ζούμε. Είναι ένα αισιόδοξο album, μιλάει για τη δύναμη του ανθρώπου να προσαρμόζεται ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες, να προσπερνά δυσκολίες, να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του και μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, να γνωρίζει ουσιαστικά τον εαυτό του . Με τους ρυθμούς και τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής, ξεχνάμε να κάνουμε την ενδοσκόπηση μας και τελικά φτάνουμε σε ένα σημείο να μη γνωρίζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό.
–Το video clip του “Quicksand” ήταν πολύ ταιριαστό με το κομμάτι. Έχετε σκεφτεί ποτέ να προσθέσετε χορευτές στις ζωντανές σας εμφανίσεις; Πως είναι η εμπειρία του να είσαι σε μια οπτικοακουστική παραγωγή;
Συζητούσαμε αρκετό καιρό την ιδέα με την Αλεξάνδρα Διωνά. Η οποία είχε τον τελικό λόγο και σκηνοθέτησε το clip. Το casting έγινε πολύ προσεκτικά και όλες οι χορεύτριες που συμμετείχαν έχουν αρκετή εμπειρία στο χώρο. Όλο το team ήταν εξαιρετικό, οι τοποθεσίες που επιλέχθηκαν ήταν μέσα σε μια φύση που “οργίαζε”. Θέλαμε να δείξουμε πως στη δική μας κινούμενη άμμο, η πτώση είναι ένα ταξίδι ονειρικό, σε αργή κίνηση, με θαμπές μελωδίες και μελαγχολικά φωνητικά να ακούγονται στο background που σε κάνουν να σκέφτεσαι, πως ίσως να είναι και λύτρωση και νομίζουμε καταφέραμε αρκετά καλά να το αποτυπώσουμε. Η εμπειρία ήταν εξαιρετική αν και αρκετά εξουθενωτική. Πολύωρα γυρίσματα σε ποτάμια, λίμνες, το νερό ήταν αρκετά παγωμένο αλλά το αποτέλεσμα μαγευτικό. Δεν έχουμε σκεφτεί να συμπεριλάβουμε χορεύτριες στα live μας, δεν ξέρουμε αν θα ταίριαζε, αν και με το άκουσμα των πρώτων νοτών του “Quicksand” αυτόματα μας έρχεται στο μυαλό ο εναρκτήριος χορός τους.
-Πότε μπήκες στον κόσμο του rock; Θυμάσαι ποιο ήταν το πρώτο κομμάτι και πρώτο album που άκουσες;
Vana: H τύχη να έχεις μεγάλη διαφορά ηλικίας με τα αδέρφια σου (σε περίπτωση βέβαια που έχουν καλό μουσικό γούστο) είναι ότι σίγουρα θα σε μυήσουν στην καλή μουσική. Η αδερφή μου θεώρησε πως μια καλή αρχή μπορούσε να γίνε με CURE και το “Why Can’t I be you?”. Θυμάμαι να το χορεύω εκστατικά.
Σπύρος: Το ’91. Πρώτο rock κομμάτι “One”-Metallica. Πρώτη ολοκληρωμένη ακρόαση δίσκου κάποια από τις επόμενες χρονιές “Dark side of the moon”-Pink Floyd.
Ηλίας: “Τrash”- Alice Cooper
Στέφανος: Νirvana – “Smells like teen spirit” και πρώτος δίσκος το “Nevermind”- Nirvana.
Kώστας: Πρώτο μου rock άκουσμα, ήταν όταν ήμουν 13-14 και έβαλε ο αδερφός να ακούσει στο δωμάτιο το “Αfraid to shoot strangers” απο Iron Maiden, και ενώ ξετρελάθηκα, δεν το έβαζα γιατί φοβόμουν να το ακούσω μόνος μου.
-Τώρα σας δίνεται η ευκαιρία να εμφανιστείτε στην ίδια σκηνή με μεγάλα ονόματα. Ποιο τραγούδι του Nick Cave θα θέλατε να φέρετε στα μέτρα σας;
Είμαστε ευγνώμονες που το “Wanderlust” μας χάρισε το διαβατήριο να μοιραστούμε τη σκηνή με καλλιτέχνες σαν τους Nick Cave, Mogwai και Fontaines DC. Eυχαριστούμε την παραγωγή του Release που ένιωσε τον παλμό της δουλειάς μας και όλους όσους αγάπησαν το album μας το οποίο μετράει μόλις 3 μήνες κυκλοφορίας και εξαντλήθηκε τις δυο πρώτες εβδομάδες. Ο Cave είναι ένας από τους μέγιστους εν ζωή καλλιτέχνες που θαυμάζουμε ιδιαίτερα. Το “Do you love me? “είναι ένα κομμάτι που θα μας ιντρίγκαρε πολύ να προσπαθήσουμε έστω να προσεγγίσουμε και να προσαρμόσουμε στους ήχους μας. Μπορεί στο μέλλον. Why not?
-Πως θα περιγράφατε μια εμφάνισή σας; Τι αισθάνεστε όταν βρίσκεστε στη σκηνή;
“H σκηνή είναι το φυσικό περιβάλλον κάθε μουσικού…” λένε κάποιοι και εμείς το υπογράφουμε! Ύστερα από τόσα χρόνια σιωπής νιώθουμε περισσότερο από ποτέ την ανάγκη να ανεβαίνουμε όσο συχνότερα γίνεται στη σκηνή. Η επαφή με τον κόσμο , τα vibes όπως προαναφέραμε σε κρατούν σε μια εγρήγορση κάνουν την καρδιά μας να χτυπά πιο δυνατά. Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι θέλουμε πολύ να επικοινωνήσουμε σε περισσότερους ανθρώπους το “Wanderlust”, μας το ζητάνε άλλωστε από διάφορα μέρη εντός και εκτός… και αυτό μας γεμίζει άπειρη χαρά!
-Ως επίλογο θα ήθελα λίγους στίχους σας που θα πείσουν τους αναγνώστες μας να έρθουν εγκαίρως στην Πλατεία Νερού για να σας απολαύσουν.
“Take a deep breath! Feel the sacred vibration of love…You will feel as you’ve never felt before” Stardust
“Now the damage is done…And if you try to fight it…It refuses to be ignored” Quicksand
Σας περιμένουμε όλους στις 15/6 στο Release Athens Festival στην Πλατεία Νερού. Οι Sugar For The Pill θα εμφανιστούμε πριν τους Fontaines DC!
749 
