Είδος: Metalcore/ Modern metal/ Electrocore
Δισκογραφική: Atomic Fire Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 27 Ιανουαρίου 2023
Με τους Electric Callboy να έχουν γίνει talk-of-the-town, έχοντας επαναφέρει στις μεγάλες πίστες το electrocore, είναι λογικό να βλέπεις σχήματα του χώρου να αναθαρρεύουν και να θέλουν να μπουν στον χορό.
Οι Suasion δεν είναι νέοι στο είδος, μιας και μετρούν περίπου 9 χρόνια, με το πρώτο τους full length να βλέπει το φως της μέρας το 2019 και το φετινό “The Infinite” να έρχεται με αξιώσεις για το μέλλον (τους).
Αν βγάζεις σπυριά με σχήματα τύπου Enter Shikari, Electric Callboy, We Butter the Bread with Butter κτλ, αυτή η δουλειά δεν είναι για σένα και μόνο κακό μπορεί να κάνει στο πεπτικό σου σύστημα. Αν από την άλλη, αρέσκεσαι σε μπλιμπλίκια που συνδυάζουν το core με τη cinematic ατμόσφαιρα και την proggy αλτερνατιβίλα με την υπερπροσφορά εναλλαγών και εφέ, τότε κόπιασε.
Θες metalcore ύφος; Έχει.
Θες ηλεκτρονικά στοιχεία; Έχει.
Θες industrial επιρροές; Έχει.
Θες ρεφρέν που να σου μένουν; Έχει.
Θες και μία pop αίσθηση; Τσίμπα την.
Ψήνεις και λίγο djent; Κι από αυτό έχει.
Κι όλα αυτά, σε ένα ωραιότατο sci-fi friendly περιτύλιγμα που δένει ομοιόμορφα ένα album που έχει πολλά να πει, αλλά σε σημεία μάλλον λέει περισσότερα από ό,τι θα έπρεπε (see what I did there?).
Το “The Infinite” είναι ένας όμορφος αχταρμάς που κατά περίεργο τρόπο, καταφέρνει να προσφέρει ένα συμπαγές αποτέλεσμα, παρά τη συνειδητή περιπλοκότητά του. Αυτό που το αποτρέπει στο να χαρακτηριστεί ως «δισκάρα» είναι η υπερπροσπάθειά του να πείσει τον ακροατή μέσω στουντιακών gimmicks. Μπορεί η χρήση larger-than-life ηχητικών μέσων να το κάνει να ακούγεται πομπώδες, αλλά σε σημεία οι συνθέσεις είναι μπουκωμένες, με αποτέλεσμα να θάβονται ιδέες ή να γίνεται ένας άτυπος πόλεμος για το ποια θα βρεθεί πιο μπροστά. Τουτέστιν, υπάρχει κάτι χαοτικό στα τραγούδια που δεν λειτουργεί πάντα θετικά κι ενίοτε αποπροσανατολίζει.
Παρόλα αυτά, το “The Infinite” έχει περισσότερα θετικά από αρνητικά και μέσα σε αυτά είναι τα έξυπνα poppy ρεφρέν, που κάνουν μία εξαιρετική αντίθεση με την κομπλικέ λογική των κομματιών, ενώ σιγουρότατα μεγάλο plus είναι οι συνθέσεις καθαυτές, που αν ήταν ένα τσικ λιγότερο φλύαρες σε σημεία, θα ήταν ακόμα πιο γουάου.
Πρόκειται για μία δουλειά που έχει τη λογική μίας blockbuster ταινίας, με όλα τα καλά, αλλά και κακά, που αυτή μπορεί να φέρει. Τουτέστιν, το σενάριο είναι ενδιαφέρον, το cast παίζει εξαιρετικά, τα εφέ είναι over-the-top, το budget δείχνει να είναι υψηλό, απευθύνεται σε ευρύ κοινό, αλλά υπάρχουν ενίοτε τρύπες στην πλοκή που βγαίνοντας από το σινεμά, παρότι πέρασες super, σε κάνουν να νιώθεις μετέωρος για το sequel που ήδη γνωρίζεις πως θα υπάρξει.
Το σίγουρο είναι πως οι Suasion το πάνε καλά κι όλα θα φανούν στο επόμενο full length τους, στο οποίο, αν κρατήσουν τα καλά κομμάτια αυτού του περίτεχνου παζλ που έχουν δημιουργήσει, θα απασχολήσουν έντονα τους fan του είδους.
https://www.facebook.com/suasionband
479 
