Είδος: Desert/Stoner rock
Δισκογραφική: Heavy Psych Sounds
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 25 Ιουνίου 2021
Δίχως ακόμα να έχει καταλαγιάσει το φαινόμενο της desert ανεμοθύελλας που ξέσπασε στην έρημο Mojave και έλαβε χώρα στην περιοχή της Καλιφόρνια από το κουιντέτο των Earthless, Nebula, Spirit Mother, Mountain Tamer και τους νεοϊδρυθέντες Stöner, οι τελευταίοι κυκλοφορούν χωρίς να χάνουν χρόνο και το ντεμπούτο τους δίσκο με τον απλό, λιτό και απέριττο τίτλο “Stoners Rule”.
«Ηθικός αυτουργός» πίσω από το νέο αυτό μουσικό εγχείρημα είναι η Heavy Psych Sounds με «εκτελεστικά όργανα» τα προαναφερθέντα πέντε συγκροτήματα (προς το παρόν), με σκοπό να αναβιώσουν τον ήχο όπως δημιουργήθηκε σχεδόν τρεις δεκαετίες πίσω μέσα από ζωντανές εμφανίσεις στην έρημο, υπό μορφής jamming sessions και μιας party ατμόσφαιρας.
Η καινούρια σειρά από live κυκλοφορίες τιτλοφορείται “Live in The Mojave Desert Vol 1-5” και τρέχει ταυτόχρονα με την έτερη σειρά από split κυκλοφορίες “Doom Sessions”, με την Ιταλική εταιρεία να «κεντρίζει» το ενδιαφέρον των απανταχού μουσικόφιλων και πολύ περισσότερο των μυημένων στο συγκεκριμένο ιδίωμα.
Η νέα λοιπόν Stöner (με umlaut) μπάντα αποτελείται από τους συνήθεις ύποπτους Brant Bjork σε κιθάρα και φωνή, τον Nick Oliveri στο μπάσο και τον Ryan Gut στα τύμπανα (επίσης στην προσωπική μπάντα του «θείου» Brant). Αν πραγματικά κάποιος θα μπορούσε δικαιωματικά να ονομάσει έτσι το συγκρότημά του μέσα από μια λίστα με πιθανούς υποψηφίους, τότε οι εν λόγω δύο κύριοι θα βρίσκονταν πολύ ψηλά και σε περίοπτη θέση για προφανείς λόγους.
Γέννημα θρέμμα και ο ένας και ο άλλος από την Καλιφόρνια, υπήρξαν πρωτεργάτες της σκηνής του palm desert (μεταξύ άλλων εκλεκτών μουσικών), απασχολώντας μας και «ταλαιπωρώντας» ευχάριστα τα αυτιά μας μέσα από τα τερτίπια τους και τις μουσικές τους διαμέσου ενός «σκασμού» από μπάντες και διαφόρων projects και guest συμμετοχών, όπου η ενδεικτική αναφορά ορισμένων και μόνο θα αδικήσει αρκετές και επιπλέον θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της δισκοκριτικής. Επίσης, δεδομένου ότι έχουν χυθεί τόνοι «ιντερνετικού μελανιού» για τους συγκεκριμένους και όχι μόνο, μία απλή διαδικτυακή αναζήτηση στον ιστότοπο θα μας κατατοπήσει για τα καλά.
Το “Stoner Rule” που θα βρεθεί στα ράφια των δισκοπωλείων στα τέλη του μηνός, ουσιαστικά αποτελεί την studio εκδοχή της ζωντανής εμφάνισης που προαναφέραμε, με μία μικρή ανακατανομή των επτά κομματιών χωρίς να αλλάζει κάτι άλλο, και με χρονική διάρκεια 42:42 (μα πόσο τυχαίο να είναι το νούμερο).
Η μουσική του δίσκου αποτελείται από “down to earth” ενορχηστρώσεις και το τρίο παίζει το αγνό, το γνήσιο, το «ανόθευτο» desert rock με σήμα το πεντάφυλλο, κυρίως όπως μας το δίδαξε ο θείος Brant με την προσωπική του δισκογραφία. Φυσικά και υπάρχουν παραπομπές και σε άλλα μεγαθήρια της σκηνής, αλλά κατά κύριο λόγο ο «λόγος» του Brant μονοπωλεί.
Αν εξαιρέσεις τo “Rad Stays Rad” (όπου με απευθείας ανάθεση σε ταξιδεύει πίσω στο 1992 και στον δίσκο “Blues for The Red Sun” των γνωστών και μη εξαιρετέων -τί εννοείς ποιων γνωστών;) και το “Evel Never Dies” (τα φωνητικά και γενικότερα τα ηνία του οποίου αναλαμβάνει ο Rex Everything -aka Nick Oliveri- με ευθεία παραπομπή στο δίσκο του τελευταίου “Cocaine Rodeo”, με τους Mondo Generator από το μακρινό 2000 και με την ηλεκτρισμένη πάνκικη φρενίτιδα), τα υπόλοιπα πέντε γυρίζουν γύρω από την solo καριέρα και δισκογραφία του Brant είτε με τους Low Desert Punk Band, είτε με τους Bros. Πάντως σε άλλη περίπτωση θα μπορούσε κάλλιστα η μπάντα να ονομαστεί και Brant Bjork and The Stone(d)r Bros, και θα ήταν πιο εύηχο και θα ταίριαζε κουτί.
Πάντως αν δούμε τον δίσκο από μια υποκειμενική ματιά, φορώντας την οπαδική φανέλα με το 4/20 σαν λογότυπο, τότε θα μπορούσαμε να πούμε πως πρόκειται για έναν φοβερό «μερακλήδικο» δίσκο με τον «μπουκωμένο» ήχο στο μπάσο και το ανάλογο fuzz στις κιθάρες να αναβιώνει τον ήχο των ’90s, με αρκετή δόση από blues και με έντονη ρυθμικότητα για να λικνίσεις ακόμα και το κορμί σου κάτω από τον καυτό ήλιο.
Δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς, δεδομένου πως οι εν λόγω κύριοι αν τους έκοβες τις φλέβες, αντί για αίμα θα έβγαινε αρκετή γκρούβα, ένας ωκεανός από green vibes και ένα coolness ικανό να σε παρασύρει στην δίνη του.
Υπό μία αντικειμενική ματιά όμως, ο δίσκος υπολείπεται σε αυτό «το κάτι» που θα τον εκτοξεύσει λόγω της ποιότητάς του και όχι της προϊστορίας και του μουσικού pedigree των συντελεστών του. Αναμφίβολα έχουμε ακούσει πολύ χειρότερα, αλλά και ακόμα καλύτερα δισκία στον ευρύτερο desert/stoner χώρο και σίγουρα ούτε ο «θείος» Brant ούτε και ο Nick έχουν να αποδείξουν τίποτα και σε κανέναν, από την άλλη όμως αυτό το ηχητικό «αναμάσημα» μερικές φορές καταντάει μονότονο και ίσως κουραστικό.
Εκεί που όμως θα πρέπει να εστιάσουμε δεν είναι τόσο ο δίσκος αυτός καθαυτός, αλλά η γενικότερη και ουσιώδης εικόνα αυτού σαν προάγγελος κάτι μεγάλου (σαν να λέμε μην κοιτάς το δέντρο αλλά το δάσος). Τα 2/4 των Kyuss επαναδραστηριοποιήθηκαν και επανενώθηκαν δείχνοντας τον δρόμο. Αν κρίνουμε και από τα «ιντερνετικά πηγαδάκια» περί συγγνώμεων και συζητήσεων επανένωσης μέσω της άμβλυνσης των γωνιών μεταξύ των υπολοίπων μελών, τότε μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι καλό.
Γιατί κακά τα ψέματα, καλοί η Kyuss Lives! και οι Vista Chino και τα αναρίθμητα projects που έχουν συμμετάσχει όλοι, όμως πέρα από τους δύο προαναφερθέντες «ογκόλιθους» σε μπάσο και τύμπανα, οποιοδήποτε εγχείρημα ή επανένωση χωρίς την παρουσία της εξάχορδης θεάς του νάρκισσου ξανθομπάμπουρα και την φωνή του Γιάννη, προκοπεί δεν γιάνει.
Συνοψίζοντας, το “Stoners Rule” θα αποδειχθεί εκ των πραγμάτων η προσφάτως καταλληλότερη επιλογή μουσικού soundtrack για χαλαρές αποδράσεις στη φύση, με την φύση ανά χείρας…Cheers…!
Facebook: https://www.facebook.com/StonerBandOfficial
Instagram: https://www.instagram.com/stoner.band/
989 
