Είδος: Doom Prog
Δισκογραφική: Season of Mist
Ημ. Κυκλοφορίας: 3 Μαρτίου 2023
Οι Ουκρανική παροικία της Season of Mist ζει και βασιλεύει και το φιλοπρόοδο Stoner/Doom ακροατήριο κυριεύει. Ο λόγος για τους πειρατές των ραδιοκυμάτων Somali Yaucht Club και τους φυσιολάτρες Stoned Jesus, οι οποίοι αμφότεροι κυκλοφορούν δίσκους υπό την αιγίδα της Γαλλικής εταιρείας.
Οι ατμοσφαιρικοί desert space rockers κυκλοφόρησαν τον κορυφαίο δίσκο τους “Space” τον περασμένο Απρίλιο και όπως φαίνεται κινούνται στο ίδιο μοτίβο και οι έτεροι labelmates τους, πιθανότατα για το magnum opus της δισκογραφίας τους κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντα. Προφανώς και έχουν βρει πρόσφορο έδαφος και ένα ικανοποιητικό και συνάμα επαγγελματικό back up για να εκφράσουν τις καλλιτεχνικές ανησυχίες τους και το μουσικό τους όραμα.
Επιπρόσθετα δεν πρέπει να ξεχνάμε σε καμία περίπτωση τα όσα διαδραματίζονται στην χώρα τους τον τελευταίο χρόνο, γεγονός που τους τροφοδοτεί με περαιτέρω ερεθίσματα και τους εγείρει την έμπνευση σε δυσθεώρητα ύψη. Γιατί μπορεί όπως σχολίαζε κάποτε με το καυστικό του χιούμορ ο Τζημάκος στο ανυπέρβλητο “Με Λένε Πόπη” ότι τον καλλιτέχνη τον εμπνέουν τα απλά πράγματα όπως η πρίζα και η (ουάου…) τηλεκάρτα (προς τιμήν του Αντώνη Βαρδή), ταυτόχρονα όμως τον απασχολούν και τα πιο σημαντικά θέματα όπως τα κοινωνικά και όσα πραγματεύονται την ανθρώπινη υπόσταση και τη ζωή. Και στο νέο δίσκο των Ουκρανών, ο πόλεμος, οι κακουχίες, τα περιβαλλοντολογικά θέματα και ο θάνατος είναι αναμφίβολα ψηλά στη λίστα όσων τους τριβελίζουν το μυαλό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός πως οι πρώτες πρόβες για το “Father Light” ξεκίνησαν μαζί με τη Ρωσική εισβολή, κάτι που δίνει βαρύτητα και συναισθηματική φόρτιση στις συνθέσεις του δίσκου.
Από τον προκάτοχο του καινούριου δίσκου και μετά το “Harvest”, η μπάντα βρισκόταν σε μία εγρήγορση και μία αναζήτηση του ήχου που ήθελε να υιοθετήσει και να ακολουθήσει στην πορεία της. Το πολύ το “κυρ ελέησον το βαριέται και ο παπάς” και αυτή η jamming αίσθηση με τις stoner μελωδίες και τα desert riff άρχισαν να κουράζουν, οπότε ήταν επιτακτική ανάγκη η εύρεση νέων μουσικών αναζητήσεων απομακρυσμένοι από το υπερκορεσμένο ιδίωμα. Μπορεί η παρέα από το Κίεβο να μην είχε κατασταλάξει πρότινος σε αυτό που ήθελε, όμως πλέον είναι δεδομένη η ηχητική κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει μέσω μιας εξελικτικής διαδικασίας. Εν ολίγοις στον δρόμο που χάραξαν οι γηραιοί, και για να μην ομιλούμε με γρίφους, λέγοντας γηραιούς αναφερόμαστε στους Elder και στην progressive πινελιά που έδωσαν στον ήχο τους, φυσικά αποποιώντας λίγο το Stoner/Doom υπόβαθρό τους, όμως χωρίς να χάνουν την ταυτότητα τους. Κατά μία έννοια αυτό προσπαθούν να εφαρμόσουν και οι Stoned Jesus, χωρίς να εξαλείφουν ούτε τα Blues και Psych Graveyard στοιχεία και η αλήθεια κατ΄ εμέ είναι ότι δικαιώνονται από αυτό προς το παρόν, μέχρι ο μεγάλος κριτής που ακούει στο όνομα χρόνος και οι οπαδοί αποφανθούν επ’ άυτού.
Με το εναρκτήριο “Father Light” η αλήθεια είναι πως καρδιοχτύπησε ο γράφων καθώς ανασύρθηκαν από το χρονοντούλαπο νωπές και όχι τόσο ευχάριστες αναμνήσεις θυμίζοντας το “Black Metal” των Witchcraft, το οποίο ήταν σίγουρα διαφορετικό άκουσμα όμως δεν θύμιζε επ’ ουδενί τους Σουηδούς, παρά τις προσωπικές στιγμές τους Pelander. Παραμένουμε λάτρεις της διαφορετικότητας και τη στηρίζουμε, όμως κάποια πράγματα καλό είναι να τα αφήνουμε ως έχουν. Με το που έκανε την είσοδό του το riff του “Season of The Witch” μας λύθηκαν οι απορίες και όποιες αναστολές μπορεί να είχαμε. Αν είχε στόμα η κιθάρα και λεκτικοποιούσε τη μελωδία του κομματιού, τότε θα έλεγε “Come My Fanatics….In The Court of The Crimson King”. Διότι αυτό που καταφέρνει το Stoned τρίο είναι μία ιδιαίτερη μουσική σύμπραξη των Electric Wizard με τους Prog πατέρες King Crimson, χωρίς υπερβολές σε μία εντεκάλεπτη σε διάρκεια σύνθεση όπου ο πειραματισμός “δίνει και παίρνει”. Αυτή η προοδευτική διάθεση που εκφράζει το συγκρότημα δεν περιορίζεται όμως μόνο εκεί και υπάρχει διάσπαρτη σε όλα τα τραγούδια που απαρτίζουν τον δίσκο. Άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο. Όπως για παράδειγμα στο “Porcelain” (καμία σχέση με Moby) όπου η μπάντα αποτίει τα δέοντα στους Tool με τη μόνη διαφορά να έγκειται στο κομμάτι των φωνητικών όπου ο Igor ενσαρκώνει τον Dave Wyndorf και που αξίζει να σημειωθεί η θετική εξέλιξη και βελτίωση στον τομέα αυτό καθαυτό.
Στο “Father Light” είναι ηλίου φαεινότερο πως (με απλά λόγια) έχει πέσει πολλή δουλειά, και όπως αναφέρει και ο τίτλος της κατακλείδας “Get What You Deserve”, ό,τι θερίσεις σπέρνεις σε ελεύθερη μετάφραση. Και η αλήθεια είναι πως η μπάντα έχει σπείρει Doom σπόρους από γνωστές ποικιλίες όπως Sabbath, Reverend Bizarre και το αποτέλεσμα ηχεί στα αυτιά όπως οι Orne στο ντεμπούτο τους “The Conjuration by the Fire” με occult και folk απολήξεις.
Το “Father Light” είναι μία ολοκληρωμένη δουλειά και μία δισκογραφική επιστροφή που την είχε ανάγκη η ίδια η μπάντα αλλά κατ’ επέκταση, και εμείς οι οπαδοί και απλοί ακροατές. Σε στιγμές που τα λόγια αποτυγχάνουν η μουσική μιλάει από μόνη της εκφράζοντας τα συναισθήματα των συντελεστών της με το πιο βαθύ και δυνατό τρόπο, αφήνοντας τα σημάδια της ανεξίτηλα χαραγμένα στην ψυχοσύνθεσή μας.
Αυτό μεταδίδει ο δίσκος με τη μουσική του όπου διαθλάται σαν το φως αντιπροσωπεύοντας την καλοσύνη, την ειλικρίνεια, την αγνότητα, τη σοφία, τη δόξα και την αγάπη…
Facebook: https://www.facebook.com/stonedjesusband
Bandcamp: https://stonedjesus.bandcamp.com/album/father-light
866 
