SPITBACK

Οι σκεπτόμενοι καιροί απαιτούν σκεπτόμενους ανθρώπους. Με τη φράση αυτή ως “λάβαρο”, συνομιλήσαμε με τον τραγουδιστή των Λαρισαίων Spitback, Πάνο Σταυράγγελο. Μας μίλησε για το 2ο full length άλμπουμ της μπάντας “War Inside My Head” (review) το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά και για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, τα οποία και σαφώς δεν αφήνουν ανεπηρέαστη τη μπάντα. Αναλυτικότατος, ευχάριστα λαλίστατος, μας μετέφερε την αντίληψη των “συμπολεμιστών” του, που μέσω της “οργισμένης” μουσικής τους, δίνουν το στίγμα τους ως ενεργοί και σκεπτόμενοι πολίτες αυτού του τόπου.

Καλησπέρα σας παιδιά και συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Καταρχάς, και επειδή ο άνθρωπος είναι πάνω απ’ όλα, θα ήθελα να εκφράσω τη συμπαράσταση όλων μας σε εσάς και όλους τους συνανθρώπους μας που επλήγησαν με οποιονδήποτε τρόπο από τον πρόσφατο σεισμό στη Θεσσαλία. Ελπίζω να είστε καλά και να επανέλθετε το γρηγορότερο δυνατό.
Καλησπέρα Νίκο κι ευχαριστούμε για τη φιλοξενία! Πράγματι ήταν μια πολύ δυσάρεστη εξέλιξη η οποία το μόνο που κατάφερε, ήταν να κάνει τις ζωές των συνανθρώπων μας ακόμη πιο δύσκολες εν μέσω πανδημίας. Εμείς ευτυχώς είμαστε καλά και το ίδιο ελπίζουμε να ισχύει και για όλους όσους επλήγησαν από τον πρόσφατο σεισμό στη Θεσσαλία. Είναι ακόμη πολύ δύσκολες οι στιγμές αυτές καθώς ήδη ζούμε σε μία κατάσταση που δείχνει να μην έχει τελειωμό. Όπως και να ‘χει ευχόμαστε όλος ο κόσμος να επανέλθει σε ρυθμούς κανονικότητας όσο το δυνατόν πιο άμεσα.

Θα θέλατε να συστηθείτε στους αναγνώστες του Rockway που ίσως δε σας γνωρίζουν;
Φυσικά! Είμαστε οι Spitback, μια Nu Metal μπάντα με έδρα τη Λάρισα και υπάρχουμε από το 2003 με το όνομα Just Another Reason. Το μουσικό ύφος της μπάντας κινείται γύρω από το Αμερικάνικο φάσμα της Nu Metal – Hardcore σκηνής. Το 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο full length album της μπάντας με τίτλο “Spitback” και πριν λίγους μήνες το Φεβρουάριο του 2021 κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή το δεύτερο full length album με τίτλο “War Inside My Head”. Τα μέλη της μπάντας είναι οι Γιώργος Βλαχάβας (Κιθάρες), Πάνος Σταυράγγελος (Φωνητικά), Χρήστος Τσαβαλιάς (Τύμπανα) και Δημήτρης Γκατζόγιας (Μπάσο). Ο ηχολήπτης της μπάντας είναι ο Νίκος Φονιαδάκης.

Νέο άλμπουμ λοιπόν μετά από το ντεμπούτο σας το 2013. Τι μεσολάβησε αυτά τα 8 χρόνια για τους Spitback; Επηρέασε την μπάντα η απουσία από τα δισκογραφικά δρώμενα και αν ναι σε ποιο επίπεδο έγινε αυτό; Θεωρείτε πως οι Spitback θα κυκλοφορήσουν υλικό μόνο όταν πραγματικά θα έχουν κάτι να πουν μέσω της μουσικής τους;
Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν διάφορες εναλλαγές στη σύνθεση της μπάντας. Εγώ συγκεκριμένα μπήκα το 2016 και λίγο αργότερα ξεκινήσαμε τις διαδικασίες σύνθεσης νέου υλικού, το οποίο και αυτή τη στιγμή πλαισιώνει το μεγαλύτερο μέρος της τελευταίας μας κυκλοφορίας “War Inside My Head”. Μπορώ να πω πως όλο αυτό το διάστημα πειραματιστήκαμε αρκετά πάνω στο υλικό αυτό και επικεντρωθήκαμε αρκετά στον τρόπο με τον οποίο θα το προβάλουμε προς τα έξω. Θα έλεγα πως ίσως να ήταν και αυτός ο λόγος που κάναμε περίπου 3μιση χρόνια για να ολοκληρώσουμε τις διαδικασίες σύνθεσης και παραγωγής του δίσκου. Σίγουρα είμαστε μια μπάντα που πάνω απ’ όλα αγαπάει τη μουσική και οτιδήποτε παρουσιάζει είναι ένα κομμάτι του εαυτού της. Αυτό σημαίνει πως ποτέ δε θα κυκλοφορήσουμε κάτι από τη στιγμή που δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να το μοιραστούμε με τον κόσμο. Από την άλλη πλευρά σίγουρα η μεγάλη δισκογραφική αποχή ενός καλλιτέχνη το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να επηρεάσει αρνητικά την πορεία του, καθώς οι ζωντανές εμφανίσεις, οι studio δουλειές αλλά και τα updates πλαισιώνουν την δραστηριότητά του στο χώρο της μουσικής. Εμείς από μεριάς μας θα προσπαθήσουμε στη συνέχεια να συνδυάσουμε αυτούς τους παράγοντες με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να μην υπάρξει ξανά αυτή η μεγάλη δισκογραφική αποχή.

“War Inside My Head” ο τίτλος του άλμπουμ σας. Τελικά σε ποιόν “πόλεμο” αναφέρεστε; Υπάρχει ή απλώς έχουμε φρικάρει ομαδικώς, βλέποντας πως πάμε κατά διαόλου;
Το άλμπουμ αναφέρεται στον πόλεμο του μυαλού μας, ένα πόλεμο που κατακλύζεται από σκέψεις, άγχος, φοβίες και πολλές άλλες τέτοιου είδους ανησυχίες, τις οποίες καλούμαστε να φέρουμε σε μια ισορροπία ώστε να παρουσιάσουμε έναν υγιή μηχανισμό. Η δυσκολία εναρμόνισης όλων αυτών των παραπάνω στοιχείων, μας κάνει να χάνουμε τον εαυτό μας και να παρουσιάζουμε ένα δυσλειτουργικό σύνολο, το οποίο με σωστή δουλειά και συνέπεια θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο. Αυτή είναι η κεντρική θεματολογία του άλμπουμ και ελπίζουμε σαν σύνολο να κατάφερε να αποτυπώσει όσο το δυνατόν περισσότερο αυτό που είχαμε στο μυαλό μας.

Είδαμε πως παρόλη την περίοδο του εγκλεισμού, κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν πολλά και καλά άλμπουμ, ανάμεσα σε αυτά και το δικό σας. Πιστεύετε πως αποτέλεσε ένα έξτρα μέσο έμπνευσης όλη αυτή η κατάσταση; Πράγματι την περίοδο του εγκλεισμού κυκλοφόρησαν αρκετά αξιόλογες δουλειές από πολλές μπάντες του χώρου. Σίγουρα η συναυλιακή αδράνεια έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια καθώς το σύνολο των μουσικών προσπάθησε να εκμεταλλευτεί αυτή τη δύσκολη περίοδο και να επικεντρωθεί στη σύνθεση νέου υλικού. Εμείς από μεριάς μας είχαμε ξεκινήσει καιρό πριν την έναρξη της πανδημίας τη σύνθεση του δίσκου, οπότε τα νέα δεδομένα απλά μας έδωσαν ένα extra κίνητρο ώστε να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο και να ασχοληθούμε παραπάνω με την παραγωγική διαδικασία.

Μουσική που groove-άρει “άσχημα”, εξώφυλλο που μου θυμίζει τις χαλκογραμμές ηλεκτρονικής πλακέτας (ποιος ξέρει; Ίσως ο εγκέφαλός μας στην ψηφιακή εποχή;) και οργισμένοι στίχοι, αρκούν για να υπάρχει αυτό που ονομάζω “σκεπτόμενη αδρεναλίνη”. Προσπαθείτε κατά κάποιο τρόπο να αφυπνίσετε τον ακροατή από τον κοινωνικό λήθαργο στον οποίο βρίσκεται;
Η αλήθεια είναι πως το περιεχόμενο του άλμπουμ στιχουργικά και αισθητικά είναι αρκετά εσωτερικό. Το όλο concept του δίσκου προσπαθεί να αποτυπώσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σαν άνθρωποι ερχόμενοι αντιμέτωποι με τον ίδιο μας τον εαυτό. Θεωρώ πως είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που καλούμαστε να φέρουμε εις πέρας, ώστε να μπορέσουμε να εξελιχθούμε σαν άνθρωποι και να εμφανίσουμε προς τα έξω την πραγματική μας ταυτότητα. Ο δίσκος ξεκινάει με το “Breathe in.” και τελειώνει με το “.Breathe out”, κάπου μεταξύ αυτών των δύο dots εξελίσσεται και το “War Inside My Head”. Κάπως έτσι λοιπόν προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε το σύνολο του δίσκου και το περιεχόμενό του στον ακροατή. Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τον ίδιο του τον εαυτό και οφείλει να παρουσιάσει την καλύτερη του εκδοχή προς τα έξω. Είναι μια αρκετά χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία η οποία απαιτεί θάρρος και αφοσίωση. Μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε, γινόμαστε καλύτεροι και μόνο όταν μάθουμε πραγματικά τον εαυτό μας μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι και να εξελιχθούμε.

Αναλάβατε οι ίδιοι την παραγωγή του άλμπουμ, πράγμα που αποτυπώνει ακόμη περισσότερο το “είναι” σας μέσα σε αυτό. Πόσο σημαντικό είναι για έναν καλλιτέχνη να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο τόσο στη συνθετική διαδικασία όσο και σε αυτήν της παραγωγής;
Πολύ σωστά Νίκο, εκτός από το Again το οποίο ήταν και το πρώτο digital single που παρουσιάσαμε και έγινε Mix – Master από το Δ. Δούβρα (Lunatech Sound Studio), όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου ηχογραφήθηκαν και έγιναν mix – master από εμάς. Η αλήθεια είναι πως είναι μια πολυσύνθετη και αρκετά χρονοβόρα διαδικασία η οποία απαιτεί χρόνο και αφοσίωση. Αν και το αποτέλεσμα – δείγμα δουλειάς του πρώτου digital single ήταν εξαιρετικό, αποφασίσαμε χωρίς ιδιαίτερο λόγο να ολοκληρώσουμε τα υπόλοιπα κομμάτια μόνοι μας ώστε να αποτυπώσουμε ακριβώς όπως έχουμε στο μυαλό μας το σύνολο του άλμπουμ, κάτι που δε σημαίνει απαραίτητα ότι και οι επόμενες δουλειές μας θα γίνουν κατά τον ίδιο τρόπο. Τώρα, το αν καταφέραμε να παρουσιάσουμε ένα αξιόλογο αποτέλεσμα στο σύνολο του δίσκου, αυτό θα το κρίνει ο κόσμος. Όπως και να ‘χει, εμείς από τη μεριά μας προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε το ύφος και την προσέγγισή που είχαμε στο μυαλό μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Και για να απαντήσω στην ερώτησή σου, θα πω ότι σαν διαδικασία έχει κάποια θετικά και κάποια αρνητικά στοιχεία. Στα θετικά είναι σίγουρα η δυνατότητα που έχει ο κάθε καλλιτέχνης να προσεγγίσει όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτό που έχει στο μυαλό του την εκάστοτε δημιουργία και στα αρνητικά την απαραίτητη αφοσίωση και τον χρόνο που χρειάζεται να ξοδέψει ο κάθε καλλιτέχνης ώστε να καταφέρει να ολοκληρώσει τη διαδικασία, φτάνοντας στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Δεδομένου πως το “War Inside My Head” κυκλοφορεί ψηφιακά μέσω του Bandcamp της μπάντας, υπάρχουν σκέψεις για την κυκλοφορία του άλμπουμ σε φυσική μορφή κάποια στιγμή στο μέλλον;
Ο δίσκος είναι self-released και κυκλοφορεί σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες του διαδικτύου όπως το Spotify, το Youtube και το Bandcamp. Η αρχική ιδέα, ήταν το concept του άλμπουμ να συμβαδίζει με τον τρόπο κυκλοφορίας και γι’ αυτό το λόγο περιοριστήκαμε στην ψηφιακή κυκλοφορία και όχι στην φυσική μορφή. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε κάτι στα πλάνα μας για το συγκεκριμένο άλμπουμ όσων αφορά τον τρόπο κυκλοφορίας, καθώς το concept σε συνδυασμό με την κατάσταση που ζούμε λόγω της πανδημίας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που κυκλοφόρησε. Είναι πολύ πιθανό όμως η επόμενη δισκογραφική μας δουλειά να κυκλοφορήσει σε μορφή βινυλίου.

Φάκελος συναυλίες, μία πονεμένη ιστορία για όλους μας. Διανύοντας το 2ο χρόνο χωρίς αυτές και επειδή η λέξη “live” αποκτά πλέον τεράστια αξία, ποιες οι σκέψεις μιας μπάντας της οποίας ένας από τους βασικούς στόχους είναι να παρουσιάσει τη δουλειά της ζωντανά και να αλληλεπιδράσει με τον κόσμο; Δεν τείνει όλο αυτό ενάντια στη “2η φύση” της;
Πράγματι είναι πολύ στενάχωρο και για όλες τις μπάντες αλλά και για τον ίδιο τον κόσμο να βρίσκεται τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα μακριά από τα συναυλιακά δρώμενα. Είναι πολύ δύσκολο για εμάς να απέχουμε από διοργανώσεις που είτε παίρνουμε μέρος, είτε τις παρακολουθούμε. Είναι μιας μορφής εκτόνωση η οποία λείπει πολύ από την καθημερινότητά μας, καθώς αυτή η κοινωνική αποστασιοποίηση έχει επηρεάσει όλο τον πλανήτη σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σίγουρα αυτή η κατάσταση επηρεάζει αρνητικά ακόμη περισσότερο τους καλλιτέχνες που κυκλοφορούν μια νέα δουλειά και δεν μπορούν να την παρουσιάσουν ζωντανά στο κοινό. Βλέπεις τους κόπους, τη συνεχόμενη δουλειά και όλη την προσπάθεια ετών να αποτυπώνονται μόνο στη studio μορφή χωρίς τη δυνατότητα ζωντανής εμφάνισης κάτι που είναι ακόμη δυσκολότερο για τις μπάντες που ζουν από αυτό. Εμείς, δυστυχώς ή ευτυχώς ανήκουμε στην άλλη κατηγορία καλλιτεχνών, εκείνων που η μουσική πλαισιώνει την καθημερινότητά τους. Όπως και να ‘χει ελπίζουμε στην όσο το δυνατόν πιο άμεση επιστροφή των συναυλιακών δραστηριοτήτων καθώς ο καλλιτεχνικός χώρος δεν μπορεί άλλο να βρίσκεται στον πάγο.

Αφού σας ευχαριστήσω για την πολύ όμορφη κουβέντα που είχαμε αφήνω τον τελευταίο λόγο σε εσάς. Ένα μήνυμα προς στους αναγνώστες του Rockway.
Από μεριάς μας να ευχηθούμε υγεία σε όλο τον κόσμο, αρκετή υπομονή σε αυτή την πολύ δύσκολη και πρωτοφανή κατάσταση που βιώνουμε και όσο πιο άμεσα να επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας και τους φυσιολογικούς ρυθμούς μας. Τώρα, όσων αφορά τον καλλιτεχνικό χώρο, ελπίζουμε σε άμεση επιστροφή στη συναυλιακή δραστηριότητα με πολλά lives και διοργανώσεις στο χώρο. Stay Safe!