Οι Ιταλοί post punkηδες Soviet Soviet επιστέφουν στην χώρα μας μετά από τέσσερα χρόνια, και η Αθήνα είναι ιδιαιτέρως ανυπόμονη να τους υποδεχτεί.
Απόδειξη της ανυπομονησίας το διαφαινόμενο sold out και η διπλή αλλαγή venue για να αντέξει τον κόσμο που θέλει διακαώς να βρίσκεται σε αυτό το ραντεβού.
Γιατί όμως τόση φασαρία, θα αναρωτηθεί που ενδεχομένως να μην ξέρει τι εστί Soviet Soviet, γι αυτό κι εμείς θα πάμε να κάνουμε ένα μικρό recap της μουσικής τους ζωής, περνώντας από τα άλμπουμ, τα τραγούδια, τις ιστορίες τους και ό,τι άλλο έχει ενδιαφέρον εν πάση περιπτώσει.
Kάπου στα μέσα των ‘00s στην πόλη Pesaro, ο Alessandro Constantini (κιθάρα), ο Andrea Giometti (μπάσο,φωνητικά) και ο Alessandro Ferri (drums) θα ενωθούν απ’ την αγάπη τους για τους Bauhaus, τους Joy Division και τους Cure αλλά και την επιθυμία τους να φέρουν κάτι καινούριο στην Ιταλική μουσική σκηνή, όταν ακόμα το ρεύμα αναβίωσης της post punk/new wave ήταν σε πολύ πρώιμη φάση. Το όνομα δεν έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία όπως είπαν σε συνέντευξή τους στο Rockway.gr και στον Δημήτρη Μαρσέλο πριν αρκετά χρόνια (κλίκαρε ή πάτα με το δάχτυλο εδώ, άμα δεν ανοίξει μάλλον δεν κέντραρες καλά), απλώς τους άρεσε ο ήχος της επανάληψης. Λογικό άλλωστε, για post punk μιλάμε.
Γρήγορα θα καταφέρουν να φτιάξουν το όνομά τους στο ιταλικό underground στερέωμα και να μαζέψουν ένα μικρό αλλά πιστό πυρήνα οπαδών, κι έτσι το 2009 θα κυκλοφορήσουν μόνοι τους το παρθενικό τους EP με τίτλο “ Lokomotiv” (ή χωρίς καθόλου τίτλο, αναλόγως την κυκλοφορία που θα πετύχεις) .
Ο ήχος τους είναι ακόμα κάπως ακατέργαστος, αλλά ταυτόχρονα αναζωογονητικά φρέσκος. Καπάκι θα κυκλοφορήσουν και δεύτερο EP με τίτλο το όνομα της μπάντας. Δύο χρόνια αργότερα θα ενώσουν αυτά τα δύο EP και θα τα κυκλοφορήσουν μέσω της Tannen Records το compilation album “Nice”
Δυνατό μπάσο, εκφραστική κιθάρα και φωνή που θα σου φέρει στο μυαλό Lydon στην PIL φάση του ή ίσως και πιο επιθετικό Neil Tennant. 1η Μαρτίου του 2012 θα παίξουν πρώτη φορά και στην Ελλάδα, συγκεκριμένα στην Θεσσαλονίκη μαζί με τους Chinese Basement και τους Electro Vampires. Θα ακολουθήσει ακόμα ένα EP, το “Summer, Jesus” (2011), πριν φτάσουμε στην πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία.
Αυτή θα έρθει το 2013 μέσω της αμερικανικής εταιρίας Felte και θα ονομαστεί “Fate”. Θα κερδίσει αμέσως κοινό και κριτικούς και θα φέρει τους Soviet Soviet σε όλο και περισσότερα ηχεία και ακουστικά στην Ιταλία αλλά και στο εξωτερικό. Σκοτεινές και ατμοσφαιρικές κιθάρες, ρυθμικές μπασογραμές, και ένα υπέροχο μείγμα επιρροών και αυθεντικότητας καθιστούν την μπάντα ένα από τα πιο ενδιαφέροντα acts αυτού του μουσικού φάσματος. Οι στίχοι, τους οποίους αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο Andrea Giometti, είναι καθαρά βιωματικοί και άκρως ποιητικοί, και μαζί με την μουσική συνθέτουν μια εμπειρία γεμάτη εσωτερική ένταση, χαρακτηριστική του ιδιώματος.
Θα ακολουθήσουν περιοδείες σε Ευρώπη και Αμερική με τους θρυλικούς PIL και τους A Place to Bury Strangers μεταξύ άλλων. 17 & 18 Οκτωβρίου του 2014 θα μας ξαναεπισκευτούν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα αντίστοιχα. Σε αυτό το διάστημα θα γίνουν γνωστοί και για τις παθιασμένες live εμφανίσεις τους, γεμάτες ένταση, ενέργεια αλλά και έντονο συναίσθημα που, εκτός από την μουσική, τους στίχους και το stage presence του συγκροτήματος, επικοινωνείται και μέσω του ατμοσφαιρικού φωτισμού της σκηνής, την μονοχρωμία του σκηνικού και της ενδυμασίας τους και -ορισμένες φορές- κάποια βίντεο που τους πλαισιώνουν.
Το δεύτερό τους άλμπουμ θα έρθει στις 2 Σεπτεμβρίου του 2016. To “Endless” θα συνεχίσει εκεί που έμεινε το “Fate”, και θα σκάψει πιο βαθιά. Ακόμα πιο σκοτεινό, αργό και ατμοσφαιρικό στα όρια του dream pop αλλά και με έντονες shoegaze επιρροές, δημιουργεί ένα υπέροχο μουσικό περιβάλλον που σε καθηλώνει και δείχνει ξεκάθαρα την μουσική εξέλιξη των ιταλών.
Θα ακολουθήσει ακόμα ένα ευρωπαϊκό τουρ και παρουσίες σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο, χωρίς να λείψουν όμως και τα απρόοπτα. Τον Μάρτιο του 2017 θα πετάξουν στο Austin του Texas για μια εμφάνιση στο South by Southwest Festival, αλλά δεν θα καταφέρουν ποτέ να αποβιβαστούν, καθώς θα αντιμετωπίσουν προβλήματα με την visa τους.
Το 2018 δυστυχώς θα αποχωρήσει από το συγκρότημα ο κιθαρίστας και ιδρυτικό μέλος του, Alessandro Constantini. Giometti και Ferri δεν θα πτοηθούν, και θα συνεχίσουν την πορεία τους τον Matteo Sideri. Θα μας έρθουν άλλες δυο φορές, το ’18 στην Death Disco και το ’20 στο Gagarin στα πλαίσια του Death Disco minifest με τους ιστορικούς Chameleons, την Λευκή Συμφωνία και τους Data Fragments.
Είτε τους έχεις ξαναδεί, είτε θα είναι η πρώτη σου φορά, έχεις πολλούς λόγους να είσαι ενθουσιασμένος γι αυτό που θα ζήσουμε στις 29 Μαρτίου στο Gazarte. Αν δεν προλάβεις κάποιο απ’ τα ελάχιστα εισιτήρια που έχουν απομείνει, μην πεις ότι δεν στα λέγαμε!
1292 
