SLABBER: “Apocryphal Diary”

ALBUM

Είδος: Heavy metal
Δισκογραφική: Punishment 18 Records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26 Μαρτίου 2021

Οι Ιταλοί Slabber έχουν δώσει ήδη εξαιρετικά δείγματα καλοπαιγμένου heavy metal, με το προηγούμενο full length δείγμα τους να είναι το αξιόλογο “Colostrum” του 2017. Άλλωστε η εμπειρία και το σωστό γούστο είναι δεδομένα, αφού οι Slabber είναι ουσιαστικά η συνέχεια των Rapid Fire, που είχαν βγάλει επίσης έναν αξιόλογο δίσκο το 2004, το “Scream!”.

Το “Apocryphal Diary” είναι η νέα κυκλοφορία των Ιταλών και είναι και αυτή σε υψηλό επίπεδο, με τον ήχο τους να έχει γίνει λίγο πιο μελωδικός σε σχέση με το “Colostrum”, και με τις κιθάρες να είναι λιγότερο thrashy. Το line up έχει παραμείνει το ίδιο οπότε οι Slabber βρίσκονται με κλειστά τα μάτια και μας παρουσιάζουν 8 δυναμικές συνθέσεις που θα ικανοποιήσουν τους φίλους του metal. Το “Time of Boredom” που ξεκινάει στο album μόνο βαρεμάρα δεν σου προκαλεί. Είναι γεμάτο ένταση και νεύρο, σε ξεσηκώνει από την αρχή και είναι ενδεικτικό όλου του “Apocryphal Diary”. Επίσης στο “Apocryphal Diary” θα βρεις ωραίες μελωδίες και ρυθμούς. Σε όλα τα τραγούδια υπάρχει ένα ενδιαφέρον riff ή solo για να «κοπανηθείς» και επίσης θα ευχαριστηθείς τις ερμηνείες του Alessandro Bottin ο οποίος σε μερικά γυρίσματα της φωνής του θυμίζει Bruce Dickinson. ‘Ολες οι συνθέσεις είναι αξιόλογες αλλά ειδικά το “Bell Does Ring” και το instrumental “Mashup” είναι ενδεικτικά των ικανοτήτων του συγκροτήματος.

Δύο στα δύο λοιπόν για τους Slabber, με το “Apocryphal Diary” να είναι ένας ωραίος δίσκος, με καλές ιδέες, αστείρευτη ενέργεια και συνθέσεις που κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή. Οι οπαδοί του heavy metal σίγουρα θα τον ευχαριστηθούν.

Facebook: https://www.facebook.com/slabberband/

1175
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.