SKYLAND: Γη και Ουρανός τη Χρονιά του Covid-19

INTERVIEW

Η λαϊκή παροιμία λέει πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο θεός γελάει. Πέρα βέβαια από τη μεταφυσική υποταγή που δηλώνει η συγκεκριμένη φράση, τίποτα πάνω στον κόσμο αυτό δεν μπορεί να κάνει τον άνθρωπο να σταματήσει να ονειρεύεται. Αυτό που θα μετρήσει στη διαδρομή προς το όνειρο είναι η αντοχή απέναντι στα απρόβλεπτα χτυπήματα της συγκυρίας. Αυτή εδώ είναι μια φρέσκια ιστορία ενός ονείρου και μιας απόπειρας δυο νέων ανθρώπων που αμέτρητες στιγμές ως τη στιγμή που γράφεται το κείμενο, βρέθηκαν από τη γη στον ουρανό και από τον ουρανό στη γη, μέσα στη δίνη μιας πρωτόγνωρης κατάστασης, και συμβαίνει στην χώρα μας και την πόλη της Λάρισας.

Αρχές του καλοκαιριού του 2019, το “Stage Club” που φιλοξενούσε σχεδόν αποκλειστικά μια μεγάλη γκάμα συναυλιακής δράσης στην πόλη, έκλεισε έναν πλούσιο κύκλο που σχεδόν άγγιξε την 15ετία, γράφοντας μια πλούσια ιστορία με σελίδες που κοσμούν τα ονόματα πολλών καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, αλλά και διαφορετικών μουσικών χρωμάτων και ιδιωμάτων. Το κενό του αποτέλεσε ένα τεράστιο πρόβλημα, ιδιαίτερα σε μια εποχή που η, πληγωμένη από τη δεκαετή κρίση, επενδυτική δράση θεωρείται παραπάνω από επιφυλακτική. Δοκιμάστηκαν κάποιες εναλλακτικές λύσεις από το φθινόπωρο του 2019 και μέχρι τις αρχές του 2020, τις περισσότερες φορές με προβλήματα, ενώ η έσχατη λύση του χώρου “Μύλος 1927” με δεδομένη την προσαρμογή του για συγκεκριμένη λειτουργία, ήταν παραπάνω από συμβιβαστική και μάλλον ασύμφορη οικονομικά. Το πρόβλημα που προέκυψε ήταν σοβαρό και έμοιαζε πως δύσκολα θα γινόταν άμεσα κάτι.

Μέσα στις φήμες για την απόπειρα διαδοχής στο “Stage”, άρχισε να καλλιεργείται η ιστορία για κάποιον που τελικά έψαχνε και αλλού χώρο. Η φήμη έγινε συγκεκριμένη και ισχυροποιήθηκε όταν επικεντρώθηκε σε έναν ανενεργό χώρο, με γρήγορη πρόσβαση από το κέντρο της πόλης και σε εξαιρετικό σημείο. Όλα αυτά συνέβαιναν με το ξεψύχισμα της περιβόητης κανονικότητας. Μετά ήρθε η καραντίνα και όλα έμοιαζαν να ανατρέπονται για μια φορά ακόμα. Σε πείσμα όμως των εμποδίων, ακολούθησε μια μάχη με το χρόνο και όλα τα πρόσθετα στοιχεία της ιδιαίτερης κατάστασης. Μέσα από μια ψυχοφθόρα διαδικασία και με τα δεδομένα να αλλάζουν συνεχώς, φτάνουμε πια στις τελευταίες μέρες του Οκτώβρη, με τις πρώτες εκδηλώσεις στο νέο χώρο αν έχουν ανακοινωθεί. Σε μια δύσκολη περίοδο που πολλοί χώροι κλείνουν παροδικά ή και μόνιμα, μια απόπειρα που μοιάζει με καθαρή τρέλα δοκιμάζεται. Το πείσμα μοιάζει να επιπλέει, ακόμα και χωρίς καμιά εγγύηση.

Μέσα στην πίεση της πολυπόθητης έναρξης, κλέψαμε λίγο χρόνο να μιλήσουμε με τη Λένα και τον Στάθη, ζητώντας να ρίξουν λίγο παραπάνω φως στην όμορφη και δύσκολη απόπειρα του “Skyland”.

Ας τα πάρουμε λοιπόν λίγο από την αρχή. Πως ξεκίνησε αυτή η απόπειρα, πως γεννήθηκε η ιδέα που τελικά έγινε πια “Skyland”;
Queensrÿche , Θεσσαλονίκη, Νοέμβριος 2019… Αυτό ήταν το τελευταίο live που είδαμε …

Και κάπου εκεί βρίσκεται η αφετηρία ενός ονείρου αλλά ταυτόχρονα και ενός Γολγοθά που μας επέβαλαν να ζούμε…

Ένα χρόνο πριν τέτοια εποχή, και ενώ ψάχναμε χώρο για να ανοίξουμε ένα καφέ, μια τυχαία συνάντηση ήταν η αφορμή να αλλάξουμε πλεύση αναζήτησης. Η αγάπη για την μουσική και τις τέχνες γενικότερα, μας οδηγούσε σε μουσικές σκηνές να ταξιδεύουμε με τα ακούσματα live μουσικής αλλά ο χώρος που πηγαίναμε στην Λάρισα, για τους ντόπιους το “Stage”, είχε κλείσει . Και κάπως έτσι, με αφορμή το κενό που υπήρχε, ξεκίνησε η πορεία του live music venue “Skyland”.

Χρονικά, βέβαια, η συγκυρία δεν αποδείχτηκε και η καλύτερη. Μάλλον το αντίθετο, πρέπει να χρειάστηκαν γερά νεύρα.
Υπογράψαμε τα συμβόλαια Τετάρτη, συνδέσαμε ρεύμα και νερό και η χαρά μας ήταν απερίγραπτη! Θα διαμορφώναμε τον χώρο καταβάλλοντας κάθε υπέρτατη προσπάθεια για να γίνει φιλικός, ζεστός, ανθρώπινος. Σκοπός μας η αφύπνιση κάθε ευχάριστου συναισθήματος! Stand up comedian, βραδιές με ήχους αξέχαστων δεκαετιών, γνωστές μπάντες που θα παίζουν τα τραγούδια τους και νέες έτοιμες να παρουσιάσουν το δικό τους ηχόχρωμα!

Και ξεκινά η βδομάδα με την χειροβομβίδα του lockdown λόγω κορονοϊού! Χάνεται η γη κάτω από τα πόδια μας καθώς βλέπουμε τα όνειρα να γκρεμίζονται στο πρώτο λιθαράκι. Δεν λειτουργεί τίποτα στο Δημόσιο και όλα είναι σε εκκρεμότητα! Βέβαια, οι λογαριασμοί έρχονται κανονικά γιατί όταν το κράτος είναι να λάβει, δεν ξεχνά.

Μόλις άρχισε σταδιακά να επιστρέφει η καθημερινότητα, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την πίεση και τον αγώνα με το χρόνο…
Όταν το lockdown τελείωσε, με ταχύτητες φωτός τρέχαμε να διαμορφώσουμε τον χώρο. Συνεργεία έρχονταν, έφευγαν, ενώ τα χαρτιά καθυστερούσαν γιατί σχεδόν όλοι στις υπηρεσίες ήταν με άδεια ειδικού σκοπού!

Μέσα στο βομβαρδισμένο τοπίο μιας ολόκληρης γης, εμείς σε μια κουκίδα του χάρτη στην Λάρισα και σε μια χώρα εν ονόματι Ελλάδα, προσπαθούσαμε με κάθε δυνατό τρόπο να δημιουργήσουμε έναν χώρο που οι ήχοι του και ότι παρουσιάζεται σε αυτόν, θα φέρνει κοντά τους ανθρώπους! Στην εποχή της απόστασης και της απομόνωσης…

Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα, στο τέλος της αναμονής και της διαδρομής να μετατραπεί αυτός ο ανενεργός χώρος σε κάτι τελείως διαφορετικό συγκριτικά με το παρελθόν του αλλά και σύμφωνα με την αισθητική που είχατε στο μυαλό σας.
Ναι, και φτάνουμε στο σήμερα. Που έστω και με αυτές τις συνθήκες, με μαγαζιά να κλείνουν σαν ντόμινο το ένα μετά το άλλο, κόσμος να μένει άνεργος, εμείς στεκόμαστε ακόμα όρθιοι να παλεύουμε με τα τέρατα του παραλογισμού ενός ολόκληρου πλανήτη. Απέναντι στα δεινά που κάποιοι ανάξιοι δεν αντιμετωπίζουν όπως θα ’πρεπε, απέναντι σε μια χώρα που αυτοκηρύχθηκε καταστροφέας των ονείρων και των στόχων κάθε παιδιού, κάθε νέου και ηλικιωμένου!

Ακροβατούμε στην αβεβαιότητα, αλλά έχουμε ψυχή και θέληση. Είναι εύκολο να λες “κάνε υπομονή”, μα είναι τόσο δύσκολο όταν πρέπει να κάνεις! Προσπαθούμε να μην επιτρέψουμε το όνειρο να γκρεμιστεί ακόμα και αν τα χτυπήματα είναι αλλεπάλληλα. Και σας θέλουμε όλους δίπλα μας. Να χτίσουμε παρέα όνειρα ακόμα και πάνω στις στάχτες! This is our way…this is the way of “Skyland” live music venue!

Αντί επιλόγου.
Το πρώτο μέρος της ιστορίας του “Skyland” , του μέρους δηλαδή της προετοιμασίας τελειώνει με την πόλη να εντάσσεται στο “Στάδιο 3” , μόλις δυο μέρες πριν την επίσημη πρεμιέρα του. Οι παραστάσεις των stand up comedians της Παρασκευής ματαιώθηκαν καθώς δεν ήταν εφικτό να καλυφτούν οικονομικά με βάση τα νέα δεδομένα. Το venue άνοιξε όμως τις πόρτες του με dj set και αισιοδοξία. Το Σάββατο, έγινε και το παρθενικό πάτημα επί σκηνής, με τους Dreamrites να εμφανίζονται για μισή ώρα, με βάση τον ανεκδιήγητο κανονισμό “μουσικού σεμιναρίου” που επιτρέπεται, και σε κάνει να αναρωτιέσαι ποιοι τα σκέφτονται αυτά. Ο κόσμος σεβόμενος την ιδιαιτερότητα της κατάστασης, αλλά και τους κανόνες υγιεινής, στήριξε την εκδήλωση, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που δεν κατάφεραν να μπουν στον χώρο, λόγω των αριθμητικών περιορισμών. Ζώντας από κοντά μια σχεδόν παρανοϊκή πραγματικότητα, που πλησιάζει επικίνδυνα την πιθανότητα να γίνει καταδικαστική, μόνο με μια ευέλικτη συνολική αλληλεγγύη μπορούμε να κερδίσουμε χρόνο, ελπίζοντας σε νέα δεδομένα. Και άνθρωποι που ρισκάρουν και αγωνίζονται κόντρα στις αντιξοότητες, αξίζουν αυτή την ευκαιρία.


Facebook: https://www.facebook.com/Skyland-live-music-venue-100461165204171

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ζαμπός

768
Avatar photo
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…