SKELETAL REMAINS: “The Entombment Of Chaos”

ALBUM

Είδος: Death metal
Δισκογραφική: Century Media Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 11 Σεπτεμβρίου 2020

Έχεις σκεφτεί ποτέ πως θα ήταν σήμερα το ώριμο “μουσικό τέκνο” της σύμπραξης των Death με τους Morbid Angel; Αρκεί να ακούσεις το νέο άλμπουμ των καλιφορνέζων Skeletal Remains με τίτλο “The Entombment Of Chaos” για να καταλάβεις.

Οι κύριοι Chris Monroy (guitars/vocals), Mike De La O (guitars), Noah Young (bass), με τη σύμπραξη του Charlie Koryn (Funebrarum, Ascended Death) στα drums, προσφέρουν δείγματα ποιοτικού death metal “παλιάς κοπής”, δύο μόλις χρόνια μετά το τρομερό “ Devouring Mortality” (2018). Συνεργάτες τους στο “έγκλημα” είναι όπως και την προηγούμενη φορά ο Dan Seagrave με το – πιο old school πεθαίνεις – εξαιρετικό artwork και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Dan Swanö στο mixing και mastering.

Από το 2011 που δημιουργήθηκαν (αρχικά ως Anthropophagy) και δραστηριοποιούνται δισκογραφικά, παραμένουν πιστοί στο “ευαγγέλιο” που συνέγραψαν “πατέρες” του είδους όπως οι Death, Morbid Angel, Obituary, Cannibal Corpse κ.α. στις αρχές των 90’s, θέτοντας έτσι εαυτούς ως μια από τις πιο αξιόλογες και αξιόπιστες μπάντες του χώρου.

Αυτήν τους την πίστη στο old school feeling εμπλουτίζουν αυτή τη φορά με πιο σκοτεινές και σταθερές συνθέσεις, αποφεύγοντας μια ανούσια επίδειξη των προφανών τεχνικών ικανοτήτων τους. Έτσι εκτός από death metal ορυμαγδούς όπως τα “Illusive Divinity”, “Congregation Of Flesh” και “Synthetic Impulse”, υπάρχει η “έκπληξη” του πιο doomy “Eternal Hatred” να θυμίζει κάτι από “God Of Emptiness” των MA, υπάρχει η μελωδική αλά Metallica εισαγωγή του “Unfurling The Casket” πριν το blast beat “σαρώσει” τα πάντα και υπάρχει και το instrumental “Enshrined In Agony” ως απαραίτητο διάλειμμα πριν αρχίσει ξανά το “ξύλο” με το “Dissecstacy”.

Όντας ενθουσιώδεις οπαδοί του “τιτάνα” κιθαρίστα James Murphy (Death, Obituary, Testament, Disincarnate κ.α.) οι Monroy/De La O, συνεργάζονται άψογα μεταξύ τους και προσφέρουν εξαιρετικά και ουσιώδη, γεμάτα μελωδία, leads ανάμεσα στο μπαράζ των riffs που εξαπολύουν. Τα δε φωνητικά του πρώτου, “βαθιά” και “καθαρά” (καταλαβαινόμαστε πιστεύω), με εξαιρετική άρθρωση του κάθε στίχου, είναι αυτά που θέλεις να ακούσεις όταν έχεις πρότυπο τύπους σαν τον Chuck Schuldiner (Death), τον David Vincent (Morbid Angel) ή τον Patrick Mameli (Pestilence).

Σε αυτή τη φωνή έρχεται να συνδράμει ως guest το φιλαράκι τους Simon Duson των Carnation στη διασκευή του κομματιού “Stench Of Paradise Burning” των Disincarnate, για να κλείσει έτσι ένα 48λεπτο κολασμένης εποποιίας.

Σε αυτό το 48λεπτο οι Skeletal Remains αποδεικνύουν περίτρανα γιατί το old school death metal, παιγμένο από μπάντες με ταυτότητα σαν και αυτούς, δεν έχει χάσει τη δυναμική του. Οι αμερικάνοι μας πάνε πίσω, τότε που το σχήμα της χερσονήσου της Φλόριντα (μήτρα του US Death metal) που κρέμεται σαν πέος στον Ατλαντικό, δικαιολογούσε πλήρως τη φράση “γ@μεί και δέρνει”. Τότε που σχεδόν ότι έβγαινε από εκείνα τα αναθεματισμένα Morrisound Studios ήταν και λόγος για γναθοπλαστική. Τότε που ένας ολόκληρος νέος ήχος κάλυψε με “θανατίλα” όλο τον πλανήτη.

Η τότε αίγλη μπορεί πλέον να απουσιάζει όμως υπάρχουν μπάντες σαν τους SR που κρατάνε το λάβαρο ακόμη ψηλά. Σίγουρα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ μέσα σε αυτή τη μπουρδελοχρονιά που διανύουμε.

Facebook: https://www.facebook.com/SkeletalRemainsDeathMetal
Instagram: https://www.instagram.com/skeletalremainsofficial/

491

Avatar photo
About Νίκος Κορέτσης 83 Articles
Ο Νίκος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Χαλκίδα το σωτήριο έτος 1980. Η πόλη των “τρελών νερών” επηρέασε κατά κάποιον τρόπο το χαρακτήρα του αλλά και τις μουσικές του προτιμήσεις, με τις οποίες ήρθε σε επαφή, στην “τρυφερή” ηλικία των 7 ετών, με τα τρία πρώτα άλμπουμ των Metallica. Από το 1990 όμως και μετά άρχισε να γίνεται πιο ενεργός ακροατής, έχοντας ακούσματα σταδιακά από όλο σχεδόν το φάσμα του σκληρού ήχου θεωρώντας εαυτόν “συλλέκτη ακουστικών εμπειριών”. Επειδή όμως η open minded αισθητική έχει και ένα όριο, ο Νίκος δεν ακούει τα πάντα (όπως ακούς να λένε πολλοί) αλλά heavy metal μόνο, με ιδιαίτερη προτίμηση στα ιδιώματα που βρίσκονται κάτω από την “ταμπέλα” του Thrash και Death “πολυχώρου”.