Είδος: Death Metal
Εταιρεία: Metal Blade Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 10 Μαΐου 2024
Προφανώς και οι Six Feet Under δεν χρειάζονται καμία σύσταση. Οι γνωστοί κάφροι από την Tampa επιστρέφουν με προσκήνιο με την 14η κυκλοφορία τους μέσω της Metal Blade, στην οποία και βρίσκονται από την αρχή τους.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, είχα πάρα πολλά χρόνια να ασχοληθώ μαζί τους. Μου αρέσουν οι πρώτοι τους δίσκοι, χωρίς να κόβω και τις φλέβες μου βέβαια, οι οποίοι ήταν παραπάνω από τίμιοι. Κάπου λίγο μετά νιώθω ότι το έχασαν…
Και να σου που λίγα χρόνια πριν, και έπειτα από αρκετές αλλαγές στο line-up, βλέπουμε την εισχώρηση στην μπάντα του μεγάλου Jack Owen, original κιθαρίστα των Cannibal Corpse και φυσικά παλιό συνεργάτη του Barnes, για τον οποίο έχει αναφέρει ότι ήταν ο αγαπημένος του από την παλιά σύνθεση Cannibal Corpse και συνεπώς είναι πολύ χαρούμενος που ξαναδουλεύουν μαζί.
Ομολογώ ότι το γεγονός αυτό μου κίνησε έντονα την περιέργεια. Και πάνω σε αυτό ήρθε και το πρώτο single του δίσκου, το “Know-Nothing Ingrate”, το οποίο είχε μια ταχύτητα και μια ενέργεια που είχαν καιρό να δείξουν οι SFU. Έπειτα βλέπω και το εξώφυλλο του δίσκου από τον Vince Locke, το οποίο μοιραία μας θυμίζει Cannibal Corpse, και χάρηκα που δεν ήταν άλλη μια ΑΙ μαλακία που δυστυχώς μας συνηθίζουν οι παλιότερες μπάντες στο σήμερα (βλ. Deicide, Pestilence κλπ). Ας περάσουμε όμως στα πιο περί του δίσκου.
Αντικειμενικά, ο δίσκος αυτός δεν πρόκειται να υπερ-εντυπωσιάσει κανέναν. Δεν είναι κακός, σίγουρα όχι. Δεν θα ήθελα να πω κάτι τέτοιο, άσχετα με το πόσες φορές θα τον ακούσω ξανά. Απλά, ομολογώ ότι, κοιτώντας το δυνατό αυτό line-up, θα ήθελα να είναι καλύτερος.
Υπάρχουν κάποιες αρκετά καλές στιγμές, όπως το “Ascension” ή το “When The Moon Goes Down In Blood”, και υπάρχουν κάποια πολύ καλά θέματα. Άλλωστε ο κύριος Owen είναι άκρως πεπειραμένος (είναι σχεδόν ο αποκλειστικός συνθέτης/στιχουργός του δίσκου). Αλλά και πάλι, τα πράγματα μένουν κάπου εκεί. Θα ήθελα πολύ να μου έχει μείνει κάποια ριφφάρα στο μυαλό ή ένα ρεφρέν που θα σιγοτραγουδούσα. Επίσης βρήκα τον δίσκο περιττά μεγάλο.
Υπάρχει και μία διασκευή σε Nazareth (το συνηθίζουν οι SFU) αλλά ουσιαστικά είναι μια πιο βαριά επανεκτέλεση του κομματιού.
All in all, το “Killing For Revenge” σίγουρα δεν είναι κακό. Αλλά δεν είναι ούτε πολύ καλό. Δυστυχώς ένιωσα σαν να του λείπει κάτι που έψαχνα. Θα το ακούσω μερικές φορές ακόμα εύκολα, αλλά νομίζω ότι θα το ξεχάσω και εξίσου εύκολα.
Facebook: https://www.facebook.com/sixfeetunder
Bandcamp: https://sixfeetunder.bandcamp.com/album/killing-for-revenge
343 
