23 του Ιούλη ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε για ακόμη μια φορά το θρυλικό goth rock συγκρότημα στα πλαίσια της δεύτερης μέρας του Death Disco Open Air Festival. Με την ευκαιρία αυτή λοιπόν, πάμε να δούμε δύο – τρία – πέντε – εφτά πραγματάκια για τον Eldritch και την παρέα του.
The Name
Aς ξεκινήσουμε απ’ τα βασικά. Sisters of Mercy είναι ένα καθολικό μοναστικό τάγμα γυναικών που ιδρύθηκε στο Δουβλίνο από την Catherine McAuley, και υπάρχει ακόμα και σήμερα. Το συγκρότημα όμως που ιδρύθηκε το 1980 στο Leeds εμπνεύστηκε το όνομα του απ’ το ομώνυμο τραγούδι του Leonard Cohen, το οποίο βρίσκεται στο ντεμπούτο του, “Songs of Leonard Cohen” (1967).
Φύγε συ, έλα συ
Ιδρυτικά μέλη των SOM ήταν οι Andrew Eldritch (φωνητικά και πολλά άλλα, ανάλογα την περίοδο) και Gary Marx (κιθάρα) , από κει και πέρα όμως έχουμε μια περιστρεφόμενη πόρτα με παίκτες που εναλλάσσονται, καθιστώντας τον Andrew Eldritch και τον Doktor Avalanche (το drum machine) τις μοναδικές σταθερές. Ο Marx άντεξε πέντε χρόνια πριν τα σπάσει με τον Eldritch, ενώ μερικά απ’ τα υπόλοιπα σημαντικά μέλη ήταν οι Craig Adams (μπάσο), Wayne Hussey (κιθάρα), Patricia Morrison (μπάσο, φωνητικά),Ben Gunn (κιθάρα) Tony James (μπάσο) και Andreas Bruhn (κιθάρα). Τα τελευταία χρόνια, τις δύο προαναφερθείσες σταθερές συνοδεύουν οι Ben Christo (ή αλλιώς Benjamin Christodoulou, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις και τέτοια) και Dylan Smith.
Λερναία Ύδρα
Μέσα απ’ τα σπάργανα των Sisters ξεπήδησαν διάφορα συγκροτήματα και μουσικά projects που επίσης άφησαν το στίγμα τους στον ήχο αυτό (ή και λίγο παραέξω του).
O Eldritch, όντας τσακωμένος με τους πάντες (ω, τι περίεργο!) έφτιαξε το 1985 με την Patricia Morrison και τον Alan Vega των Suicide τους βραχύβιους The Sisterhood, κυκλοφορώντας έναν δίσκο με κομμάτια που προορίζονταν για τον δέυτερο δίσκο SOM. Το 1997 θα ένωνε τις δυνάμεις του με τον Peter Bellendir των Xmal Deutschland και θα φτιάξουν τους επίσης βραχύβιους SSV (full name: SSV-NSMABAAOTWMODAACOTIATW, το οποίο σήμαινε “Screw Shareholder Value – Not So Much a Band as Another Opportunity to Waste Money on Drugs and Ammunition courtesy of the Idiots at Time Warner”, άλλη μια όχι και τόσο διακριτική μπηχτή προς την δισκογραφική του. Το άλμπουμ άλλωστε ήταν απλώς ο τρόπος του να ξεφύγει απ’ το συμβόλαιό του).
Πάμε όμως στα πιο σημαντικά. Ο Gary Marx, μαζί με την υπέροχη Anne-Marie Hurst (τραγουδίστρια των επιδραστικότατων Skeletal Family) θα ιδρύσουν το 1985 τους Ghost Dance και μέχρι την διάλυσή τους το 1989 θα κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ, ένα EP και μπόλικα singles. Πριν κάποια χρόνια μάλιστα επανενώθηκαν και κυκλοφόρησαν το 2023 το “The Silent Shout”.
Tην κορυφαία μουσική πορεία εκτός Sisters όμως την είχε μακράν ο Wayne Hussey (και η Patricia Morrison φυσικά, Gun Club και Damned είναι αυτοί, αλλά δεν ήταν οι Sisters η αφετηρία της ούτε ίδρυσε κάποιο συγκρότημα η ίδια). Πέραν του ότι πριν απ’ αυτούς έπαιζε κιθάρα για τους Dead or Alive -ναι, αυτούς που λέγανε το “ You Spin Me Round (Like a Record)”- το 1986 αποχώρησε παίρνοντας μαζί του και τον μπασίστα των SOM Craig Adams για να σχηματίσουν τους Mission, μια εξαιρετική μπάντα που διέγραψε μεγάλη και σημαντική πορεία, ούσα ακόμα ενεργή και με δύο χούφτες άλμπουμ στο παλμαρέ της.
Ο Doktor Avalanche δεν εκδήλωσε ποτέ ενδιαφέρον για κάποιο άλλο project, έμεινε πιστός στου SOM και παρά τις διάφορες δύσκολες περιόδους του συγκροτήματος, τους τσακωμούς και τα αντικρουόμενα μουσικά οράματα, αποτέλεσε έναν μετρονομικό βράχο, ένα ρυθμικό θεμέλιο για το συγκρότημα. Κάποιος βέβαια θα πει πως είναι απλώς ένα ντραμ μασίν, αλλά πάντα υπάρχουν κακεντρεχείς.
Δισκογραφική απραξία
Μπορεί το βρετανικό συγκρότημα να συνεχίζει να είναι ενεργό πάνω στην σκηνή, δισκογραφικά όμως απέχει εδώ και πολλές δεκαετίες. Βασικός λόγος είναι ο Andrew Eldritch, η τελειομανία του και η αφοσίωσή του στο προσωπικό του μουσικό όραμα που τον καθιστούν όχι και τον πιο εύκολο συνεργάτη ενδεχομένως, αλλά και το προσωπικό του feud με την μουσική βιομηχανία και κυρίως την East West Records. Που και που ξεπηδούσε- ή διέρρεε- κάποιο μεμονωμένο κομμάτι, αλλά ποτέ δεν είδαμε τέταρτο άλμπουμ. Και λογικά δεν πρόκειται να δούμε.
Οι Δυο (+1) Ναοί
Το Temple of Love πρωτοκυκλοφόρησε ως single το 1983, χωρίς όμως να συμπεριληφθεί σε κάποιο άλμπουμ της μπάντας. Περίπου μια δεκαετία αργότερα, το 1992, αποφάσισαν να το ξαναηχογραφήσουν, αυτή την φορά με την συνοδεία φωνητικών από την Ισραηλινή τραγουδίστρια Ofra Haza. Η συγκεκριμένη version αποτελεί και την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του συγκροτήματος στο νησί, σκαρφαλώνοντας στην τρίτη θέση των βρετανικών charts, και είναι σίγουρα η version που έχεις ακούσε σε γκοθομεταλόκλαμπα.
Υπάρχει όμως άλλη μία εκδοχή του. Το 1993, μην έχοντας πλάνα για κάτι καινούριο μετά το “Vision Thing” του 1990, είπανε να μαζέψουν διάφορα singles και τραγούδια που επίσης δεν βρίσκονταν σε κάποιον δίσκο και να τα κυκλοφορήσουν μέσα απ’ την δικιά τους εταιρία, Merciful Release. Η συλλογή αυτή ονομάστηκε “Some Girls Wander by Mistake”, και περιλαμβάνει μια ακόμα εναλλακτική μίξη του original “Temple of Love”.
Covers of Mercy
Ίσως και να μην είναι ιδιαίτερα γνωστοί γι’ αυτό, αλλά οι Sisters έκαναν πάντα εξαιρετικές διασκευές. Μερικά παραδείγματα είναι το “1969” των Stooges, “Gimme Shelter” των Rolling Stones, “Jolene” της Dolly Parton, “Knocking on Heaven’s Door” του Bob Dylan, ενώ σε live τους έχουν διασκευάσει μέχρι και τα “Confide in Me” της Kylie Minogue και το “Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)” των Abba! Και μιλάμε για τον ορισμό της διασκευής, κάνοντας κάθε κομμάτι εντυπωσιακά δικό τους.
Φασιον Άικονζ
Πέραν της σημαντικότατης μουσικής τους παρακαταθήκης, οι SOM ήταν καταλυτικοί και όσον αφορά την gothic μόδα/αισθητική. Ουσιαστικά ήταν αυτοί που την έκαναν cool. Τα μαύρα δερμάτινα, οι δαντέλες, τα χαρακτηριστικά γυαλιά ηλίου του Eldritch και τα μεγάλα μαύρα παλτό/καμπαρτίνες, τα δικτυωτά καλτσόν, τα βαψίματα, τα ιδιαίτερα αξεσουάρ, τα κουρέματα κοκ. Δεν ήταν σε καμία περίπτωση style over substance, αλλά το style είχε κι αυτό κεντρικό ρόλο.
Αυτό που σίγουρα ξέρετε είναι ότι οι Sisters of Mercy είχαν, έχουν και θα έχουν φανατικό κοινό, και δη στην Ελλάδα. Γι’ αυτό άλλωστε και μας τιμούν συχνά-πυκνά, πράγμα που θα ξανακάνουν στις 23 Ιουλίου στην Τεχνόπολη, μαζί με πολλά ακόμα σημαντικά ονόματα του post-punk/goth/όπως θες πες το, κι εκεί θα είμαστε κι εμείς να τους απολαύσουμε.
Εισιτήρια: https://www.viva.gr/tickets/music/tagfest/death-disco-open-air-festival-2023/
873 
