Είδος: Doom Metal
Δισκογραφική: Spikerot Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 27 Νοεμβρίου 2020
Nέο album και μάλιστα one tracked για τους συμπαθείς Ιταλούς doom metallers οι οποίοι επανέρχονται μετά από τρία χρόνια από την τελευταία τους δουλειά η οποία ήταν και πολύ αξιόλογη.
Αυτή τη φορά βλέπουμε μια στροφή προς το αμιγώς doom metal αγγλικής κυρίως τεχνοτροπίας, κυρίως των My Dying Bride αλλά και των πρώϊμων Anathema. To ομότιτλο κομμάτι ανήκει στα μελωδικά του είδους αν και περιέχει διάσπαρτα πολλά στοιχεία post black metal τα οποία ζέχνουν μηδενισμό και συναισθηματική απογύμνωση.
Οι ταχύτητες είναι κυρίως πολύ χαμηλές και αυτό είναι το ρίσκο που πήρε η μπάντα γιατί είναι πολύ εύκολο, μιας και η διάρκειά του η οποία πλησιάζει τα 40 ολόκληρα λεπτά, να κάνει τον ακροατή να βαρεθεί. Μια σκόπελος την οποία οι Shores Of Null απέφυγαν είτε με κάποια εμβόλιμα γρήγορα θέματα είτε με piano-based παρεμβολές που εμπλουτίζουν τη ροή και το ενδιαφέρον. Επίσης ο ήχος είναι πάρα πολύ καθαρός και σου επιβάλλει να εστιάσεις την προσοχή στη συνθετική δυναμiκή του album.
Πολύ καλή η απόδοση των μελών όπως και του τραγουδιστή Davide Straccione ο οποίος διαθέτει μια μεγάλη εκφραστική γκάμα, με μια ερμηνεία που αριστεύει είτε στα καθαρά μέρη είτε στα growls.
Πολύ καλή δουλειά, συγκαταλέγεται ήδη στα σπουδαία concept albums της δισκοθήκης / μυαλοθήκης μου, δίπλα στα “Crimsons” του Dan Swano και το “The Death Of Art” των σπουδαίων Βέλγων Renaissance Noir. Eξαιρετικό doom και απολύτως συμβατό με την εποχή είτε ως φυσικό είτε ως κοινωνικό φαινόμενο. Τσεκάρετε.
Facebook: https://www.facebook.com/shoresofnull/
Official website: https://www.shoresofnull.com/
593 
