
Ήταν η ογδόη Ιουνίου του 2019, όταν οι Shame, ενάμιση χρόνο αφού ντεμπούταραν με το εξαιρετικό “Songs of Praise”, σάρωναν τη σκηνή του Release Athens Festival και επιβεβαίωναν πως είναι μια από τις ανερχόμενες δυνάμεις του σύγχρονου post punk.
Έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει άλλα δυο albums, τα “Drunk Tank Pink” (2021) και “Food for Worms” (2023), ενώ το τέταρτο τους ανεμένεται να κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, με τίτλο “Cutthroat”.
Αφού λοιπόν, μοιράστηκαν εκείνη τη μέρα με τον Iggy Pop, τους James και τους Noise Figures, πέρασαν από το Fuzz το 2022, για να επιστρέψουν και πάλι για το Release Athens Festival στις 27 Ιουνίου, όπου θα συναντήσουν τους Fontaines D.C. και Boy Harsher.
Για να ζεσταθούμε λίγες ημέρες πριν την εμφάνιση τους, κάνουμε ένα μακροβούτι στα θέματα με τα οποία καταπιάνονται οι στίχοι τους.
–Απογοήτευση και κοινωνική κριτική
“Concrete” (“Songs of Praise”, 2018)
Οι Shame αναλύουν την ένταση μεταξύ των ατομικών ιδανικών και των κοινωνικών προσδοκιών. Το “Concrete” αγγίζει θέματα όπως η υποκρισία, ο επιδεικτικός ακτιβισμός και η προσωπική στασιμότητα μέσα σε ένα διεφθαρμένο σύστημα.
“And no more questions, no more lies / Concrete, concrete, it won’t survive.“
–Ψυχική υγεία και άγχος
“Born in Luton” (“Drunk Tank Pink”, 2021)
Αυτό το τραγούδι εξερευνά τα συναισθήματα του πανικού, της εσωτερικής αναταραχής και του υπαρξιακού φόβου. Αντικατοπτρίζει την εμπειρία του frontman Charlie Steen με την εξάντληση μετά την περιοδεία και την κρίση ταυτότητας.
“I was born in Luton / I was raised in hell / And I made it out by the skin of my teeth.”
–Τοξική αρρενωπότητα και ευπάθεια
“Angie” (“Songs of Praise”, 2018)
Το “Angie” αντιμετωπίζει την τοξική αρρενωπότητα και τον φόβο του να ανοίγεσαι συναισθηματικά. Το τραγούδι βασίζεται στην συναισθηματική έκθεση, τόσο προσωπική όσο και πολιτισμική, τυλιγμένη σε ένα στοιχειωτικό κρεσέντο.
“Angie, won’t you take me home?”
–Αποξένωση και σύγχρονη ανία
“Alphabet” (“Drunk Tank Pink”, 2021)
Το τραγούδι αντικατοπτρίζει μια αποσύνδεση από τις επαναλαμβανόμενες ρουτίνες και τον θόρυβο της σύγχρονης ζωής. Είναι φρενήρες και ανήσυχο, αντανακλώντας την υπερδιέγερση και την κενότητα της ύπαρξης στην ψηφιακή εποχή.
“Are you waiting / To feel good? / Are you praying / Like you should?”
–Κρίση ταυτότητας
“Fingers of Steel” (“Food for Worms”, 2023)
Εξερευνώντας μια κατακερματισμένη αίσθηση του εαυτού και των διαδικτυακών προσωπικοτήτων, αυτό το κομμάτι κριτικάρει την πράξη της διαμόρφωσης της ταυτότητας μέσω των κοινωνικών δικτύων, ενώ ταυτόχρονα αγωνίζεται με την αυθεντικότητα και την αυτοεκτίμηση.
“You’re making out with someone who’s never there / But you’re always hoping.”
Οι Shame μιλούν για την κοινωνία κοιτώντας τόσο μέσα τους όσο και γύρω τους, χωρίς να έχουν την ανάγκη να μας κουνήσουν το δάχτυλο. Μέρος μια διαρκώς αναπτυσσόμενης αναβιωτικής σκηνής του post punk, οι Shame με αιχμή του δόρατος τις γεμάτες ενέργεια συναυλίες τους, επιστρέφουν για να μας κάνουν να ιδρώσουν ακόμη περισσότερο και από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο.
Παρασκευή 27 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού, η ντροπή θα είναι όλη δική μας.

