Είδος: Sludge n’ Roll
Εταιρεία: Self Released
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14 Οκτωβρίου 2023
Όσο και να μην θέλω να είμαι προκατειλημμένος, η μουσική πραγματικότητα του βορρά στην Ελλάδα και ειδικότερα της Θεσσαλονίκης δεν με βοηθά να μην είμαι. Προφανώς δεν αναφέρομαι στα πασιφανή παραδείγματα των Τρύπες και Ξύλινα Σπαθιά, αλλά στον μαγικό κόσμο του underground με συγκροτήματα που έβγαλαν μπροστά τον σκοτεινό βαρύ ήχο όπως οι Σμέρνα και Bad Trip αλλά και πιο σύγχρονα σχήματα όπως οι Once Upon a Winter και οι Halocraft (λίγο πιο βόρεια), τα οποία βρίσκονται κάθε στιγμή ένα βήμα πιο μπροστά ή πιο κάτω στην doom διάλεκτο, σε οτιδήποτε είναι hype μια συγκεκριμένη περίοδο. Οπότε όταν μαθαίνω για ένα καινούργιο συγκρότημα ή καινούργια δουλειά ενός συγκροτήματος που προέρχεται από τον βορρά, είμαι θετικά προκατειλημμένος και η αλήθεια είναι ότι σπάνια απογοητεύομαι.
Ένα από αυτά τα σχήματα της Θεσσαλονίκης που ακολουθώ από κοντά είναι η δυάδα των Saint Nicotine. Το σχήμα δηλώνει ότι παίζει Sludge n’ Roll, αλλά οι επιρροές του ρυθμικού noise είναι εμφανέστατες και στο EP που κυκλοφόρησαν στις 14 Οκτωβρίου με τίτλο: “And then comes revenge”, έχουμε την sludge τοποθέτηση αλλά μετά το πρώτο άκουσμα η πρώτη σκέψη που μου ήρθε ήταν ότι οι Saint Nicotine θα έκαναν ένα πολύ όμορφο live με τους Omega Monolith και τους Living Under Drones. Για αυτό και αναφέρθηκα στο ρυθμικό noise, καθώς οι Saint Nicotine δεν προσεγγίζουν το noise με την αφαιρετική σκοπιά των άπειρων εφέ χωρίς νόημα, αλλά με τον λασπώδη ήχο που έχει σαφή μέρη, ξεκάθαρα τύμπανα και ρυθμό.
Σε γενικές γραμμές, μου αρέσει αρκετά και το sludge και το ρυθμικό noise. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην με βρείτε σε ένα live των Omega Monolith και οι δίσκοι των Living Under Drones απασχολούν αρκετά συχνά το πικάπ μου, αλλά αυτό που ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα στο “And then comes revenge” είναι η αίσθηση του νοτισμένου υπογείου που έγινε προβάδικο για να δώσει στέγη στις παρέες που θέλουν να εκφραστούν, να μεθύσουν παρέα, να διαφωνήσουν για το αν θα στηρίξουν την μία κίνηση ή την άλλη, να χτυπήσουν πόρτες φεύγοντας αλλά την επόμενη μέρα να ξαναβρεθούν γιατί έχουν ανάγκη να εκφράζονται.
Νομίζω ότι έχω συντονιστεί με τους Saint Nicotine γιατί το sludgy rock τους μου θυμίζει μια εποχή που έχω αφήσει εδώ και πολλά χρόνια πίσω μου. Οι ήχοι τους έχουν την ανεμελιά της πρόβας αλλά και το «άγχος» οι μελωδίες να αλλάζουν για να μην κουράσουν. Απολαμβάνω το γεγονός ότι το “And then comes revenge” μου δίνει την εντύπωση ότι είναι πρόβες και jamming του σχήματος που τελικά το μάζεψαν και το έκαναν EP. Δεν ξέρω αν είναι έτσι, εγώ παραθέτω το συναίσθημα που μου βγάζει και νομίζω ότι εκεί στηρίζεται και η υποκειμενικότητα της κάθε τέχνης. Η κατακλείδα είναι ότι τους περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες στην Αθήνα.
Facebook: https://www.facebook.com/saintnicotine/
Bandcamp: https://saintnicotine.bandcamp.com/
769 
