ROCKING CORPSES: “Death Blues”

ALBUM

Είδος: Death blues
Δισκογραφική: Inverse
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 2 Ιουλίου 2021

Υπάρχουν περιπτώσεις που σε κάποιες μπάντες καταλαβαίνεις από το όνομά τους τί στυλ μουσική παίζουν. Στην περίπτωση των Rocking Corpses λες δεν μπορεί πλάκα θα κάνουν, αλλά τελικά ο τίτλος του δεύτερου δίσκου τους προσδιορίζει πιο καλά από όλες τις ταμπέλες τί παίζουν, death blues και «όποιον πάρει ο χάρος».

Το συγκρότημα των Rocking Corpses «γεννήθηκε» στα τέλη του 2007 από τον κιθαρίστα Tony Decay και αφού έβγαλε 2 demo, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους album το 2012 “Rock ‘n’ Rott” και τώρα 9 χρόνια μετά τα Φινλανδικά zombies επιστρέφουν με το “Death Blues”.

Η συνταγή για το “Death Blues” είναι απλή: απλό rock, death metal, blues, τρελός χαβαλές και άπειρη μπύρα. Και μπορεί αυτός ο συνδυασμός να ακούγεται γραφικός, αλλά οι Rocking Corpses παρουσιάζουν στιβαρά τραγούδια, με ωραία και σε πολλές περιπτώσεις «κολλητικά» riff, που θα σε κάνουν να γουστάρεις. Οι Rocking Corpses δεν παίζουν πάντα στις ίδιες ταχύτητες, υπάρχουν full «επιθετικά» κομμάτια όπως το “War of Doom” και πιο χαλαρά κομμάτια σαν το “Drinking With the Dead”, ώστε να μη βαριέται ο ακροατής. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην ατμόσφαιρα του δίσκου, που σε παραμπέμπει σε ταινίες τρόμου ή στο Halloween, οπότε αν σας αρέσουν αυτά θα νιώσετε και οικεία με το υλικό του δίσκου. Γενικά οι Rocking Corpses είναι η περίπτωση της μπάντας που θα πετύχεις στο rock bar της γειτονιάς, θα σε κάνουν να περάσεις τέλεια και θα θέλεις να τους ξαναδείς χωρίς απαραίτητα όμως να σου έχει μείνει κάτι από τις συνθέσεις.

Το “Death Blues” είναι αφάνταστα διασκεδαστικός δίσκος και μάλιστα από την πρώτη ακρόαση. Ιδανικός για metal party, ένα δύο κομμάτια χωράνε σε playlist, αλλά από την άλλη δύσκολα θα ξαναπαίξει ολόκληρος με την πάροδο του χρόνου.

Facebook: https://www.facebook.com/RockingCorpses

1180
Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.