Είδος: Hard rock, blues rock
Εταιρεία: Atlantic
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2 Ιουνίου 2023
Φαντάσου πως, για κάποιον λόγο που αγνοείς, σου άφησε κάτι στη διαθήκη του ένας συγγενής που δεν γνώρισες καλά, αλλά πάντα θυμάσαι να σου λένε θρυλικές, αξιοζήλευτες ιστορίες για αυτόν. Βλέπεις ότι το εν λόγω αντικείμενο είναι ένα μπαούλο, το ανοίγεις και αφού κατακάτσει η σκόνη και η οσμή του παλιού, ανακαλύπτεις μέσα την πολύτιμη συλλογή ενός ερανιστή αναμνήσεων από άλλες εποχές. Η ζήλια για αυτά που δεν έζησες αυξάνεται όσο και η συγκίνηση που σου προκαλεί η ομορφιά που αντικρίζεις. Ξαφνικά, νιώθεις να μεταφέρεσαι σε έναν χωροχρόνο που, παρότι διατηρεί χαρακτηριστικά του σήμερα, φωτίζεται από την ιριδίζουσα, καλειδοσκοπική αίγλη του χθες.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύστοχα τα παραπάνω, αλλά τέτοιες σκέψεις μού γεννά η μουσική των Rival Sons, από τότε που τους έμαθα, με αφορμή το “Great Western Valkyrie”, και το φετινό album τους τις έβγαλε πάλι στην επιφάνεια. Μάλιστα, το “Darkfighter” είναι το πρώτο μέρος ενός διδύμου δίσκων που θα κυκλοφορήσει η μπάντα, με το “Lightbringer” να αναμένεται κάποια στιγμή αργότερα μέσα στο έτος.
Οι οκτώ συνθέσεις, στην ιδανική διάρκεια των 39 λεπτών, συνοψίζουν το δημιουργικό αποτύπωμα που άφησε η τελευταία, δύσκολη τριετία στους Buchanan, Holiday & Σία. Το σκοτεινό ύφος του “Darkfigher” αποδίδεται κυρίως μέσα από το στιχουργικό κομμάτι, ενώ το καθαρό μουσικό αποτελείται λίγο πολύ από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των Καλιφορνέζων blues rockers, πράγμα που σημαίνει πως συμπεριλαμβάνει τραγούδια με vintage διάθεση, ποικιλία δυναμικών και ειλικρινή αμεσότητα.
Η rock αύρα από τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 είναι και πάλι παρούσα, με μπόλικο boogie και χαλαρό funky groove. Το καταπίστευμα που άφησε πίσω του το Αερόπλοιο, αστείρευτο ως είναι, «χρηματοδοτεί» τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες των Rival Sons, ενώ κάπου κάπου αναδίδεται η πνοή των Mods, το μπρίο του Merseybeat και η ζάπλουτη μουσική κουλτούρα της Μαύρης Αμερικής.
Ο Buchanan είναι για άλλη μία φορά εξαιρετικός –όχι πως δεν το περιμέναμε– και η διαχρονικότητα της χροιάς του αρκεί για να τον κατατάξει σε μια ευάριθμη λίστα μοναδικών ερμηνευτών του ηλεκτρικού ήχου. Ο fuzz-αριστός Holiday παίζει καυτές και σέξι πενιές που ισορροπούν ιδανικά μεταξύ street τσογλαναρίας και boho κομψότητας. Το rhythm section των Miley και Beste είναι δυναμίτης και τα πλήκτρα του Ögren είναι λιτά και ουσιαστικά.
Το “Darkfighetr” περιέχει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που έχει γράψει ποτέ η μπάντα. Θεωρώ πως τουλάχιστον ο μισός δίσκος είναι αψεγάδιαστος, ενώ άλλα tracks ή απαιτούν περισσότερη τριβή ή δεν φτάνουν στο ίδιο επίπεδο. Ξεχωρίζω το εκρηκτικά uptempo “Mirrors” και το διαολεμένα κολλητικό single “Nobody Wants to Die”, το “Guillotine” με την εξωγήινη απόδοση του Buchanan και το γεμάτο bluesy εσωτερικότητα “Darkside”, όμως το κομψοτέχνημα “Horses Breath” είναι η αδυναμία μου.
Η νέα δουλειά των Rival Sons έρχεται να συνεχίσει ένα σερί υπέροχων δίσκων και θα χαρίσει μαγικές στιγμές στους fans του σχήματος, συμπυκνώνοντας μια ενέργεια που θα μπορούσε να απαντά σε ένα βακχικά ορεξάτο secret gig που φιλοξενεί ένα σκοτεινό υπόγειο, στην άνυδρη έκσταση που προκύπτει από το οδοιπορικό για ένα προσκύνημα σε μια αχανή έρημο ή ακόμα και στις ιδρωμένες χορογραφίες μέσα σε τσαλακωμένα, νοτισμένα σεντόνια. Απολαύστε το, και όταν έρθει η ώρα να κλείσετε το μπαούλο του προλόγου, προνοήστε να αφήσετε και εσείς μέσα κάτι για τις επόμενες γενιές και τοποθετήστε μέσα το “Darkfighter”.
Official Site: https://www.rivalsons.com/
Facebook: https://www.facebook.com/rivalsons
Instagram: https://www.instagram.com/rivalsons/
569 
