Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, και αν και με μισό billing, για τα δεδομένα που μας έχει συνηθίσει το ίδιο το φεστιβάλ, το Release έκανε μία δυναμική και εκκωφαντική έναρξη για το φετινό καλοκαίρι με τους Palaye Royale και A7X να βρυχώνται σαν να μην υπάρχει αύριο, συμπαρασύροντας ένα μαινόμενο κοινό που άφησε το στίγμα του δημιουργώντας αναμνήσεις που θα μείνουν.
Η πρώτη μεγάλη glam rock ‘n’ roll καταιγίδα του φετινού Release Festival ήρθε από τους Palaye Royale και δεν άφησε κανέναν αλώβητο.
Οι fashion-art rockers Remington Leith, Sebastian Danzig και Emerson Barrett, γνωστοί για τις θεατρικές τους εμφανίσεις, τις δόσεις decadence και το larger-than-life attitude τους, έκαναν την Πλατεία Νερού να μοιάζει για λίγο με back alley club του L.A. βγαλμένο από τα ’70s και τα ’00s ταυτόχρονα.
Με το που πάτησαν στη σκηνή, ο Remington με τη χαρακτηριστική του σκηνική περσόνα άρχισε να ξεσηκώνει το κοινόάλλοτε σαν snake-charmer frontman, άλλοτε σαν μανιασμένος rockstar, δεν σταμάτησε λεπτό να κινείται, να σκαρφαλώνει, να επιδίδεται σε boat-surfing και γενικότερα να επικοινωνεί συνεχώς, με τον κόσμομπροστά από τη σκηνή να τους ανταμείβει με ασταμάτητο sing-along.
Το σετ τους ήταν σχεδόν greatest hits:“You’ll Be Fine”, “Mr. Doctor Man”, “No Love In LA”, “Broken” και φυσικά το τεράστιο “Lonely”, που ακούστηκε σαν ύμνος λίγο πριν το τέλος.
Παρά τις glam καταβολές τους, το κοινό τους στο Release ήταν πολυσυλλεκτικόμε ποικίλες ηλικίες να δίνουν το παρών αποτελούμενο, από goth teens μέχρι κλασικούς rock fans, με τον ήχο των Palaye Royale να γεφυρώνει με άνεση τα “σχολεία” του alternative.
Στα highlights της εμφάνισης θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τον Remington που κατέβηκε στο κοινό και τραγούδησε με τον κόσμο. Τον εντυπωσιακό Sebastian στην κιθάρα, με τα σόλο του να ακροβατούν ανάμεσα σε sleaze και arena rock, ενώ η κινηματογραφική αισθητική του show, με τα visuals να θυμίζουν neo-noir ταινία ήταν το επιστέγασμα μίας εκπληκτικής εμφάνισης.
Οι Palaye Royale απέδειξαν γιατί θεωρούνται από τα πιο hot ονόματα του σύγχρονου rock circuit με ένα show γεμάτο ένταση, πάθος και αναγεννησιακό rock drama ακριβώς ό,τι χρειαζόταν το φεστιβαλικό βράδυ για να υποδεχτεί τους φοβερούς headliners.
Το πέρας της εμφάνισης των Palaye Royale, μας άφησε άπλετο χρόνο στον πανέμορφα σχεδιασμένο χώρο ώστε να κινηθούμε καλύπτοντας όλες τις ανάγκες μας και γεμίζοντας το κενό μέχρι την ώρα εμφάνισης των A7X, υπό τον ήχο των Mother Love Bone, Jane’s Addiction, Beastie Boys και Mr.Bungle μεταξύ άλλων.
Η ώρα κόντευε την προκαθορισμένη για τους headliner και υπό τους ήχους του “Nightcall” του Kavinsky να στρώνει το ηχητικό χαλί, με σχεδόν δύο δεκαετίες προσμονής, το ελληνικό κοινό έζησε επιτέλους την πρώτη εμφάνιση των AvengedSevenfold επί ελληνικού εδάφους, στο κατάμεστο από τον πρώτο Πύργο και μπροστά ReleaseAthensFestival2025.
Το βράδυ του Σαββάτου, η Πλατεία Νερού μετατράπηκε σε ένα κοσμικό θέατρο μετάλλου, φωτός και συναισθημάτων με ένα live που θα μείνει για καιρό χαραγμένο στη μνήμη των παρευρισκομένων.
Είχαμε ακούσει και διαβάσει τους δικαστές του πληκτρολογίου τις προηγούμενες μέρες να λένε την γνώμη τους απροκάλυπτα, και προσωπικά κράτησα το την αναφορά στο εκτελεστικό κομμάτι και στο show που προσφέρουν, και πραγματικά είδαμε μία μπάντα σε απόλυτη φόρμα, επιβεβαιώνοντας τη φήμη που τους ακολουθεί.
Από το πρώτο κιόλας riff του “GameOver”, η μπάντα απέδειξε γιατί θεωρείται ένα από τα κορυφαία live acts της σύγχρονης metal σκηνής. Ο M. Shadows, ακμαίος φωνητικά και απίστευτα επικοινωνιακός, είχε το κοινό στα χέρια του, ενώ οι Synyster Gates και Zacky Vengeance ξεδίπλωσαν τις κιθαριστικές τους αρετές με τρομακτική ακρίβεια και αίσθηση του θεάματος. Ο BrooksWackerman πίσω από τα drums ήταν πραγματικός οδοστρωτήρας, δίνοντας το απαραίτητο groove και βάρος σε κάθε σύνθεση.
Κι αν η μπάντα ήταν εκτελεστικά άψογη, ήταν το lightshow και τα visuals που ανέβασαν την εμπειρία σε άλλο επίπεδο. Με μια τεράστια, high-definition οθόνη να δεσπόζει στο φόντο και πανίσχυρους προβολείς που «ζωγράφιζαν» τον αέρα πάνω από τη θάλασσακαι τα τσιμέντα της πλατεία νερού , κάθε κομμάτι συνοδευόταν από κινηματογραφικές προβολές και θεματικά εφέ.
Στο “Hailto the King”, η σκηνή λούστηκε σε χρυσαφένια φώτα, με βασιλικά σύμβολα και φλεγόμενα banners να γεμίζουν το video wall. Το “Nightmare” μετατράπηκε σε ένα τρομακτικό οπτικοακουστικό show, με ανατριχιαστικά visuals και κόκκινες δέσμες φωτός που έκοβαν την ατμόσφαιρα σαν λεπίδες. Αποκορύφωμα της βραδιάς το “Nobody”, όπου ένα kaleidoscope από αφηρημένα σχήματα, προσωποποιημένες φιγούρες και αλληγορικά μοτίβα συνόδευσαν την ερμηνεία, προκαλώντας δέος.
Από την αρχή μέχρι το τελευταίο κομμάτι, το ελληνικό κοινό φρόντισε να κάνει αισθητή την παρουσία του, μην αφήνοντας την μπάντα να πάρει ανάσα, με συνεχή sing-alongs, mosh pits και φωνές που κάλυπταν τα μικρόφωνα. Η έκδηλη συγκίνηση της μπάντας ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής όπου ο M. Shadows ευχαριστούσε διαρκώς τους παρευρισκομένους, μη μπορώντας να κρύψει το χαμόγελο και την έκπληξή του για την ανταπόκριση.
«It took us way too long to get here, but damn… this is one of the best crowds we’ve ever played for!» δήλωσε ο τραγουδιστής εμφανώς συγκινημένος, με το κοινό να απαντά με αποθέωση.
Η παρθενική εμφάνιση των Avenged Sevenfold στην Αθήνα έγραψε ιστορία και ήταν κάτι παραπάνω από μια συναυλία. Ήταν μια εμπειρία πλήρους αισθητηριακής καταβύθισης, που έδειξε πώς ένα συγκρότημα μπορεί να συνδυάσει τεχνική αρτιότητα με σκηνικό μεγαλείο, δικαιολογώντας την κατά πολλούς ακριβή τιμή του εισιτηρίου.
Ένα live που άφησε τόσο τους μουσικούς όσο και το κοινό άφωνους και με τη σαφή υπόσχεση πως αυτή δεν θα είναι η τελευταία φορά που θα τους δούμε στη χώρα μας.
Μια καταιγιστική πρεμιέρα με φως, εικόνα και αποθέωση…!!!
108 
