RELEASE ATHENS FESTIVAL: Judas Priest, Cradle of Filth, The Dead Daisies, Black Soul Horde (15/07/22) Πλατεία Νερού

Συνεχίζεται ακάθεκτα το φεστιβαλικό πανδαιμόνιο με τους λατρεμένους γίγαντες Judas Priest και τους ανανεωμένους Cradle of Filth.

Ξεκινάω ακόμα μια φορά για την Πλατεία Νερού με τον ήλιο ιδανικό για μαύρισμα. Η ώρα ήταν 5:30 όταν οι πόρτες άνοιξαν και ξεκίνησε μια επική βραδιά.

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με τους Black Soul Horde. Η μπάντα έχει κυκλοφορήσει 3 albums, είναι ενεργή από το 2012, αλλά δεν είχε τύχει να την δω πότε live. Παρουσίασαν το υλικό τους με πολύ σθένος, όσο γινόταν με την ζέστη να τους χτυπάει κατακούτελα αφού η ώρα είναι 6. Έχουν έναν ιδιαίτερο ήχο ενώ το νέο full length τους, Horrors from the Void, είναι πάρα πολύ καλό. Κάποιοι από το κοινό ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα τους, αλλά δυστυχώς όχι μεγάλη μερίδα. Σίγουρα αξίζουν ακροάσεις όμως.

Setlist:
Beneath the Mountains of Madness
Beware the Deep
Soulships
Lair of the Wolf
The Betrayal of the King
God of War

Τη σκυτάλη πήραν οι The Dead Daisies. Το supergroup από το Σίδνεϋ ήταν μια πολύ ευχάριστη προσθήκη στο lineup, αφού υπήρχε κόσμος που αγωνιούσε να τους δει. Ονόματα όπως οι Doug Aldrich, Glenn Hughes, David Lowy και Brian Tichy να τα βλέπεις όλα μαζί είναι άξιο εν έτη 2022. Ενεργοί δισκογραφικά από το 2013, μας παρουσίασαν τραγούδια από το νέο τους album, Holy Ground, αλλά και από τις προηγούμενες δουλειές τους. Όταν ανακοινωθήκαν θεώρησα ότι θα γινόταν ένας χαμός κατά την εμφάνιση τους, αλλά δεν υπήρξε τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Δεν ξέρω αν έφταιγε η αφόρητη ζέστη η το υλικό τους ή ένας συνδυασμός, σίγουρα όμως περίμενα κάτι καλύτερο. Οι διασκευή στα Mistreated και Burn, από Deep Purple ζωήρεψαν λίγο το κοινό, αν και το δεύτερο δεν ήταν τόσο καλά εκτελεσμένο κατά την ταπεινή μου γνώμη. Θεωρώ ότι θέλουν τον δικό τους χώρο.

Setlist:
Long Way to Go
Unspoken
Rise Up
Dead and Gone
Bustle and Flow
Mistreated (Deep Purple cover)
Radiance
Like No Other (Bassline)
Shine On
Burn (Deep Purple cover)

Αρχίζει και σουρουπώνει ευτυχώς, έρχεται και λίγη δροσιά από την θάλασσα και το σκηνικό στήθηκε για τους Cradle of Filth. Δεν είμαι fan, ξέρω όμως κάποιους που περίμεναν με αγωνία την στιγμή της εμφάνισής τους. Το συγκρότημα σε αυτό που κάνει είναι το καλύτερο. Κάνεις δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ποσό καλά στέκονται στη σκηνή και εκτελούν το υλικό τους, το οποίο είναι πολύπλοκο και με πολλές αλλαγές, στην εντέλεια.

Ο Dani Filth είναι μια κατηγορία από μόνος του, άλλοι θα γελάσουν άλλοι θα τρελαθούν και μόνο που τον βλέπουν. Όταν ένας καλλιτέχνης προκαλεί ακραία συναισθήματα, κάτι κάνει καλά. Το setlist ήταν ιδιαίτερο με τραγούδια από το πολύ καλό τελευταίο τους, Existence Is Futile, αλλά και κομμάτια από iconic άλμπουμ τους, όπως τα Nocturnal Supremacy και Lustmord and Wargasm (The Lick of Carnivorous Winds). Στο Her Ghost in the Fog πάντως έγινε ένας χαμός και τα πρώτα καπνογόνα της συναυλίας εμφανίστηκαν. Ο ήχος ήταν εξαιρετικός, στοίχημα για το είδος που παίζουν να ακούγονται όλα καλά και παρατήρησα ότι πολλοί που τους κοίταγαν στραβά αρχικά, μαγευτήκαν στην πορεία. Είπαμε, κάτι κάνουν!

Setlist:
Existential Terror
Nocturnal Supremacy
Lilith Immaculate
I Am the Thorn
Crawling King Chaos
Nymphetamine (Fix)
A Gothic Romance (Red Roses for the Devil’s Whore)
Scorched Earth Erotica
Portrait of the Dead Countess
Lustmord and Wargasm (The Lick of Carnivorous Winds)
Necromantic Fantasies
Her Ghost in the Fog

Πώς να ξεκινήσω να γράφω τι ζήσαμε από την στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στη σκηνή του Release οι Judas Priest; Ένα σκηνικό βγαλμένο από εργοστάσιο, απόλυτα Metal καλωσόρισε τον αρχηγό Halford που με το που άνοιξε το στόμα τους ξεκίνησε μια μαζική υστερία. Ξεκίνησαν με One Shot at Glory και Lightning Strike για ζέσταμα, για να ξεκινήσει το πανδαιμόνιο στο You’ve Got Another Thing Comin’ και τα καπνογόνα να κάνουν τη νύχτα μέρα. Freewheel Burning είχε η συνέχεια ενώ στο Turbo Lover μας βγήκαν τα λαρύγγια και χορεύαμε σαν αν μην υπήρχε αύριο. Hell Patrol, The Sentinel, A Touch of Evil, Victim of Changes και πλέον όλη Πλατεία Νερού έχει πάει πίσω στον χρόνο, παρέα με τον καράφλα που όσο μεγαλώνει, ομορφαίνει.

Ο ουρανός έγινε κόκκινος με Blood Red Skies, προχωρήσαμε με The Green Manalishi (With the Two Prong Crown) και Diamonds & Rust. Στο Painkiller παίζει να έπεσαν κορμιά κάτω από το ξύλο που έπεσε. Encore με Electric Eye, Hell Bent for Leather και τον τρελό που ήρθε με τη μηχανή του στη σκηνή, ενώ το πάρτι έφτασε στο τέλος του σιγά σιγά με Breaking the Law και τα μυαλά στα κάγκελα και χορό μέχρι τελικής πτώσης στο Living After Midnight. Ο ήχος ήταν εξαιρετικός, τα σκηνικά φανταστικά και ο Harford ένας θεός. Έφυγαν με την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουν. Ε, λοιπόν οποίος πει, μετά τη χθεσινή βραδιά, γιατί έρχονται ξανά, χρειάζεται γιατρό. Τι ζήσαμε πάλι ρε; φύγαμε από την Πλατεία Νερού με ένα τεράστιο χαμόγελο ξανά. Το Release διοργάνωσε μια ακόμα τέλεια συναυλία.

Setlist:
One Shot at Glory
Lightning Strike
You’ve Got Another Thing Comin’
Freewheel Burning
Turbo Lover
Hell Patrol
The Sentinel
A Touch of Evil
Victim of Changes
Blood Red Skies
The Green Manalishi (With the Two Prong Crown) (Fleetwood Mac cover)
Diamonds & Rust (Joan Baez cover)
Painkiller
Encore:
The Hellion
Electric Eye
Hell Bent for Leather
Breaking the Law
Living After Midnight

1030
Avatar photo
About Δέσποινα Σταματάκη 21 Articles
Όλα ξεκίνησαν το 2014, όταν βρέθηκα στο live των Warlord με την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή και έτσι ξεκίνησε η ενασχόλησή μου ως φωτογράφος συναυλιών. Κατά καιρούς, έχω υπάρξει και συντάκτρια. Εύχομαι να είχα γεννηθεί τη δεκαετία του '80, καθώς τότε επικρατούσε η μουσική "αλητεία". Όνειρο ζωής έχω να μπορώ να φωτογραφίζω κάθε εβδομάδα τους Metallica, να τρώω δίχως να παχαίνω και να καταφέρω να γυρίσω όλο τον κόσμο.