Είδος: Alternative rock
Εταιρεία: Creating Evil Art
Ημ. κυκλοφορίας: 29 Μαρτίου 2024
Συγκινούμαι ιδιαιτέρως με ευγενικές προσεγγίσεις συγκροτημάτων/agencies για την εύρεση ανθρώπων να γράψουν για τις δουλειές τους. Αλλά ο χαμός των εισερχομένων που κάθε μέσο λαμβάνει, περιορίζει κατά πολύ τις πιθανότητες.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι Σουηδοί Reach με βρήκαν με χρόνο διαθέσιμο, μου άρεσε αρκετά η μουσική τους, ενώ σίγουρα βοηθάει η αδυναμία μου στη μουσική εξαγωγή της χώρας τους. Εκείνοι δεν παίζουν όμως ούτε black/death/prog metal, ούτε σκανδιναβικό action rock, αλλά σύγχρονο alternative rock στα πρότυπα των κραταιών πλέον Muse, κι όμως ο ήχος τους είχε κάτι το γοητευτικό.
Το “Prophecy” είναι ο τέταρτος ολοκληρωμένος τους δίσκος και παρόλο που μου ήταν παντελώς άγνωστοι, έχουν κοντά τους 100.000 μηνιαίους ακροατές στο Spotify.
Ο ήχος τους είναι κατά τη γνώμη μου ασφυκτικά περιορισμένος στη βασική τους επιρροή, και παρόλο που δεν έχουν βρει απόλυτα τη δική τους ταυτότητα, έχουν τις παικτικές δυνατότητες για να γίνουν γνωστότεροι.
Ξεκίνησαν τις δισκογραφικές τους περιπέτειες τo 2015 με το ντεμπούτο τους ”Reach Out To Rock”, τότε που ο ήχος τους ήταν προσκείμενος στο AOR, θυμίζοντας Europe και Bon Jovi, αλλά ήδη στο επόμενο τους “The Great Divine” (2018) προσέθεσαν grunge και pop επιρροές στον ήχο τους που τους έφερε, στη τωρινή τους μορφή, με αρχή το “The Promise Of A Life” (2021) που τους έφερε με τη σειρά του, σε περισσότερα ηχεία. Έχουν μάλιστα ιδιαίτερη αποδοχή στη Γερμανία, όπου η προσθήκη της μουσικής συμφωνικότητας φαίνεται να λειτουργεί καλά και σε συνδυασμό με τα τύπου Panic at the disco! ξεσπάσματα, ανοίγουν νέους δρόμους στους Reach.
Κλασικό ραδιοφωνικό στιλ που είναι ιδανικό για πολλαπλές ακροάσεις και σίγουρα πιο ανεκτό στην πλειοψηφία των ελαφρορόκερς σήμερα.
Η παραγωγή είναι όπως οι περισσότερες σκανδιναβικές, προσεγμένη, κάνοντας τη ροή του album αρκετά πιο απαλή, όμως δεν έχει σημεία που θα σε κάνουν να σηκώσεις φρύδι, ενώ το εξώφυλλο έχει φιλοτεχνήσει ο δικός μας, Βαγγέλης Πέτικας.
Πολλά όμορφα τραγούδια που θα άκουγες ευχάριστα, οδηγώντας ή πίνοντας απεριτίφ, και σίγουρα οι Reach είναι σύννομοι με τη σύγχρονη single-oriented λογική της σημερινής βιομηχανίας. Το θεωρώ πολύ πιθανό να παίξω κομμάτι τους σε επερχόμενο DJ set μου, αλλά η λογική αυτή που δεν απαιτεί τη συνεκτικότητα μεταξύ τραγουδιών που αποτελούν ένα album δεν με βρίσκει σύμφωνο. Στο “Prophecy” νιώθω πως τα τραγούδια είναι εδώ το καθένα για πάρτη του, για να καταλάβετε!
Παρόλα αυτά, τραγούδια σαν τα “Little dreams”, “A million lives”, “Mama mama” και “Save the World” συνάδουν με την εποχή και με κατάλληλες συνθήκες θα μπορούσαν να γίνουν επιτυχίες. Stadium rock ενορχήστρωση, κυρίως high tempo ρυθμοί και αυτό είναι ένα από τα θετικά τους. Η αστείρευτη ενέργεια τους εύκολα επικοινωνείται στον ακροατή που πείθεται χωρίς ξύλο να ιδρώσει χορεύοντας.
Η φωνή του Ludvig Turner είναι αρκετά εντυπωσιακή και σωστά τοποθετημένη και η κιθάρα του κάνει αυτά που πρέπει, την ώρα που Sofian Ma’Aoui (μπάσο) και Marcus Johansson (τύμπανα) κρατάνε σε κίνηση των ακροατή, προσφέροντας μέχρι και μέρη, τα οποία οι Queen θα χειροκροτούσαν.
Το “Prophecy” τελικά, είναι ένας καλός σύγχρονος alternative rock δίσκος που θα ενθουσιάσει τους φίλους του ήχου, χωρίς όμως να εκθρονίσει κάποιο μεγαθήριο από τις playlists τους. Παιχνιδιάρικες μελωδίες, περάσματα από βαριετέ θεατρικότητα, δάνεια από Green Day και Nothing but Thieves και μελετώντας όλα όσα είναι δημοφιλή, παίζουν την μπάλα που η αγορά τους πετάει.
Σκοπός τους είναι να σώσουν τον κόσμο, δυστυχώς οι μελωδίες δεν φτάνουν για κάτι τέτοιο. Σίγουρα όμως, έχουν τα φόντα να σώσουν τους εαυτούς από τη φτώχεια, δουλεύοντας σκληρά και ανεβαίνοντας σιγά και σταθερά τη σκάλα της φήμης.
“We can save the world, writing melodies with beauty in the words”
Facebook: https://www.facebook.com/reachofficialsweden/
343 
