Είδος: Doom / Death Metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 30 Ιουνίου 2024
Αν και είχε παρουσιαστεί πριν πολλά χρόνια το demo “Through the Forests of Delight”, έπρεπε να περάσουν 2,5+ δεκαετίες για το αθηναϊκό σχήμα των Profane Serenity ώστε να προβεί σε μια ολοκληρωμένη κυκλοφορία. Κάποτε αποτελούμενο από ένα ντουέτο μουσικών και πλέον ως one-man band project, μετά από μια σειρά από κοινοποιήσεις singles, ο Μάνος Ζερβός αποφάσισε να τα συμπεριλάβει όλα σε ένα EP πακετάκι με το όνομα “Spirits of Oblivion” και να το καταθέσει ως μουσική πρόταση.
Που κινείται ο Μάνος; Από την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να προσδιοριστεί “ταμπελικώς” το υλικό του EP. Καθαρό doom / death metal με αφετηρίες τις αρχικές σταθερές του ιδιώματος και μάλιστα τις βρετανικές “πηγές”, ήτοι τους My Dying Bride, τους Paradise Lost και τους Anathema. Με focus στην πρώτη περίοδό τους (πριν τη στροφή που πραγματοποίησαν και οι τρεις από τα mid ’90s και έπειτα δηλαδή). Συνεπώς έχουμε αργόσυρτο, βαρύ και ογκώδες doom metal με σχετικά καθαρό death growling από τον Μάνο ο οποίος έχει πολύ καλό λαρύγγι για το είδος με μια χροιά που μου θύμισε τον Mikael Stanne τον Dark Tranquillity (στα πολύ “μελαγχολικά” του) και με Tägtgren / Nodveit ερμηνεία (εκφραστικώς ομιλών).
Καλά riffs με μελωδικά licks και solos (όχι ιδιαίτερα τεχνικά αλλά εύληπτα) στις κιθάρες, αρκετά πλουραλιστικό ρυθμικό υπόβαθρο παρά την βραδεία φύση του EP (αν και το ομότιτλο track “Profane Serenity”, ένα κομμάτι που ενστερνίζεται τους Paradise Lost, μπορείς και να το χαρακτηρίσεις και ως mid to up tempo), διακριτική χρήση piano parts και σποραδική εμφάνιση από back γυναικεία οπερατικά φωνητικά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά. Από εκεί και πέρα, πολύ καλά κομμάτια είναι και τα “Eternal Farewell” και “Whispers of the Flesh” που κινούνται στον χώρο των My Dying Bride ενώ το “Spirits of Oblivion” κινείται προς τους Agalloch / Anathema.
Αξιοπρεπέστατη προσπάθεια από τους Profane Serenity στον συγκεκριμένο “νιχιλιστικό” χώρο. Αρκετά σκοτεινό και πολύ καλό συνθετικά, θα ικανοποιήσει τους εχθρούς του καλοκαιριού και του φωτός. Περιέχει τέσσερα δείγματα που αποπνέουν σεβασμό προς τους μέντορές του Μάνου Ζερβού και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Θα μπορούσα να φανταστώ το project (με πλήρες line up) να supportάρει τους έτερους εγχώριους φυσικούς αντιπρόσωπους του βρετανικού doom / death metal Decemberance στο σανίδι. Ποιος ξέρει; Μπορεί και να συμβεί. Πολύ καλό EP.
1040