Είδος: Doom Metal
Δισκογραφική: Hellenic Metal World
Ημ. Κυκλοφορίας: 15 Οκτωβρίου 2024
Δεν πέρασε πολύς καιρός από το debut EP ” Spirits of Oblivion” του Μάνου Ζερβού και να που ο συμπαθής πολυοργανίστας παρουσιάζει το album ” As I Breath For The Last Time”, επίσης πρώτη δουλειά σε επίπεδο full length. Το EP μου άρεσε πολύ και περίμενα σίγουρα βελτίωση σε όλους τους τομείς αν και σίγουρα όχι τόσο σύντομα. Κάτι που δείχνει ότι ο Μάνος διανύει δημιουργική ακμή. Για να δούμε λοιπόν τι έχουμε εδώ.
Αν στο EP, πέρα των πανταχού παρόντων My Dying Bride (οι οποίοι βρίσκονται σαν βασική επιρροή και στο παρόν τεμάχιο), παρέλαυναν και οι Paradise Lost με τους Anathema, εδώ έχουμε μάλλον πλήρη στροφή στην πηγή του doom metal, τους αργούς Candlemass αλλά και τα προαναφερθέντα σχήματα στην πολύ-πολύ αρχή τους (μη σου πω και στη demo φάση τους). Αργόσυρτο, ωσάν βαρυστομαχιασμένο ανακόντα που κατάπιε τρία αρνιά, με πολύ καλή, σαφέστατη riff-ολογία χωρίς φιοριτούρες και χαριτωμενιές, βαριά φωνητικά και διακριτικότατη αλλά καίρια χρήση των όποιων keys. Και πολύ καλό ήχο, ιδανικό για το style. Και το πιο εντυπωσιακό από όλα τα στοιχεία του ” As I Breath For The Last Time” είναι κάτι που ίσως σου φανεί αλλόκοτο: κατά τις ακροάσεις μου θύμισε τους Dissection! Σε κούφανα έτσι; Κι όμως η μελωδικότητα του album είναι πλήρως γειτνιάζουσα με την τεχνοτροπία του σαλταρισμένου εκλιπόντα Jon Nodveidt, σε πλήρως doom πλαίσια φυσικά. Δεν νομίζω να έγινε εσκεμμένα αυτό, είναι μόνο η αίσθηση του ημίτρελλου για πολλούς γράφοντα, δονήσεις που έπιασε το ακουστικό τους σύστημα και τίποτα παραπάνω.
Γενικώς όλα τα κομμάτια είναι πολύ ενδιαφέροντα, είναι σαφώς οριοθετημένα στους εικαστικούς χώρους που αναφέρθηκαν παραπάνω χωρίς να αποπροσανατολίζουν σε καμία στιγμή τον ακροατή για την ταυτότητά τους. Πολύ καλό το “Deception In Black” που μου θύμισε στο intro τους Break My Fucking Sky και My Dying Bride συνέχεια και βαρύ riff-ορισμό του doom, πεντατονικό, southern-ίζον solo και up tempo φινάλε, το “On The Secret Trail Of Silence” με τα όμορφα synth background, το πολύ αισιόδοξο (νταξ, μια πλακίτσα κάναμε) “We’re All Doomed” και το υπέροχο ομότιτλο track, η θαυμάσια mid to end γέφυρα του “The Embrace Of The Serpent”, όλα εξαιρετικά δείγματα χωρίς να υστερεί κάποιο κομμάτι έναντι άλλου.
Αυτά που ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο σχετικά με την αναφορά στους έτερους ηγέτες του κλασικού doom metal της χώρας μας Decemberance, συνεχίζουν να ισχύουν και ο Μάνος Ζέρβος με το project του αποδεικνύεται έτερος πόλος της άτυπης εγχώριας elite στο πλερεζομένο αυτό μουσικό είδος. Και ναι, δεν διαφωνώ, στην παγκόσμια δισκογραφία υπάρχουν πολύ δυνατά ονόματα αλλά και τα δυο σχήματα μας μπορούν άνετα να είναι ισοδύναμο συγκριτικό μέγεθος σχετικά με το σύγχρονο doom (πέρα των “προπατόρων” που λίγο ως πολύ έχουν αλλάξει στυλιστική ρότα, αν και η καλλιτεχνική σύγκριση ισχύει και γι’αυτούς, γιατί όχι;) στις συνειδήσεις των οπαδών. Εξαιρετική δουλειά που θα αφήσει κάθε αραχνόφιλο ενθουσιασμένο και απολύτως προτεινόμενο. Πολλά παλαμάκια στην Hellenic Metal World που στηρίζει τα ελληνικά σχήματα και δείχνει πολύ μελετημένη στις επιλογές της.
Facebook: https://www.facebook.com/profane.serenity
557 
