Είδος: Heavy metal
Δισκογραφική: Metal Blade
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 4 Σεπτεμβρίου 2021
Με τους Portrait άρχισα να ασχολούμαι από το 2011 όταν έπεσε στα χέρια μου το δεύτερο album τους “Crimen Laesae Majestatis Divinae”. Από τους μπροστάρηδες του NWOTHM, από την αρχή ξεχώριζαν λόγω της μεγάλης αγάπη τους για τους Mercyful Fate, σε σχέση με το 80% των υπόλοιπων συγκροτηματων που ακολουθούσαν το δίπολο Maiden/Priest. Επίσης έχουν την ικανότητα να συνδυάζουν παραδοσιακά metal στοιχεία με σύγχρονα μουσικά μοτίβα και ήδη από μικρή ηλικία ήταν, τεχνικά, αρκετά ώριμοι.
Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι ουσιαστικά όλα τα CD που έχουν κυκλοφορήσει είναι τουλάχιστον καλά. Το αρνητικό των Portrait, που κατά τη γνώμη μου δεν τους άφησε να κάνουν την επιτυχία των Enforcer, ήταν ότι επειδή ήταν πιο «πολύπλοκοι», δεν κατάφερναν να βρουν την «χρυσή τομή» ανάμεσα στις επιρρροές τους, παρουσιαζόντουσαν κάπως απροσανατολισμένοι και πάντα η ακρόαση των δίσκων τους με άφηνε ανικανοποίητο, με βάση τις προσδοκίες που «έτρεφα» για αυτούς.
Έτσι ερχόμαστε στο 2021 και οι Σουηδοί με το πέμπτο τους album “At One with None” διαγράφουν τις όποιες αδυναμίες τους και παρουσιάζουν με διαφορά τον καλύτερό τους δίσκο. Αρχικά η παραγωγή βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται θα έκανε περήφανο ακόμα και τον King Diamond. Ο δίσκος είναι γεμάτος από εκπληκτικές μελωδίες που όμως δεν αλλοιώνουν το heavy DNA των τραγουδιών και την «επιθετικότητά» τους. Ο Per Lengstedt πλέον αρκετά έμπειρος, «χρωματίζει» εξαίσια τις συνθέσεις με τη φωνή του και όπου χρειάζεται «αμολάει και τις τσιρίδες του», όπως ο King Diamond στα μέτρα του δυνατού (ο Βασιλιάς είναι από τους λίγους αοιδούς που δεν «πιάνεται»).
Ο Christian Lindell «δίνει τα ρέστα του» στις κιθάρες, με βαρβάτα riffs και solo, και στα τύμπανα ο Anders Persson, «ακρογωνιαίος λίθος» του ήχου των Portrait, «μοιράζει πόνο». Τελευταίος ο «Θεούλης» Fredrik Petersson. Φοβερό παίξιμο του μπάσου, αν έδινα βραβείο καλύτερου μπασίστα της χρονιάς εύκολα το κέρδιζε. Ακόμα και ο Steve Harris θα πρέπει να «κάνει παπάδες» στο καινούριο Maiden για να τον ξεπεράσει. Όσο αφορά στα κομμάτια, και τα 8 είναι ένα και ένα. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω ένα, αυτό είναι το επικό εννιάλεπτο “Ashen”, που συνοψίζει όλες τις αρετές των Portrait.
Ναι, μπορώ να γράψω ότι έχω μείνει άφωνος με την καλλιτεχνική αρτιότητα του “At One with None”, ένα album ορόσημο για τους Portrait, που θα ανεβάσει ακόμα περισσότερο το status των Σουηδών. Κύριοι, «σας βγάζω το καπέλο», γράψατε δισκάρα.
Facebook: https://www.facebook.com/portraitsweden
1066 
