Είδος: Melodic Rock/AOR
Εταιρεία: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 4 Δεκεμβρίου 2020
Όταν είσαι γέννημα-θρέμμα της βόρειας Ευρώπης, σημειώνεις στο ημερολόγιο τις ώρες ήλιου που συμπληρώνεις κάθε χρόνο και το σκοτάδι διπλασιάζει τον χειμώνα σου, κινδυνεύεις να θεωρηθείς “γιαλαντζί” διασκεδαστής αν επιχειρήσεις να γράψεις άλλο ένα soundtrack για τη Sunset Strip. Ο Σουηδός Michael Palace δεν φοβάται όμως τις προκλήσεις. Η αλήθεια είναι πως έχει κάνει ένα πλούσιο “αγροτικό” γράφοντας αρχικά για πολλούς, μεταξύ αυτών οι First Signal, Cry Of Dawn του Goran Edman, Kryptonite, αλλά και με τον σπουδαίο τραγουδιστή των Pride Of Lions, Toby Hitchcock.
Με τις συστατικές του επιστολές να πληθαίνουν σε αριθμό και εγκώμια, έχει κερδίσει από το 2016 την ελευθερία να δημιουργεί το δικό του μελωδικό rock, με το όνομα “Palace”. Μετά το ντεμπούτο “Master Of The Universe”, ήρθε το “Binary Music” του 2018, στοιχειοθετώντας μια διαρκή βελτίωση. Σήμερα ο Σουηδός πολυμουσικός και ερμηνευτής μοιάζει έτοιμος να κάνει πια τη διαφορά. Η πιο εντυπωσιακή πραγματικότητα με το “Rock and Roll Radio” είναι πως ο Palace έχει κάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ μόνος του, έχει γράψει, έχει τραγουδήσει, έχει κάνει παραγωγή, έχει παίξει όλα τα όργανα, μέχρι και σαξόφωνο…
Ο στόχος είναι προφανής, συγκεκριμένος και διώκεται με μανία από τον δημιουργό του, όπως φανερώνει με την πρώτη ματιά το ρετρό εξώφυλλο που αποπειράται να σε σπρώξει σε μια άλλη εποχή. Ο Palace ποντάρει σημαντικά πάνω στη νοσταλγία και όπως διακρίνει κανείς, πρώτα στην επίπτωσή της πάνω στον ίδιο, και μετά στους ακροατές. Σου δίνει την εντύπωση του θεματοφύλακα μιας κληρονομιάς του κλασικού AOR, που βρέθηκε όμως στη διάθεση ενός ανθρώπου που ξέρει ακριβώς να τη χειριστεί κατάλληλα.
Έχοντας κατασταλάξει σε έναν ήχο με ευδιάκριτες ισορροπίες που αναδεικνύουν τα στιγμιαία χαρίσματα των συνθέσεων, ο Palace συμπυκνώνει την ιστορία και τα σημάδια κορυφαίων ονομάτων του χώρου με μια αύρα και ποιότητα που άμεσα αναγνωρίζεις σαν κλασική. Τα μυστικά της επίθεσης στη μνήμη των Survivor, των Journey και άλλων μεγάλων είναι εργαλεία στην έκφρασή του και μετατρέπονται σε ένα άλμπουμ που ειδικά στο πρώτο του μισό βρίθει από εν δυνάμει singles και ανακαλεί χρυσές εποχές του ιδιώματος. Άμεσοι μάρτυρες όλων αυτών κυρίως τα “Castaway” και “Way Up Here”, που αποτελούν ξεκάθαρη αποπλάνηση ακόμα και για ακροατές με επιδερμική σχέση με το χώρο. Και αν οι Toto στους ύμνους αφοσίωσης ξέχασαν κάποια ξεχωριστή κυρία, ο Palace με το “Eleonora” μικραίνει απόλυτα εύστοχα κι άλλο την λίστα των απουσιών.
Ίσως να υπάρχει μια μικρή αίσθηση κοιλιάς λίγο μετά τη μέση του δίσκου, όμως τόσο το “When It’s Over” όσο και το τελευταίο “Fight” καρφώνουν τη ραδιοφωνική του σημαία ξανά στο σωστό ύψος. Η τελική εντύπωση όμως είναι πως ο δημιουργός του κατάφερε να επικοινωνήσει με επιτυχία με το πνεύμα αλλά και τα βιώματα, τα μέρη και τις παραστάσεις μιας άλλης εποχής και να ντροπιάσει πολλούς που έχουν τον ήλιο του West Hollywood στο πιάτο τους.
Facebook: https://www.facebook.com/palacesweden/
Instagram: https://www.instagram.com/mike.palace/
670 
