Οι Pagan κάνοντας μελετημένα και σταθερά βήματα, εμφανίστηκαν για δεύτερη φορά στο Κύτταρο, ένα χρόνο μετά από την πρώτη. Ανάμεσα σε αυτό το διάστημα κυκλοφόρησαν το κομμάτι “Καρότσα” και εμφανίστηκαν σε καλοκαιρινά φεστιβάλ αλλά και στη συμπρωτεύουσα την προηγούμενη άνοιξη.
Το Κύτταρο γέμισε από νωρίς με κόσμο που ήρθε να πιάσει μια καλή θέση, καθώς στο μαγαζί υπήρχαν σταντ με σκαμπό αλλά και αρκετός χώρος ορθίων. Οι εμφανίσεις τους ξεφεύγουν από τα στενά πλαίσια της συναυλίας και αυτό το παρατηρούσε κάποιος με το που έμπαινε στον χώρο καθώς η σκηνή ήταν “στολισμένη” με διάφορες λεπτομέρειες που μας έβαζαν στον κόσμο των Pagan. Τα φώτα χαμήλωσαν και τα μέλη της μπάντας στήθηκαν στις θέσεις τους με τελετουργικό τρόπο.
Η Έβελυν Ασουάντ στα φωνητικά, τυλιγμένη σε ένα μαύρο πέπλο τραγούδησε τους πρώτους στίχους του “Καρότσα” α καπέλα μαζεύοντας όλα τα βλέμματα πάνω της. Ο ρόλος της ήταν διττός και αρκετά απαιτητικός γιατί εκτός από την απόδοση των φωνητικών είχε αναλάβει και το θεατρικό κομμάτι της εμφάνισης τους. Με ιδιαίτερες κινήσεις και παγωμένα βλέμματα, μάγεψε το κοινό μέχρι τη μέση της συναυλίας όπου ήρθε η στιγμή της μετάλλαξης και σαν να απελευθερώθηκε από κάποια στοιχειωμένα ξόρκια, χόρεψε και επικοινώνησε με διαφορετικό τρόπο την μουσική τους. Ακούστηκαν πολλά γνωστά παραδοσιακά που ξεσήκωσαν το κοινό το οποίο δεν σταμάτησε να τραγουδά μαζί τους όπως τα “Κοίτα με”, “Ένα βράδυ βγήκε ο Χάρος” και “Απάνω στην τριανταφυλλιά”.
Ανάμεσα σε αυτά έπαιξαν και δικές τους συνθέσεις όπως το “Nona”, το “Hydro” και μερικές ακόμα που δεν έχουν κυκλοφορήσει. Οι μουσικοί που πλαισίωσαν την frontwoman κάθε άλλο παρά τυχαίοι είναι. Ο Δημήτρης Μπίζος εδώ και χρόνια ραδιοφωνικός παραγωγός και κιθαρίστας σε δικά του project, ανέδειξε την σκληρή πλευρά των Pagan, τυλίγοντας τα παραδοσιακά κομμάτια με σόλο και δυνατά riff που προκαλούσαν headbanging ακόμα και σε αυτούς που δεν έχουν σχέση με τη rock ή metal μουσική. Αυτή δεν είναι απλά μια διαφορετική προσέγγιση παραδοσιακών κομματιών αλλά μια δυναμική μεταφορά τους στο σήμερα, ένα πάντρεμα του παλιού με το σύγχρονο. Τον ρυθμό στα ντραμς κράτησε ο Σωτήρης Ντούβας που δεν άφησε λεπτό το κοινό στάσιμο στη θέση του, γνωστός για την εξαιρετική πορεία του σε jazz σχήματα και συνεργασίες αλλά και για τις περιοδείες με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που το παίξιμο του “ερχόταν μπροστά” και δομούσε μαγικά τα κομμάτια τους. Ο ιθύνων νους των Pagan Σταύρος Τσουμάνης στο μπάσο και τα δεύτερα φωνητικά, πλαισίωσε την μπάντα του στέκοντας αγέρωχος και απολαμβάνοντας την εμφάνισή τους δίπλα στον επιβλητικό Μάρκο Παύλου στην γκάιντα. Ο Παύλου πέρα από τις εξαιρετικές μελωδίες της γκάιντάς του που έκαναν τους τοίχους του Κυττάρου να τρίζουν, φορούσε μια επιβλητική φορεσιά που σε συνδυασμό με το ύψος του τον έκαναν να μοιάζει με γίγαντα μπροστά στα μάτια μας. Γενικώς η εμφάνιση τους είχε αρκετά στοιχεία σκοτεινού παραμυθιού, από την εξωτική εμφάνιση της Έβελυν, μέχρι τις στολές που φορούσαν όλα τα μέλη και φυσικά τη μουσική τους που θα μπορούσε να είναι το καλύτερο soundtrack για μια ιστορία βγαλμένη απ’ το παρελθόν των τόπων μας.
Εξαιρετικά σημαντική και η παρουσία του Βασιλη Προδρόμου στην ακουστική κιθάρα και τα φωνητικά, ενός καλλιτέχνη με πολλές συνεργασίες στον χώρο του έντεχνου τραγουδιού και δική του ξεχωριστή δισκογραφική πορεία. Με άλλα λόγια θα λέγαμε πως οι Pagan είναι ένα supergroup, με καταξιωμένους μουσικούς που ένωσαν τις δυνάμεις τους για έναν μοναδικό σκοπό. Να μεταφέρουν την ιστορία και την παράδοση της βόρειας Ελλάδας με μια σύγχρονη προσέγγιση στα αυτιά μια τα μάτια των θεατών που σε λίγο καιρό το Κύτταρο σίγουρα δεν θα τους χωράει. Η αισθητική και η μουσική τους ποιότητα θα μπορούσε να συγκριθεί άνετα με μπάντες όπως οι Wardruna που αποθεώνονται παγκοσμίως για την μεταφορά της παραδοσιακής τους κληρονομιάς στο σήμερα.
Μετά από αυτή την αψεγάδιαστη εμφάνιση μπορώ να πω με σιγουριά πως η πορεία των Pagan μόνο ανοδική μπορεί να είναι, εντός και εκτός συνόρων. Κομβικό σημείο θα είναι σίγουρα η κυκλοφορία κάποιου ολοκληρωμένου δίσκου που περιμένουμε πως και πως, όσοι τους έχουμε ανακαλύψει ήδη. Μέχρι τότε φροντίστε όσοι τους χάσατε, να τους απολαύσετε σε κάποια από τις επόμενες εμφανίσεις τους στην κεντρική σκηνή στον Σταυρό του Νότου στις 3 και 17 Δεκεμβρίου.
Φωτογραφίες: Νίκος Δρακόπουλος (ndrakosphotography)
1271 
