Ο “Πρίγκηπας του Σκότους”, γερασμένος, με προβλήματα υγείας αλλά ζωντανός ακόμη, επιστρέφει δισκογραφικά με το νέο του album που τιτλοφορείται “Ordinary Man”. Μια δεκαετία μετά από την προηγούμενη κυκλοφορία (“Scream”, 2010) στην προσωπική του καριέρα και τρία χρόνια μετά από την οριστική διάλυση των BLACK SABBATH. Του οποίου συγκροτήματος, ως γνωστόν, υπήρξε ο πρώτος αλλά και ο τελευταίος τραγουδιστής.
Με μια καριέρα που φέτος έκλεισε τα πενήντα έτη, κατά την οποία έχει κυκλοφορήσει έντεκα δίσκους που φέρουν το όνομα του στο εξώφυλλό τους, εύλογα αναρωτιέται κάποιος τι άλλο έχει να πει/γράψει ο εβδομήντα ενός έτους John Michael “Ozzy” Osbourne. Πριν απαντήσω σε αυτό, να τονίσω ότι η σύζυγος του Sharon Osbourne παραμένει στο πηδάλιο του καραβιού, που είναι η καριέρα του “Double O”, ως manager του για σαράντα συναπτά έτη. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ανέκαθεν οι μουσικοί που πλαισίωναν τον Ozzy στο συγκρότημά του, ήταν ιδιαίτερα ταλαντούχοι. Στην νέα του δουλειά παίζουν αλλά και συνθέτουν μουσική οι:
Andrew Watt, κιθαρίστας αλλά και παραγωγός (ο οποίος μεταξύ άλλων είχε συνεργαστεί με έναν ακόμη ζωντανό μουσικό θρύλο, τον Glenn Hughes, στο βραχύβιο συγκρότημα CALIFORNIA BREED)
Duff McKagan, μπασίστας (GUNS N’ ROSES, VELVET REVOLVER κ.α.)
Chad Smith, τυμπανιστής (RED HOT CHILI PEPPERS, GLENN HUGHES, CHICKENFOOT κ.α.)
Συμμετέχουν επίσης, οι κιθαρίστες: Slash, Tom Morello, οι τραγουδιστές: Elton John, Post Malone και οι πληκτράδες: Charlie Puth, Caesar Edmunds, Happy Perez, Louis Bell.
Τα δέκα τραγούδια (συν το bonus track “Take What You Want”) του “Ordinary Man”, συνέθεσαν από κοινού όλα τα μέλη του συγκροτήματος καθώς και η μουσικοσυνθέτρια Alexandra Tamposi. Το μουσικό ιδίωμα στο οποίο κυμαίνονται ηχητικά είναι αυτό του hard rock.
Ξεκινώντας δυναμικά, με το “Straight to Hell”, o “Ozz-άκλας” (όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν στην δεκαετία του ’80 οι Έλληνες οπαδοί του) ακούγεται σαν νεαρός και rock-άρει σθεναρά ταυτόχρονα με όλους τους υπόλοιπους. Κάτι που μπορεί να οφείλεται στα τεχνολογικά τερτίπια αλλά λίγη σημασία έχει στην εποχή που όλη η παραγωγή της μουσικής ψηφιοποιείται και επεξεργάζεται σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Το “All My Life” που ακολουθεί είναι ότι πιο κοντινό στον ήχο του “Ozzmosis” (1995) μιας και θυμίζει το παίξιμο του τότε συν-συνθέτη και κιθαρίστα Zakk Wylde και είναι το αγαπημένο μου.
Το “Goodbye” είναι το Sabbath-ικό τραγούδι του album (εννοείται ότι αυτό είναι για καλό). Οι συνεχείς αλλαγές στον ρυθμό αλλά και το synth bass στο δεύτερο μισό του το χαρακτηρίζουν. Στην πρώτη από τις τρεις(!) μπαλάντες του album, το “Ordinary Man”, ο Elton John παίζει πιάνο και τραγουδά μαζί με τον Ozzy και ο συνδυασμός τους ευδοκιμεί. To “Under the Graveyard” δικαίως είναι ήδη το πιο δημοφιλές από τα τέσσερα singles του δίσκου. Αφενός η πολύ καλή δουλειά στις κιθάρες και αφετέρου οι μελωδίες φωνητικών (με τα “oh-oοoh” τους) κάνουν κάθε ακροατή να το σιγοτραγουδά από την πρώτη κιόλας ακρόαση του. Στο “Eat Me” o Andrew Watt εμπνέεται και πάλι από τo παίξιμο του Tonny Iommi αλλά ο Tony θα είναι πάντα ο πρωτοδιδάξας και καλύτερος σε αυτό.-
Τα τρία τραγούδια που ακολουθούν είναι σε παρόμοια ηχητικά μονοπάτια με τα προηγούμενα τραγούδια. Χωρίς να είναι οι καλύτερες στιγμές του LP, δεν είναι και άσχημα, απλά μέτρια και όχι αξιομνημόνευτα ή έστω “πιασάρικα”. Διασκεδαστικό είναι όμως το “It’s A Raid” που κλείνει την κανονική διάρκεια του δίσκου με την punk-άδικη διάθεση που το διακατέχει αλλά και με την συμμετοχή του pop star Post Malone.
Στιχουργικά, ο κος Osbourne αναλογίζεται εδώ τον θάνατο του (που αναπόφευκτα πλησιάζει) και τις σκοτεινές μέρες της ζωής του κατά τις οποίες ήταν ναρκομανής. Παραδέχεται όμως πως δεν ήθελε ποτέ να πεθάνει ως “συνηθισμένος άνθρωπος”. Σε σημεία, οι στίχοι του είναι κάπως μελοδραματικοί αλλά σύμφωνα με τα λόγια του αυτό συμβαίνει επειδή κατέθεσε στο “Ordinary Man” την καρδιά και την ψυχή του (πηγή).
Συνοψίζοντας, το νέο και ίσως τελευταίο album του “Madman”, είναι αξιοπρεπέστατο. Όλοι οι συνεργάτες του απέδωσαν πολύ καλά και συνθέσανε μαζί του τον καλύτερο του δίσκο για την τρέχουσα χιλιετία. Σε καμία περίπτωση δεν φτάνει τα αριστουργήματα που κυκλοφόρησε την δεκαετία του ’80 ούτε ανακαλύπτει κάτι νέο και διαφορετικό αλλά, Διάολε, είναι ένας από τους 4 δημιουργούς της metal! Έχει γραφτεί ήδη το όνομα του με χρυσά γράμματα στο πάνθεον της σκληρής μουσικής. Κι αν χάλασε τον μύθο του η τηλεόραση, η μουσική του θα μας θυμίζει πόσο ευφυής υπήρξε στο να δημιουργεί ευφάνταστες και “κολλητικές” φωνητικές μελωδίες πάνω από heavy metal riffs.
“Bless YOU, Ozzy!”
Facebook: https://www.facebook.com/ozzyosbourne
Instagram: https://www.twitter.com/ozzyosbourne
Twitter: https://www.twitter.com/ozzyosbourne
Website: https://www.ozzy.com
Spotify: http://bit.ly/ozzyosbournespotify
YouTube: https://www.youtube.com/ozzyosbourne
1276 
