OUR POND: “Paraphernalia”

EP

Είδος: Math Rock
Δισκογραφική: Volcano Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 29 Μαΐου 2020

Οι Our Pond είναι το “μουσικό τέκνο” του κιθαρίστα Alessandro Cavion, που σύμφωνα με τη βιογραφία του group γεννήθηκε για να εκφράσει τις μουσικές του ανησυχίες στον στενό του κύκλο. Τον τελευταίο χρόνο το συγκρότημα αποτελείται από τον Francesco Ciarrocchi στο μπάσο και τον Andrea Sciarra στα τύμπανα και το Paraphernalia είναι το πρώτο δείγμα, πλήρως ορχηστρικό και σύντομο, ακόμα και για EP (5 κομμάτια στα 18 λεπτά).

Οι Our Pond αυτοχαρακτηρίζονται math rock, ένας τίτλος που πάντα με μπέρδευε και μου θύμιζε σπαστικές μπάντες που απέδιδαν την ανυπαρξία συνθέσεων στο ίδιο το ιδίωμα. Είναι δεν είναι εύστοχος ο χαρακτηρισμός, οι Our Pond δίνουν την πρέπουσα προσοχή στη μελωδία και η μουσική είναι γενικά ευχάριστη/“ελαφριά” για το είδος. Σκεφτείτε, με φθίνουσα σειρά, και δίχως να πάρετε τους παραλληλισμούς τoις μετρητοίς, λιγότερο μεταλλικούς Long Distance Calling, ψήγματα από λιγότερο πειραματικούς Spastic Ink, λιγότερο post-rock-ικούς God is an Astronaut και ίσως πιάσετε το ρυθμό.

Δεν μπόρεσα να συγκεντρώσω πληροφορίες για το πόσο επαγγελματική είναι η απόπειρα, αλλά το κάπως σεμνό σετ είναι αρκετά καλοπαιγμένο, βασισμένο σε κιθαριστικές παρτιτούρες και τερτίπια, με τα υπόλοιπα δύο όργανα να συμπληρώνουν. Λόγω του περιορισμένου μουσικού όγκου είναι δύσκολο να σχηματίσει κανείς αποκρυσταλλωμένη άποψη, καθώς τα κομμάτια είναι περισσότερο μία συρραφή ιδεών παρά ένα πλήρες πακέτο. Το στοίχημα είναι να απλωθεί η μουσική σε ολόκληρα albums που θα κρατούν το ενδιαφέρον ψηλά, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι λόγω των φυσικών ορίων του ιδιώματος. Πάντως ιδέες που ανοίγουν πόρτες υπάρχουν.

Facebook: https://www.facebook.com/ourpondband

854
About Χρήστος Αθανασιάδης 48 Articles
Έχει απαρνηθεί δις το metal ψάχνοντας το νόημα σε άλλα ιδιώματα και ισάριθμες φορές έχει επιστρέψει γονυπετής ζητώντας άφεση αμαρτιών. Στο μουσικό πεντάγραμμο πάντως αναζητά το σημείο κάπου στο άπειρο που τέμνονται η post-πνευματικότητα των Talk Talk, η επιτυχία στις μεταγραφές του Miles Davis, ο χαμαιλεοντισμός των Bowie/Eno, η συναισθηματική νοημοσύνη των Rush και η ευφυής δημιουργία των original Queensryche.