Οταν έχεις τη δυνατότητα να μιλήσεις με ένα εκ των ιστορικότερων σχημάτων του black metal της ελληνικής σκηνής η χαρά είναι πολύ μεγάλη. Μιλήσαμε με τους Order Of The Ebon Hand και τον Ορέστη, στα πλαίσια της εμφάνισης τους στο Temple στις 3 Ιανουαρίου για το release show του νέου τους δίσκου και παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε πολλά ενδιαφέροντα πραγματάκια για το παρελθόν, παρόν και μέλλον του ‘’τάγματος”…
Καλησπέρα Ορέστη. Είναι χαρά μας, που σε έχουμε στη συντροφιά του Rockway.gr. Μετά από πολύ καιρό, μαθαίνουμε επιτέλους νέα σας. Είχατε και κάποιες αλλαγές στο line up. Μπορείς να μας πεις, πως έχει διαμορφωθεί η μπάντα μέχρι τώρα;
Χαίρε! Λοιπόν, η μπάντα μας απαρτίζεται απο τους Deimos – Τύμπανα, Βaron Bonisagus – Mπάσο, Obsidian – Πλήκτρα, στις κιθαρες σταθερά ο Asmodeus, κι ο Merkaal στην ευθύνη των φωνητικών και της ερμηνείας.
Οι Order Of The Ebon Hand, υπάρχουν από το 1994 αν δε κάνω λάθος. Πήραν το όνομα τους, από ένα παιχνίδι με το όνομα Magic: The Gathering. Να υποθέσω ότι είστε λάτρεις των παιχνιδιών αυτών, ή απλά ήταν κάτι που σας εντυπωσίασε και το διαλέξατε;
Γενικότερα όλοι μας έχουμε ασχοληθεί εκτεταμένα με το χώρο του Φανταστικού, κάποιοι στο επίπεδο του Geek, θα έλεγες. Με το συγκεκριμένο παιχνίδι, όχι ιδιαίτερα. Προέκυψε ακριβώς την εποχή που ψάχναμε όνομα για την μπάντα -ως τότε υπήρχαμε με το (working title) “Αeon”- το όνομα μας φάνηκε εντυπωσιακό, και υπογράψαμε το πρώτο μας συμβόλαιο, με αυτό.
Από το ξεκίνημα της μπάντας, σας τράβηξε ο ακραίος ήχος. Οι επιρροές σας από μπάντες όπως οι Bathory, οι Celtic Frost και πολλοί άλλοι του black ήχου, είναι εμφανείς στη μουσική σας. Αν είχατε τη δυνατότητα να γυρίσετε πίσω και να αλλάξετε κάτι στον ήχο σας, τι θα ήταν αυτό;
Σίγουρα, όταν μιλάμε για Black Metal, οι Βathory είναι γονέας 1, οι Celtic Frost γονέας 2. Αλλά βέβαια υπάρχουν άφθονες άλλες επιρροές από όλα τα παρακλάδια του metal, και τη μουσική συνολικά.
Αν γυρνούσαμε πίσω και αλλάζαμε κάτι, δεν θα ήμασταν εμείς, οπότε την ερώτηση θα την απαντούσε κάποιος άλλος.
Η πρώτη δισκογραφική σας δουλειά ήρθε το 1997, η δεύτερη το 2005 και η τρίτη πολύ αργότερα το 2019. Θεωρείς ότι με σχεδόν 30 χρόνια στη πλάτη σας, θα μπορούσατε να είχατε πετύχει κάτι καλύτερο π.χ περισσότερο νέο υλικό, μεγαλύτερη προώθηση κ.λ.π;
Χαιδεύοντας την πλάτη μας, όμως χωρίς να μας συγκρίνω με τέτοια μεγαθήρια, ωστόσο να παρατηρήσω πως υπάρχουν τιτάνιες μπάντες με πραγματικά μικρή δισκογραφία, από τους Joy Division, στους Nirvana, απ’ τους Warlord στους πρώτους Mayhem. Αλλά και πόσες άλλες σπουδαίες και επιδραστικότατες με μετρημένους δίσκους τύπου τέσσερα. Ή εφτά. Δε ξέρω. Πόσα παιδιά μπορεί κάποιος να γεννήσει στη ζωή του και να τους δώσει όλη του την προσοχή.
Τελωσπάντων, ότι εχει γίνει ως τώρα είναι παρελθόν, κι είμαι περήφανός πως έχουμε υπάρξει κατά γενική ομολογία πάντα -το ελάχιστο- συνεπείς. Ελπίζω, να είμαστε ανάλογα υπεύθυνοι και στο μέλλον.
Σας παρακολούθησα στο Horns Up Festival, πριν κάνα δυο χρόνια και ομολογώ ότι με εντυπωσιάσατε. Είδα ότι η θεατρικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στα live σας. Είναι κάτι που το επιλέξατε, ή το δουλεύετε κάθε φορά ώστε να γίνει μέρος του show σας;
Σ’ ευχαριστώ, είναι κάτι στο οποίο εστιάζουμε. Ο “Rock Star” που απλά ανεβαίνει στη σκηνή, για να αποτελεί Θρησκευτικό Icon, απλά με το να υπάρχει εκεί, είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει πεθάνει από την εποχή του Jim Morisson και μετά. Το ζητούμενο είναι να είσαι “aληθινός” στη σκηνή και να βιώνεις, αυτα που λέει ή μουσική σου, χωρις φόβο, μήτε προσδοκίες, αλλα αδιαπραγμάτευτα. Και ειλικρινά. Να υπηρετείς την Τέχνη σου, και το Τribe σου που μαζεύτηκε στην συναυλία.
Τα τελευταία δύο χρόνια, η μπάντα επανήλθε δυναμικά. Νέο album, πολύ καλές κριτικές και ζωντανές εμφανίσεις. Ποια η ανταπόκριση του κόσμου, στο ‘’VII: The Chariot”;
Συγκινούμαστε που, όντως, ο κόσμος αντιλαμβάνεται το “VII:The Chariot” όχι ως τον δίσκο της “παλιάς” μπάντας που “θυμήθηκε” να βγάλει κάτι, άλλα ως κάτι ζωντανό, εδώ και τώρα.
Είναι επίσης, η πρώτη φορά που η παραγωγή του δίσκου μας αντιπροσωπεύει απόλυτα, και τα εύσημα σε μεγάλο βαθμό πάνε στη μίξη και το Mastering του Victor Santura (Τriptykon / Dark Fortress).
Χαίρομαι επίσης, πολύ για της κριτικές από μέσα του εξώτερικου, που είναι ακόμη πιο ενθουσιώδεις και ενδελεχείς απ’ τις σίγουρα ενθαρυντικές εγχώριες. Kαθώς και για τις ανάλογες προτάσεις για συναυλίες.
Η θεματολογία σας, γυρίζει γύρω από τη παράδοση, το σκοτάδι, το μέλλον. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης, για το ‘’VII: The Chariot”; Από που αντλήσατε, τη θεματολογία του;
Θεματολογικά, είναι η ‘Εβδομη Κάρτα των Ταρώ “Το ‘Αρμα” μια Κάρτα πρόκλησης, εκστρατείας, και κατάκτησης. Η μελέτη μας με την κάρτα μας έφερε να αναλογιστούμε το περιεχόμενο σε δύο επίπεδα. Το ένα είναι η Μάχη της Ζωής με το Θάνατο που δίνεται Κάθε στιγμή. Το αλλό είναι το “‘Αρμα” το ίδιο. Αν οδηγάς ενα αμάξι, αυτό είναι το άρμα σου. Αν φορας μια πάνοπλια αυτή ειναι το άρμα σου. Αλλα και το σώμα σου το ίδιο που οδηγά το αμάξι ή φορά την πανοπλία, κι αυτό καθοδηγείται απ’ το πνεύμα σου, οπότε κι αυτό είναι μονάχα ένα άρμα. Κι όχι “Εσύ”.
Οι τίτλοι των albums σας, παραπέμπουν σε concept δίσκους. Υπάρχει η έννοια του concept, στο νέο album; Και αν ναι, τι πραγματεύεται;
Ναι, κάθε άλμπουμ μας πέραν του παρθενικού, αναφέρεται και είναι εμπνευσμένο από μία κάρτα Ταρώ. Concept, όχι με την έννοια της μίας ιστορίας, αλλά με το ότι όλα τα κομμάτια κινούνται γύρω απο έναν άξονα. Δωσμένο, απ’ την κάρτα την ίδια. Ακόμη ανακαλύπτουμε τις συνδέσεις ανάμεσα στα κομμάτια και μας εκπλήσσουν στιγμές. Βλέπουμε πως χωρίς να το έχουμε επιδιώξει τα κομμάτια -σχεδόν- καλύπτουν όλες τις μορφές κλασικής σύγκρουσης. Σε ένα επίπεδο είναι ο πόλεμος, που είναι κι η συντριβή της μονάδας, και της ατομικότητας. Σε ένα άλλο, πόλεμος με τον εαυτό, που εάν δεν οδηγήσει στη λήθη, μπορεί να οδηγήσει σε ανέλιξη.
Σε λίγες μέρες, έχετε το release show του νέου δίσκου στο Temple. Τι μπορούμε να περιμένουμε, από αυτό το show;
Είναι, για μας ένας ιδεατός τρόπος να αρχίσει η δεκαετία. Θα δώσουμε ότι έχουμε, όπως είναι και το ζητούμενο για κάθε ενα live. Αλλά για το συγκεκριμμένο date, να υπογραμίσω πως μαζί μας είναι οι Acrimonious, (των οποίων το “Eleven Dragons” για εμένα είναι ο καλύτερος δίσκος του 2017) , και οι Nefarious Spirit, που είναι σίγουρα απ’ τα καλύτερα νέα acts των τελευταιών χρόνων, με τον τρόπο τους να κανουν το κλασικό να ακούγεται τόσο φρέσκο.
Με το νέο δίσκο να είναι φρέσκος, φαντάζομαι το setlist θα βασιστεί εκεί. Τι άλλο, θα περιλαμβάνει; Θα υπάρξουν και κάποιες εκπλήξεις;
Θα παρουσιάσουμε όλο το “VII: The Chariot” όπως αυτό είναι δισκογραφημένο. Καθώς, στη συνέχεια και κάποια παλιότερα μας κομμάτια. Υπάρχουν, πολλές αλλαγές στο setlist μας σε σχέση με τις πρόσφατες εμφανίσεις μας.
Πέρα από αυτή την εμφάνιση, ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Υπάρχει νέο υλικό στον ορίζοντα ή κάποια άλλη έκπληξη;
Κατ΄ αρχας εμφανίσεις – όσες περισσότερες γίνεται- για την υποστήριξη του VII: The Chariot, Ελλάδα και εξωτερικό, κι ευτύχως οι προτάσεις αυξάνονται με τη μέρα. Μόλις αυτός ο κύκλος κλείσει, και με την νέα σύνθεση που προαναφέραμε, η άμεση επόμενη επιδίωξη μας είναι να δισκογραφήσουμε την επόμενη κάρτα των Ταρώ (για την οποία η πλειονότητα της βάσης των κομματιών ήδη υπάρχει) “ΧI: Justice”.
Είναι η ώρα, να στείλετε το μήνυμα σας στο ελληνικό κοινό…
Ως προς το κοινό που είναι αυτές τις μέρες κοντά στη Αθήνα: Φίλοι, Ηρθε η ‘Ωρα να είστε Εκεί, είναι το Live της Παρασκευής 3.1.20. Θα παιξουμε ‘Ολο το νεό μας άλμπουμ, και πιθανότατα, θα κάνουμε καιρό να ξαναπαίξουμε Αθήνα.
‘Ένα μήνυμα γενικότερο, πως θα προσπαθήσουμε να παίξουμε παντού Ελλάδα σε πόσα άτομα αδιάφορο, αν είναι πολλά σούπερ. Αν είναι λίγα και σημαίνοντα, ακόμη καλύτερα. Για προτάσεις ή ιδέες στείλτε μας στο info@orderoftheebonhand.band.
Σ’ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου Ορέστη. Θα τα πούμε, τη Παρασκευή στο live.
Ευχαρίστουμε είλικρινα για το ενδιαφέρον ‘Αγγελε. Σ’ ευχαριστούμε για μια συνέντευξη επί της ουσίας. Θα τα πούμε Εκεί. See You in Hell!
806 
