Είδος: Psychedelic Black Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημ. Κυκλοφορίας: 17 Απριλίου 2020
Ικανοποίηση. Αυτό ακριβώς νιώθω, εντάξει, ίσως και λίγη αλαζονεία, όταν επιβεβαιώνεται η πρόβλεψη μου ότι το μαυρομέταλλο (και όχι μόνο) θα το σώσει η επιμειξία και η εισροή ατόμων εκτός σκηνής. Γιατί όσο και να επιμένουν αιμομικτικά οι διάφοροι οπαδοί της “καθαρότητας” (μουσικής, γενετικής, να φάνε σκατά αμφότεροι) κάτι μπάντες όπως οι Oranssi Pazuzu, των οποίων τα μέλη δεν είχαν στενή σχέση με τη metal σκηνή πριν τη δημιουργία της μπάντας, είναι που σώζουν το ακραίο metal από τον βάλτο και την αταβιστική σαπίλα.
Με το πέμπτο άλμπουμ τους οι Φιλανδοί απομακρύνονται περαιτέρω, αλλά όχι εντελώς, από την πιο αμιγώς μαυρομεταλλική (αν και μεταλλαγμένη) αρχή τους αλλά κατ’ ουδένα λόγο δεν χαλαρώνουν, αν μη τι άλλο γίνονται ακόμα πιο θορυβώδεις. Εμπνευσμένοι μάλλον από το πετυχημένο πείραμα των Waste of Space Orchestra γεμίζουν το “Mestarin Kynsi” με doom ταχύτητες, noise rock παράσιτα, βιομηχανικό metal και εκπληκτικά σκοτεινά prog πλήκτρα βγαλμένα από δυστοπικά soundtrack, με μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια και μια νοσηρή ambient ατμόσφαιρα να πλανάται στην οποία ο τραγουδιστής Jun His φαίνεται να χάνεται, με τα “αρχέγονος θεός-σαύρα” φωνητικά του να βγαίνουν σταδιακά εκτός ελέγχου όσο προχωράει το άλμπουμ.
Δεν ξέρω πραγματικά πώς να περιγράψω τον ήχο σε κάποιο άτομο που δεν είχε μέχρι τώρα επαφή με την μπάντα, εδώ οι ίδιοι οι οπαδοί τους ίσως βρεθούν προ εκπλήξεως με τη νέα αυτή δουλειά, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ σαν παραλληλισμό είναι να μοιράζονταν την σκηνή ταυτόχρονα οι Goblin της κλασσικής τους περιόδου με τους Slagmaur αλλά ακόμα και αυτό το υποθετικό ανοσιούργημα ωχριά μπροστά στην πραγματικότητα των Oranssi Pazuzu. Δοξάστε λοιπόν τους νοσηρούς Παλαιούς για την ύπαρξη αυτών των prog-rock μεταναστών, το black metal τους είχε ανάγκη.
Facebook: https://www.facebook.com/oranssipazuzuband/
Bandcamp: https://oranssipazuzu.bandcamp.com/
Webpage: http://www.oranssipazuzu.com/
469 
