Είδος: Stoner Metal
Δισκογραφική: Peaceville Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 19 Ιουλίου 2024
Φαντάζομαι οι περισσότεροι γνωρίζετε τα αποτελέσματα από τη χρήση remover χρώματος ή και της χρήσης λιποδιαλυτών. Για όσους δεν κατέχουν την γνώση, από τη μία το ένα αφαιρεί το χρώμα και αφήνει την μεταλλική επιφάνεια και από την άλλη “καίει” το περιττό λίπος του σώματος, με το μυικό ιστό να ξεπροβάλει και να είναι πιο εμφανής πανέτοιμος να δράσει.
Τώρα θα μου πείτε που κολλάει αυτό με την παρουσίαση του νέου δίσκου των Βρετανών πορτοκαλί ξωτικών και όμως σχετίζεται, γιατί κατά κάποιο τρόπο και οι ίδιοι αφαίρεσαν τα εξωτερικό περιτύλιγμα από τη μουσική τους καθώς και διάφορους εξωγενείς παράγοντες στον ήχο, και κράτησαν τον (Heavy) μεταλλικό κορμό και τη δυναμική τους, ενισχύοντας το συνθετικό και εκτελεστικό κομμάτι. Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο, ούτε ακούγεται παράταιρο το γεγονός ότι από τις πρώτες νότες του εναρκτήριου “The Fire At The Centre of The Earth Is Mine” μας ταξιδεύει στο θαυμαστό, προοδευτικό και θρασαριστό κόσμο του Voivod σύμπαντος.
Με αυτό τον τρόπο πλέον δημιουργούν κομμάτια to the point χωρίς σάλτσες, γαρνιρίσματα και αισθητικές παρεμβάσεις, παρά μας σερβίρουν straightforward την μουσική τους με απλό και παραδοσιακό heavy metal oriented τρόπο, με το σημάδι από το προ εξαετίας δάγκωμα του λύκου να έχει μείνει χαραγμένο πάνω τους και τους αφρούς από την λύσσα να ξεχειλίζουν.
Δεν έχουν απαρνηθεί σε κανένα βαθμό το πρότερο Stoner ηχητικό τους παρελθόν και όλα τα psych, blues και classic στοιχεία που τους χαρακτηρίζουν είναι εδώ, σε μικρότερη ποσόστωση. Παραμένουν από τους κυριότερους εκφραστές της σκηνής, έχοντας παίξει με όλα τα μεγαθήρια του ιδιώματος βάζοντας το χεράκι τους για ολόκληρο το οικοδόμημα. Όμως πέρα από όλα είναι μεταλλάδες στην ψυχή έχοντας μεγαλώσει με Black Sabbath,Iron Maiden, Metallica, Venom, Slayer, Testament μεταξύ άλλων και αλήτες στην καρδιά με Motörhead και Hellacopters επιρροές και τις βγάζουν απροκάλυπτα στην επιφάνεια και τους ταιριάζει και μας αρέσει σε μία πολύ όμορφη και υγιή συνθήκη.
Πάντως δεν είναι η μόνοι που το κάνουν αυτό, καθώς τρανό παράδειγμα είναι και ο τελευταίος δίσκος των δικών μας Bus με ανάλογη στροφή στη Heavy Metal ποιότητα, με την επιλογή της Peaceville από πλευράς Άγγλων μόνο τυχαία να μην είναι.
Η παλιοπαρέα των Βρετανών έχει τρελά κέφια και βρίσκεται σε δαιμονιώδη φόρμα, και περισσότερο ίσως από όλους ο μέγας Ben, ο οποίος βρίσκεται σε μία clean and clear συνθήκη, μακρυά από τις χρόνιες καταχρήσεις παντός τύπου και πιο υγιής από ποτέ, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στο νέο δίσκο και στην απόδοση του, σε σημεία να θυμίζει τον θείο Dave (Wyndorf).
Από το τρίπτυχο της ακολασίας και τις επιτυχίας μέσω της αφαιρετικής διαδικασίας ξεχωρίζει στην απέξω το drugs κομμάτι και συνεχίζει να παράγει Stoned rock n roll με heavy κιθάρες, κάνοντας sex-ούλι στα αυτάκια μας με αισθησιακό τρόπο, χαρίζοντας μας eargasmικες στιγμές.
Μην περιμένετε αυτή τη φορά να αποκρυπτογραφήσετε τους στίχους μέσα από ιστορίες για δράκους, στοιχειά και ξωτικά, καθώς εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά και όχι πυρηνική φυσική, με την μπάντα να προσπαθεί να καταπιαστεί για πρώτη φορά με θέματα κοινωνικής ευαισθησίας.
Οι Άγγλοι ίδρυσαν το σύγχρονο ποδόσφαιρο και το Heavy Metal, και μπορεί στο πρώτο να χωλαίνουν, με το τιμημένο να μην γυρίζει σπίτι του(ακόμη), στο μουσικό κομμάτι όμως με συγκροτήματα όπως οι Orange Goblin και δίσκους όπως το “Science not Fiction”, διατηρούν ψηλά το λάβαρο της επανάστασης και την σημαία του Metal και αποδεικνύουν περίτρανα ότι δεν είναι όλα science fiction παρά απλή μουσική, είτε Rock είτε Metal, ενίοτε Hard και προσεχώς Metal.
Facebook: https://www.facebook.com/orangegoblinofficial
Bandcamp: https://peaceville.bandcamp.com/album/science-not-fiction
669 
