Είδος: Progressive metal
Εταιρεία: Scarlet Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Μαρτίου 2021
Έχουν περάσει πια περισσότερα από επτά χρόνια από την κυκλοφορία του “The Last Embrace to Humanity” και οι Ιταλοί επιστρέφουν με το τρίτο τους άλμπουμ. Γύρω από τον βασικό πυρήνα του κημπορντίστα Gabriele Ciaccia, του μπασίστα Gigi Andreone και του κιθαρίστα Gianmaria Saddi, υπάρχουν οι προσθήκες του ντράμερ Marco Lazzarini και του τραγουδιστή Gianbattista “Jan” Manenti.
Με μια σημαντική μερίδα συγκροτημάτων που ανδρώθηκε μουσικά με το πρώτο, παραδοσιακό πια ρεύμα του progressive metal και το ασπάζεται ευλαβικά και στη δική τις έκφραση, είναι πολύ εύκολο να χωρέσουν στην ίδια πρόταση δυο λέξεις που φαινομενικά συγκρούονται όπως είναι οι λέξεις “κλισέ” και “προοδευτικός”.
Αρχικά, θεματικά οι Ιταλοί μας παρουσιάζουν ένα concept θέμα sci-fi έμπνευσης, με την ιστορία δυο ταξιδιωτών του διαστήματος που χάνουν τον αρχικό τους προορισμό λόγω επίθεσης που δέχονται από άγνωστα όντα και καταλήγουν σε έναν άγνωστο πλανήτη. Τον ονομάζουν “Blue Planet” και δημιουργούν έναν στρατό για να επιβιώσουν εκεί, και στην εξέλιξη αυτού του αγώνα επιβίωσης, τα παιδιά τους αναμειγνύονται με τους αυτόχθονες και δημιουργούν μια νέα φυλή.
Περνώντας στη μουσική κατεύθυνση που ζωντανεύει την παραπάνω ιστορία, υπάρχει η δυσθεώρητη, σχεδόν αβάσταχτη σκιά των Dream Theater που χαρακτηρίζει σχεδόν τα πάντα στο άλμπουμ, και επισφραγίζεται από τη συμμετοχή του Derek Sherinian στο ομότιτλο τραγούδι. Όπως μπορεί κανείς να υποθέσει, ανάλογα με την εξέλιξη των γεγονότων, υπάρχει μια κινηματογραφική ανάπλαση που απαιτεί μεταπτώσεις στο ύφος, τις δυναμικές, τις διάρκειες. Από τη μια θα συναντήσεις το ήρεμο ιντερλούδιο της αναμονής, το λυρικό “Solar Wind”, και στο ομότιτλο θα δεχτείς ένα πλήθος ιδεών, ρυθμών, θεμάτων και αλλαγών.
Έχοντας επιμείνει σημαντικά στη σημασία της λεπτομέρειας, οι Ιταλοί απλώνουν ένα αισθητά ισορροπημένο άλμπουμ χωρίς διαφοροποιήσεις στα αναπλαστικά δεδομένα που θέτουν από την αρχή. Βασισμένοι περισσότερο στη μελωδία που της επιτρέπουν φανερά να επιπλέει πρωταγωνίστρια πάνω από τις τεχνικές τους δυνατότητες και να προσθέτει στο άκουσμα μια ελκυστική ευκολία, υπηρετούν με συγκινητική αφοσίωση και απαιτητικά τραγούδια ένα ιδίωμα που έχει σχεδόν εξαντληθεί. Σύμμαχος σε αυτή την ηρωική προσπάθεια είναι και οι όμορφες ερμηνείες του νεοφερμένου Manenti, που συναντά και τη συμμαχία του Tiranti των Labyrinth, στο τραγούδι “Flags Of Victory”. Αναμφισβήτητα υπάρχει μια κορύφωση των συνθέσεων στο δεύτερο μέρος του άλμπουμ, από το ομότιτλο ως το instrumental “The Supreme Being”, που σφραγίζει την ιστορία, με τα τέσσερα τελευταία τραγούδια να στέκονται λίγο ψηλότερα.
Συνολικά, οι Odd Dimension είναι συγκεκριμένοι και ειλικρινείς. Αν αρέσκεστε στους τολμηρούς νεωτεριστές του χώρου θα τους βρείτε φανερά παρωχημένους και εγκλωβισμένους σε γνώριμα δεδομένα, αλλά και πάλι συνθετικά ελκυστικούς.
Αν πάλι, είστε αιώνια ταγμένοι στην πολύπλοκη μελωδικότητα που εδραιώθηκε από τους Theater, λατρεύετε να παρακολουθείτε φανταστικές μουσικές ιστορίες πολύ κοντά στα δεδομένα των Ayreon, τότε βρίσκεστε χωρίς την παραμικρή αμφιβολία στο στοιχείο σας.
Δυο αφηγητές, ένας βασικός τραγουδιστής με έναν ακόμα σπουδαίο guest, δυο γυναικείες φωνές, διαφορετικοί χαρακτήρες, απαιτητικές συνθέσεις με πολλά θέματα, μια ιστορία φαντασίας για να αποδράσει κανείς από την πραγματικότητα, συμπληρώνουν μια χορταστική πρόταση.
Διάλεξε στρατόπεδο.
Facebook: https://www.facebook.com/OddDimension/
Official page: http://www.odddimension.it/wip/index.html
1189 
