Είδος: Doom/Death Metal
Δισκογραφική: Personal Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 3 Μαρτίου 2023
Σκοτάδι. Ομίχλη. Δάκρυα. Θλίψη.
Η νέα δουλειά των Ocean of Grief είναι ένας σπαραγμός. Ένας πραγματικός καταρράκτης στεναχώριας.
Το εξώφυλλο περιγράφει μάλιστα, περίφημα την ατμόσφαιρα του δίσκου, ο οποίος έχοντας μια εξοντωτικά μουντή παραγωγή σε καταπίνει και σε πετάει στην απύθμενη του άβυσσο.
Death-ίζον επιταφιακό doom που κάνει ακόμη και μεγάλους του είδους να ανατριχιάζουν.
Έχοντας ήδη κερδίσει με την ποιότητα του ντεμπούτου “Nightfall’s Lament”, το συγκρότημα συνεχίζει με τον ιδανικότερο τρόπο να κατεβαίνει τα σκαλοπάτια προς τον Άδη.
Αυτό που φαίνεται να αποδίδει καρπούς για τους Ocean Of Grief είναι η συνεχής σύνθεση μελών που δεν έχει αλλάξει από το 2015 και έτσι, παρουσιάζει ένα γόρδιο δέσιμο που μόνο με απόλυτη βία μπορεί να σπάσει.
Η βαθιά φωνή του Χαράλαμπου Οικονομόπουλου είναι η άγρια αντίθεση που κοντράρει την ονειρική και έντονα μελωδική μουσική, δημιουργώντας ένα πέπλο μυστηρίου και μια ατμόσφαιρα που σε πνίγει από συναισθήματα. Τα πλήκτρα του Άρη Νικολέρη επίσης θα έλεγα, είναι εκείνο το στοιχείο που αφαιρώντας το θα έχανες το νόημα της ύπαρξης, χωρίς βέβαια κάποιος από τους άλλους μουσικούς να υστερεί σε σημασία στο σύνολο.
Το “Pale Existence” είναι ένας εθισμός. Άπαξ και τα αυτιά σου αφεθούν στις νότες του, εκείνα το αποζητούν κάθε φορά που νιώθουν κουρασμένα από τον θόρυβο της καθημερινότητας. Ένας ήχος βαρύς, αλλά παράλληλα ανάλαφρος που τυλίγει την ψυχή σου και την προστατεύει από την άξεστη φύση του ανθρώπου.
Κατά τη διάρκεια των 47 λεπτών του “Pale Existence”, περνούν από το μυαλό μου το “Brave Murder Day” των Katatonia, η εποχή των Septic Flesh γύρω από το “Έσοπτρον”, οι εξαίρετοι October Tide, οι On Thorns I Lay, όμως οι Ocean of Grief έχουν τη δική τους εκδοχή για την ηχητική καταχνιά και είναι τόσο μοναδική που δεν θα αργήσουν να μπουν σφήνα σε μεγάλα ονόματα του χώρου.
Τα πάντα σε αυτή τη δεύτερη προσπάθεια είναι ιδανικά. Εκτελεστική δεινότητα, τρομερή ενορχήστρωση και τοποθέτηση των οργάνων στον χώρο, φοβερό εξώφυλλο, τραγούδια ένα και ένα ποιημένα για να μπορείς να ακούς το album από την αρχή ως το τέλος, μην ψάχνοντας για κάποια συγκεκριμένη στιγμή. Απλά γιατί αυτές οι στιγμές είναι τόσες πολλές που δεν χρειάζεται να τις ψάξεις. Σε βρίσκουν μόνες τους.
Απόψε δεν θα κρύψω το πρόσωπο μου καλύπτοντας τα δάκρυα, μόνο και μόνο γιατί αυτός ο ωκεανός θλίψης μού δείχνει πως δεν είμαι πια μόνος μου.
Ντουζ πουάν!
Facebook: https://www.facebook.com/oceanofgriefgr
Instagram: https://www.instagram.com/ocean_of_grief/
Bandcamp: https://oceanofgrief.bandcamp.com/
611 
