Είδος: Symphonic Metal
Δισκογραφική: Scarlet Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 19 Απριλίου 2024
Νομίζω πως έφτασε η ώρα να αποδεχτούμε πως, μετά τα ζυμαρικά, η Ιταλία έχει τη μεγαλύτερη εξαγωγή power, symphonic, progressive και female fronted μπαντών.
Όπως τα μακαρόνια λοιπόν, που θα σου αρέσουν ανάλογα τη σάλτσα που σερβίρονται, έτσι και με τα συγκροτήματα, υπάρχει μια πληθώρα καλών αλλά και λιγότερο καλών album. Σε ό,τι αφορά του Nocturna, ευτυχώς, έχουμε να κάνουμε με ένα ωραιότατο full length, που κινείται σε απόλυτα safe πλαίσια, σερβίροντας στο κοινό του ιδιώματος ακριβώς αυτό που θέλει να ακούσει.
Τι εστί Nocturna; Το 2021, οι τραγουδίστριες Rehn Stillnight των Septum και Grace Darkling (ex-Angelize), ένωσαν τις δυνάμεις τους με τον Federico Mondelli -ενίοτε γνωστός κι ως Hedon- (Frozen Crown, Volturian) και παρέα με άλλα 2 μέλη (Antares και Deimos), έπλασαν έναν δικό τους συμφωνικό κόσμο, βασισμένο στις 2 ερμηνεύτριες, καθώς οι υπόλοιποι εμφανίζονται με μάσκες, δημιουργώντας ένα συμπαθητικό concept, αλλά κι ένα ακόμα πιο συμπαθητικό ντεμπούτο, με τίτλο “Daughters of the Night”.
2 χρόνια μετά (κι αφού οι Frozen Crown έβγαλαν πέρυσι νέο album), οι Nocturna επανέρχονται με το “Of Sorcery and Darkness”, προσφέροντας μια φυσική συνέχεια της πρώτης δουλειάς, διατηρώντας φυσικά ολόιδια προσέγγιση. Ο ήχος των Nocturna ακουμπά κυρίως στο symphonic, με έντονο το power στοιχείο, αλλά και την goth ατμόσφαιρα, κι αν αυτή η περιγραφή σού φέρνει στο μυαλό Nightwish των πρώτων δίσκων, έχεις πέσει μέσα.
Το εναρκτήριο “Burn the Witch” νομίζω πως είναι ενδεικτικό του πώς ακούγεται ο δίσκος, αποτελώντας μάλιστα από τις top στιγμές του. Ίδια φάση και το “Sapphire”, με (σχεδόν) κάθε κομμάτι από εκεί και πέρα να μπορεί να είναι ένα εν δυνάμει single, χωρίς όμως να ξεφεύγει από τα αναμενόμενα συνθετικά πλαίσια του είδους (στοιχείο διόλου κακό, άπαξ κι έχεις καλό υλικό). Ο Mondelli έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, δίνοντας χώρο στις Stillnight και Darkling να παίξουν τη δική τους ερμηνευτική μπάλα, υπό τον ήχο πάμπολλων νοτών και πληκτράτων τραγουδιών.
Πέρα από τα “Burn the Witch” και “Sapphire”, ξεχώρισα με ευκολία τα “Creatures of Darkness”, “Midnight Sun”, “Strangers” και “Last Day on Earth”, σε ένα σύνολο 9 κομματιών (+1 instrumental) που ξέρει ακριβώς πού πατάει και πού θέλει να βαδίσει. Το “Of Sorcery and Darkness”, είναι καλογυαλισμένο κι ατσαλάκωτο, κάτι που προσωπικά συνήθως με προβληματίζει, αλλά οι συνθέσεις είναι τόσο εύπεπτες και to the point, που δεν έχω να προσάψω κάτι το αρνητικό, πλην της έλλειψης πρωτοτυπίας, η οποία έχει δευτερεύοντα ρόλο στην προκειμένη. Αυτό που σίγουρα θα άλλαζα όμως από την εν λόγω δουλειά, θα ήταν το εξώφυλλο, το οποίο είναι λες και το album βγήκε στα early ‘00s, αδικώντας το περιεχόμενο των Nocturna.
327