Είδος: Modern Metal
Δισκογραφική: Scarlet Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 22 Σεπτεμβρίου 2023
Οι Never Obey Again είναι ένα κουιντέτο από την Ιταλία, το οποίο ντεμπουτάρει μέσω της Scarlet Records, έχοντας στα χέρια του μια μοντέρνα συνθετική προσέγγιση, που συνδυάζει τον heavy ήχο με (διακριτικά) ηλεκτρονικά στοιχεία κι απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό.
Με λίγα λόγια, ένα group που θέλει τα τραγούδια του να φτάσουν σε όσα περισσότερα αυτιά γίνεται και κρίνοντας από το τελικό αποτέλεσμα, η πρώτη προσπάθεια στέφεται με επιτυχία.
Καταρχάς, το “The End of an Era” (ως τίτλος κι ως λογική), θέλει να δηλώσει το τέλος μιας gatekeeping εποχής και την έναρξη μιας νέας, λιγότερο συντηρητικής ηχητικά, σε ό,τι αφορά τη metal μουσική, αλλά οκ, αυτό δεν είναι κάτι νέο, μιας και ήδη πολλές μπάντες αδιαφορούν για την τρουίλα κι ακολουθούν τον δικό τους δρόμο. Στην προκειμένη, οι Never Obey Again στολίζουν το μονοπάτι τους με επιρροές κι εφεδάκια που θα κάνουν την πλειοψηφία των παραδοσιακών χεβιμεταλλάδων να κριντζάρει, κάνοντας παράλληλα όσους μεγάλωσαν με συγκροτήματα όπως Evanescence να χαμογελάσουν.
Η αναφορά στη λαοφιλή μπάντα της Amy Lee μόνο τυχαία δεν είναι, μιας και σε μεγάλο μέρος του το “The End of an Era” διαθέτει πολλά στοιχεία που φέρνουν στον νου τις (λίγες) καλές εποχές των Evanescence, μόνο που οι Never Obey Again το κάνουν αρτιότερα, με πιο σύγχρονη ματιά και χωρίς να υπερπροσπαθούν για να βγάλουν κάποιο hit-άκι.
Απαλλαγμένοι λοιπόν από τυχόν «πρέπει», το σχήμα πατάει με το ένα πόδι στα ‘00s και με το άλλο στο σήμερα, δημιουργώντας ένα κράμα το οποίο μπορεί να μην χαίρει πρωτοτυπίας, αλλά κερδίζει τον ακροατή με περισσή ευκολία. Η φωνή της Carolina Bertelegni είναι πανέμορφη και ταιριαστή, διαθέτοντας προσωπικότητα που ανεβάζει level τις συνθέσεις, οι οποίες με τη σειρά τους, είναι όσο εύπεπτες χρειάζεται για να σου κολλήσουν και να θες να τις βάλεις στο repeat.
8 κομμάτια με straightforward χαρακτήρα (συν ένα intro και μια -αχρείαστη- διασκευή στο “Zombie” των Cranberries), που θα αγκαλιάσουν με θαλπωρή fans των Lacuna Coil, Amaranthe, Halestorm και Evanescence.
Γενικά οι Never Obey Again διαθέτουν όλο το πακέτο. Προσεγμένες συνθέσεις, ξεκάθαρη στάση για το τι θέλουν να πετύχουν (χωρίς αναμασήματα), έμπειρους παίχτες και αξιομνημόνευτα φωνητικά. Από εμένα είναι «ναι» και κρίνοντας από το τόσο καλό ντεμπούτο τους, θέλω πολύ να δω την πορεία τους.
571