NEED: “Norchestrion: A Song for the End”

ALBUM

Είδος: Progressive Metal
Δισκογραφική: Ikaros Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 12 Ιανουαρίου 2021

Σταθερή αξία στο χώρο του progressive metal, οι Αθηναίοι Need επανέρχονται με το – υποθέτω – κλείσιμο της τριλογίας που ξεκίνησε με τα “Orvam: A Song for Home” και “Hegaiamas: A Song For Freedom” και με ένα album που θα συζητηθεί πολύ στα ανάλογα μουσικά συνάφια. Γιατί; Γιατί πιθανολογώ ότι ο κάθε ακροατής που ασχολείται με τον συγκεκριμένο κλάδο αποκλείεται να μείνει αδιάφορος μπροστά στο ποιοτικό επίπεδο που επιδεικνύουν οι Need στο νέο “Norchestrion: A Song for the End”.

Ως μια μηχανή που δεν έχει να αποδείξει τίποτα και με πολλές περγαμηνές στο βιογραφικό της, η μπάντα παρουσιάζει ένα εξαιρετικό σύνολο προοδευτικής μουσικής που δεν κάνει δα και καμιά προσπάθεια να αποκρύψει τις επιρροές της και ταυτόχρονα την εξέλιξη τους υπό το προσωπικό πρίσμα της.

Παραμένοντας σε αυτά τα ύδατα, οι Need συνταιριάζουν την τεχνοτροπία των Fates Warning με τους Dream Theater και τους Pain Of Salvation (σε διάσπαρτες στιγμές) παρουσιάζοντας ένα ομοιογενές αμάγαλμα που αναδεικνύεται με ευκολία ως το πιο πλήρες που έχουν δημιουργήσει από την αρχή της καριέρας τους.

Η δουλειά που έχει γίνει χαρακτηρίζεται με ευκολία ως αριστουργηματική. Περφεξιονιστική λογική στην απόδοση κάθε λεπτομέρειας και σε κάθε τομέα, είτε συνθετικό είτε τεχνικό. Ένα από τα βασικά δεδομένα του νέου album είναι η βαρύτητά και ο ηχητικός όγκος που διαχέεται σε κάθε δευτερόλεπτο.

Φοβερή κιθαριστική δουλειά με καραheavy δομικά riffs και λεπτεπίλεπτα leads από τον Γιώργο “Ravaya” Τζαβάρα ο οποίος μαζί με τον Αντώνη Χατζή (keyboards) είναι υπεύθυνοι για τις συμπαγείς ατμόσφαιρες των κομματιών, σφιχτοδεμένο ρυθμικό δίδυμο που δεν αφήνει να πέσει ούτε μια νότα στο πάτωμα χωρίς υποστήριξη από τους Βίκτωρα Κουλουμπή (μπάσο) και Στέλιου Πασχάλη (drums) και φαντασμαγορική ερμηνεία από τον Γιάννη Βογιατζή πίσω από το μικρόφωνο ο οποίος ακούγεται συγκλονιστικός με τη χροιά του που θυμίζει πάρα πολύ (χωρίς καμία προσπάθεια επιτήδευσης) τον Ray Alder, ιδανικός αναμεταδότης του μουσικού background που παράγεται από την ομάδα πίσω του.

Οι συνθέσεις σφίζουν από ενδιαφέρον, χωρίς ούτε μισή μέτρια στιγμή στη ροή τους. Πολύ καλό το “Avia” με πολύ ωραίο ρεφρέν και μια “κινηματογραφική” αίσθηση που μου έφερε στο νου τους Αμερικανούς Enchant του debut τους, σκληρότατη απόδοση στα “Beckethead” και “Nemmortal” με φοβερά solo parts τα οποία ίσως και να αποτελούν τα “επίκεντρα” των Need, με αλλεπάλληλα layers και με το πνεύμα των Pain Of Salvation να υποβόσκει, το “Bloodlux” είναι άλλη μια καθαρά prog στιγμή που πάλι μου θύμισε δομικά τους Dream Theater (ειδικά όταν ξεσαλώνουν), θαυμάσια “θεατρική” σφήνα με το “V.a.d.i.s.”, ανάλογη του “I.O.T.A.” από τον προκάτοχό του το οποίο λειτουργεί ως intro για το ομότιτλο track “Norchestrion” (όμορφο μελωδικό ρεφρέν και αρκετά “πιασάρικο” κομμάτι – αν είναι δόκιμος ο όρος για αυτό το ύφος μουσικής – με εξαιρετικό επίλογο), τρομερά τα “Circadian” (ίσως το πιο άμεσο κομμάτι του album) και “Ananke”, η πιο μεγάλη σε διάρκεια σύνθεση η οποία παρά το μεγεθός της, ρέει σαν κατούρημα μετά από ένα καφάσι μπύρες και όσο για τον επίλογο; Έμεινα με το στόμα να χάσκει ανοιχτό ακούγοντας το “Kinwind” μια απαγγελία στο στυλ του Νίκου Ξυλούρη που μου σήκωσε το πετσί (κυρίως το κάτω) με την μινιμαλιστική του δυναμική. Κλείνει πανάξια τον δίσκο με μια συναισθηματική πλήρωση / διάλυση, σαν μια ποιητική σύνοψη αυτής της δουλειάς.

Το “Norchestrion: A Song for the End” είναι σίγουρα η πιο heavy ηχητικά και σίγουρα από τις πιο εύληπτες δουλειές των Need. Αν και απαιτεί την προσοχή του ακροατή, η μπάντα μάλλον αποστασιοποιείται της στυγνής στριφνότητας μόνο και μόνο προς χάριν της δυσκολίας που “προαπαιτείται” από το ιδίωμα που ακολουθούν. Και μάλλον αυτή είναι και η κίνηση ματ των Need μέσω του album. Aπό αυτά που σου μένουν στο νου ακόμη και από την πρώτη ακρόαση και με δεδομένο ότι σε κάθε επιπλέον συνάντηση με τον ακροατή, μάλλον ενισχύει την εικαστική αξία του παρά την απομυθοποιεί.

Από τις καλύτερες προτάσεις progressive metal που έχουν εμφανιστεί στη χώρα μας και χωρίς ίχνος υπερεκτίμησης κοιτά στα μάτια οποιαδήποτε απόπειρα από τα “μεγαθήρια” (που πολλές φορές αυτά αναγορεύονται έτσι μόνο λόγω ονόματος παρά λόγω αξίας) που δρουν σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα συγχαρητήριά μου, από τώρα στην top λίστα για το τέλος της χρονιάς που ξεκίνησε. Τα σέβη μου. Υπόκλισις, μεταβολή, αυλαία.

Facebook: https://www.facebook.com/needband
Official website: http://www.needband.net/

725
About Ιορδάνης Κιουρτσίδης 1205 Articles
Ανακατεμένος με το heavy metal εδώ και 3,5 δεκαετίες, retro computer fan, δεν αντέχει τον Μόρισον και τον Κομπέιν, πίνει διπλό γλυκύβραστο και λατρεύει τις mini σοκοφρέτες υγείας.