Είδος: Progressive Rock / Metal
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη παραγωγή
Ημ. Κυκλοφορίας: 17 Νοεμβρίου 2022
Κοντεύουν μια δεκαετία με 4 albums στο ενεργητικό τους (συν το νέο) και θεωρώ ότι το έργο τους σε ό,τι αφορά το 70s prog rock, το έχουν διεκπεραιώσει. Με πολύ καλή, άριστη σχεδόν απόδοση για το συγκεκριμένο είδος. Αυτό όμως που αντιμετώπισα στο “MT-V” των Mother Turtle αποτελεί έκπληξη και μάλιστα μεγάλου μεγέθους.
Κάποτε, τον καιρό της παντοδυναμίας της μουσικής βιομηχανίας, η αλλαγή καλλιτεχνικού ύφους μιας μπάντας πολλές φορές ισοδυναμούσε με εμπορική αυτοκτονία. Από την άλλη, η μόνιμη προσκόλληση σε ένα είδος μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν συμβόλαια και συμφωνίες, ήταν επίσης πολλές φορές συνθετική αυτοκτονία για τους ολοκληρωμένους μουσικούς που ήθελαν να εξερευνήσουν διαφορετικά sτyles. Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει και μάλλον η αλλαγή των Θεσσαλονικέων ήρθε την κατάλληλη στιγμή.
Βέβαια μη φανταστείς ότι οι Χελώνες άφησαν το prog πλαίσιο. Το ακολουθούν και πάλι αλλά πλέον σε μεγάλο ποσοστό το υλικό του “MT-V” χαρακτηρίζεται ως ποιοτικότατο κάργα metal που γεφυρώνει μια ολόκληρη 50ετία σκληρής μουσικής. Αυτό που αλλάζει είναι η αντίληψη περί προοδευτικότητας. Η πολυσχιδής μουσική και οι δαιδαλώδεις δομές είναι κατά πολύ ελαττωμένες αλλά αυτό αντίθετα δρα ιξωδώς: η μουσική είναι πολύ δυνατή, πιο άμεση και εύληπτη από κάθε άλλη φορά παρά τη χαοτική σε στιγμές φύση των συνθέσεων όπου επικρατεί πανδαισία ήχων και με βασικότερο ατού το ότι σε μπάζει από τα πρώτα δευτερόλεπτα στο πνεύμα του κομματιού. Σαν “νοοτροπία” το album μου έφερε πολλές φορές στο νου τους θεούληδες King’s X.
Επίσης αδιαπραγμάτευτο στοιχείο είναι ο ήχος που τσακίζει κόκκαλα. Ειδικά στις κιθάρες του Κώστα Κωνσταντινίδη, με δομές από ριφάρες που σου προκαλούν headbanging (αδιανόητο για όλη την προηγούμενή τους δισκογραφία) και solos που αν και δεν προσπαθούν να ακουστούν εντέχνως “κουλά” εντούτοις βγάζουν έναν “λαμαρινάτο” μοντερνισμό. Και εκτός του Κωνσταντινίδη, επίσης και η υπόλοιπη ομάδα απλά “σπέρνει”: τρομερός ο Γιώργος Θεοδωρόπουλος με τα keys του, συμπαγέστατο υπόβαθρο από τους Γιώργο Φιλοπέλου (μπάσο) / Γιώργο Μπαλτά (drums) και σε πρωταγωνιστικό ρόλο το sax του Μπάμπη Προδρομίδη που μαζί με τον Αλέξανδρο Κιουρντζιάδη πολλές φορές φτάνουν σε noise, θεόσκληρα μέρη. Επίσης όλοι οι συμμετέχοντες πίσω από το μικρόφωνο δίνουν ρέστα, ιδανικοί για τις συνθέσεις που ερμηνεύουν. Πάθος, δυναμικότητα, ποικιλία στην έκφραση.
Και τα 8 κομμάτια είναι πολύ καλά και αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι οι Mother Turtle δεν αποκόπτουν πλήρως το αμιγώς prog παρελθόν τους (για παράδειγμα το θεατρικότροπο “Reasons” που μου έβγαλε κάτι από Mastodon, το επιλογικό Trouble (ή και Corrosion Of Conformity) meets Pink Floyd “Last Reverie” ανήκουν στο “βαμμένο” progressive), εντούτοις με τα υπόλοιπα κομμάτια δείχνουν σαφώς τη heavy metal “στεριά”.
Anacrusis / Depressive Age και σχεδόν goth rock πνεύμα στο “Suicidal Hornet”, επιμεταλλωμένο Soundgardenικώς ’70s prog rock στο “The Great Unknow”, Sabbath / Pantera / RATM τεχνοτροπίες στο “Open Veins” με ευρείας γκάμας φωνητικά από τον Cons Marg – φαντάσου κάτι μεταξύ του Coverdale και του Chris Cornell), φοβερό το “Bystander Effect” με την υπέροχη Χρύσα Τσατάλμπαση πίσω από το μικρόφωνο – θαυμάσιο growling που δένει άριστα με το D’ Argento keyboards φόντο). Ξεχωριστή οντότητα αποτελούν τα trip rock “Always A Waterfall” – με αισθητική παρόμοια του φινάλε του “Mirror” των Dream Theater – και “Aura” που θα έλεγα ότι είναι η αποθέωση της ομάδας παραγωγής / mixing / mastering.
Οκ, είναι παραδεκτό ότι ζούμε σε έναν κόσμο υπερπροσφοράς μουσικής (και γενικότερα τέχνης), προϊόν άνθησης του home computing. Το rock ‘n’ roll dream έχει πεθάνει από το πρώτο torrent, η βιομηχανία βασίζεται πλέον σε νέες image και video σταθερές για να “πουλήσει” και η αγωνία του μουσικού, του δημιουργού / καλλιτέχνη είναι η αναγνωρισιμότητα. Είναι η νέα πραγματικότητα. Και μέσα σ’ αυτήν η πρόταση που καταθέτουν οι Mother Turtle είναι σαφής, πολύ δυνατή και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για να περάσει στο ντούκου. Το “MT-V” είναι ένας αξιοπρεπέστατος δίσκος που η ακρόασή του θα αποζημιώσει και θα ικανοποιήσει τον μουσικόφιλο σε όποιο σημείο του prog rock / metal φάσματος και αν ανήκει. Μεγάλο καλλιτεχνικό βήμα για την μπάντα, με σχεδόν ίδια λογική. Ίσως λίγο πιο “ενήλικης” πλέον αλλά tα έχει αυτά η μέση ηλικία (χιχιχιχι, αστειάκι).
Facebook: https://www.facebook.com/MotherTurtleBand
Bandcamp: https://motherturtleband.bandcamp.com/album/mt-v
780 
