Είδος: Progressive metal
Εταιρεία: ViciSolum Productions
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 6 Μαΐου 2022
Δεν ξεχνώ τον ενθουσιασμό που ένιωσα όταν στις αρχές του Φλεβάρη, εκεί που χαζολογούσα στα social media, το βλέμμα μου μαγνητίστηκε από ένα λιτά αινιγματικό αλλά σημαδιακό post των Mother of Millions. Κάτι είχε αρχίσει να κινείται πάλι. Κάτι ήταν καθ’ οδόν. Μέσα στο επόμενο διάστημα, έγινε σαφές ότι πολύ σύντομα θα είχαμε τη χαρά να ακούσουμε νέα μουσική από τους Αθηναίους progsters.
Φτάνουμε, λοιπόν, στην άνοιξη του 2022 και έχω στη διάθεσή μου μια καινούργια δουλειά από τους Mother of Millions, το EP “Orbit”, που σπάζει μια τετραετή δισκογραφική σιωπή.
Το απίστευτης ομορφιάς full-length “Artifacts” είχε τοποθετήσει πολύ ψηλά στην εκτίμησή μου το αθηναϊκό συγκρότημα, ενώ οι ζωντανές εμφανίσεις, όπως αυτή του Μαρτίου του 2019, είχαν μια καθηλωτική επίδραση πάνω μου και μου ήταν πια σαφές πως μόνο σπουδαία πράγματα θα ακολουθούσαν.
Ομολογώ πως ένας νέος, πλήρης δίσκος θα τερμάτιζε την αδημονία μου πιο ικανοποιητικά. Όμως, η πρόγευση για όσα έπονται είναι το απαραίτητο «φιξάκι» που θα αμβλύνει το στερητικό σύνδρομο. Επιπλέον, αρκεί για να σβήσει την όποια ανησυχία για το μέλλον της μπάντας μπορεί να δημιούργησε ο πρόωρος χαμός του βασικότατου μέλους των Mother of Millions, του Μάκη Τσαμκόσογλου.
Κοιτάζω τα φθορίζοντα, κυανέρυθρα χρώματα του εξωφύλλου, όταν αρχίζει να ηχεί το φασματικό και γλυκόπικρο πιανιστικό θέμα του intro “Where Do We Go From Here”. Η φωνή του Γιώργου Προκοπίου, αισθαντική όσο ποτέ άλλοτε, άδει “We float among worlds, fluorescent…” και ακαριαία πυροδοτεί μέσα μου συγκινησιακή φόρτιση. Τι χαρισματικός τραγουδιστής! Ένα αιθέριο falsetto, που η αφοπλιστική του ηδύτητα μόνο με του Einar Solberg μπορεί να συγκριθεί, κλείνει την εισαγωγή και γεφυρώνει με την έναρξη του “Orbit”. Ένας drony, παραμορφωμένος, μπάσος ήχος συναντάται στις ίδιες νότες με το βαρύ κιθαριστικό riff του Κώστα Κωνσταντινίδη. Πρόκειται για εκτελεστικά απλή σύνθεση, αλλά έχει ευδιάκριτο στίγμα πλούσιας έμπνευσης. Εναλλάσσεται μεταξύ τραχύτητας και γαλήνης προτού χτίσει ένα κρεσέντο που λειτουργεί ως ιδανική βάση για τις άψογες φωνητικές γραμμές και την εντυπωσιακή ερμηνεία του Προκοπίου.
Εν συνεχεία, ακούμε μια διασκευή του “No Light, No Light” των Florence + the Machine (“Ceremonials”, 2011). Αποτελεί, μάλιστα, το single από το EP, ενώ το συγκρότημα έφτιαξε και video clip για αυτό. Η εκδοχή των Mother of Millions είναι μια αρκετά πιστή, πιο «επιμεταλλωμένη» επανεκτέλεση του πρωτοτύπου. Το εύστοχο της επιλογής δεν θα το κρίνω, αλλά σίγουρα θα περίμενα μια πιο «πειραγμένη» προσαρμογή από την μπάντα. Η κατακλείδα του “Orbit” EP είναι μια τρυφερή και ενορχηστρωτικά απογυμνωμένη επανεκτέλεση του “Rome”, τραγουδιού από το δεύτερο full-length του συγκροτήματος, το “Sigma”. Ένα πιάνο. Μια φωνή. Ένα κλείσιμο του (υγρού) ματιού.
Η κυκλοφορία του “Orbit”, σε συνδυασμό με τις προγραμματισμένες ζωντανές εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, επισημοποιεί την επιστροφή των Mother of Millions. Εν αναμονή της επόμενης δουλείας τους, που ελπίζω να μην αργήσει πολύ, έχω στο repeat το πρώτο μισό του EP και στον νου μου κολλημένες δύο λέξεις: rise, evolve.
Official Site: http://www.motherofmillionsband.com/
Facebook: https://www.facebook.com/motherofmillionsband
Instagram: https://www.instagram.com/motherofmillionsband/
Bandcamp: https://vicisolumrecords.com/album/orbit-ep
Spotify: https://open.spotify.com/artist/3121AQETMztJVu59OKAnFJ?si=uni6eYP2Q9qRNoYU1Rh7nA
1315 
