MORPHING JAR

INTERVIEW

Πόσα απίδια παίρνει το βάζο; Η απάντηση θα δοθεί από τους ίδιους τους Morphing Jar στις 25 Φεβρουαρίου στο An Club (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) γιατί η μπάλα παίζεται στο γήπεδο. Όμως χρειάζεται και μια προπόνηση. Έτσι ο Δημήτρης Μαρσέλος αποφασίζει να “τρέξει” λίγο τους Αντώνη, Νότη και Μπίλυ, ζητώντας απαντήσεις.

-Καλώς ορίσατε στις σελίδες του rockway.gr! Ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. Πως προέκυψε το όνομα Morphing Jar; Γκουγκλάροντας βλέπω YugiOh και αδυνατώ να καταλάβω λόγω ηλικίας.
Αντώνης: Kαλώς σας βρήκαμε και σας ευχαριστούμε πολύ! Η αλήθεια είναι ότι δεν προέρχεται από το YugiOh. Το Morphing Jar δεν συμβολίζει κάτι συγκεκριμένο, προέρχεται από μία φωτογραφία που είδαμε τυχαία την περίοδο που ψάχναμε όνομα για την μπάντα, η οποία απεικόνιζε ένα βάζο όπου μέσα του περιείχε ένα άλλο σπασμένο βάζο. Αυτό που μας τράβηξε περισσότερο είναι ότι ο καθένας μας ερμήνευε το τι συμβόλιζε η φωτογραφία με τον δικό του τρόπο και όλες οι ερμηνείες ταυτιζόντουσαν με τα θεματικά κέντρα των στίχων που είχαμε ήδη γράψει. Αυτό είναι και κάτι που θέλουμε να κάνουν οι ακροατές μας με την μουσική μας.

-Ποια είναι τα μέλη της μπάντας και πως γνωριστήκατε; Τι κάνατε πριν μπείτε στο βάζο;
Νότης: Με τον Αντώνη ήμασταν κολλητοί από πριν τους Morphing και γνωριζόμασταν από τις μπάντες μας, Epithet Of Mine και Mind The Gap. Μια μέρα που είχαμε βγει για καφέ, ακούγαμε Alice In Chains και Melvins και απλά είπαμε μεταξύ σοβαρού και αστείου να κάνουμε μια Grunge/Sludge μπάντα. Με το που τελειώσαμε τον καφέ, πήγαμε στο σπίτι μου και τζαμάραμε το πρώτο μας κομμάτι, το οποίο όντως κατέληξε και το opener του άλμπουμ, το “U Can Have It All”. Αρχίσαμε να κάνουμε πρόβες και γράψαμε άλλο ένα κομμάτι, το “Sleep”, αλλά ακόμα βλέπαμε την μπάντα σαν side project. Μετά ήρθε η καραντίνα του ’21, που όλοι ήμασταν ψυχολογικά χάλια και αυτό σε εμάς βγήκε σε μορφή μουσικής, γράφοντας όλο και περισσότερα κομμάτια. Έτσι χωρίς να το συνειδητοποιήσουμε, το side project έγινε main project, καθώς οι κανονικές μας μπάντες βρισκόντουσαν σε αδράνεια. Μετά, βρήκαμε τον Μπίλυ σαν μπασίστα και έτσι ολοκληρώθηκε το line up της μπάντας.

-Αφού άκουσα τα δυο κομμάτια σας στο YouTube σκέφτηκα τους Nirvana και Alice in Chains. Σε ποιες μπάντες οφείλετε την ύπαρξη σας;
Αντώνης: Όπως και προανέφερες, εγώ με τον Νότη βγαίναμε και πάντα κάπως καταλήγαμε να τζαμάρουμε σε στούντιο Nirvana και Alice In Chains, όποτε δεν έχεις και άδικο χαχα. Βέβαια, εξίσου μεγάλες επιρροές είναι οι Melvins, Soundgarden, Acid Bath, Sleep, Kyuss, Down, Silverchair, Black Sabbath και πολλές άλλες Grunge, Sludge και Stoner μπάντες. Επίσης έχουμε επιρροές και από alternative μπάντες όπως Deftones, Radiohead και Rage Against The Machine.

-Αν δεν κάνω λάθος επίκειται η κυκλοφορία του ντεμπούτου σας, οπότε θα ήθελα να βγάλετε το καπάκι για να δούμε τι περιέχει το γυάλινο δοχείο σας. Μην κρύψετε τίποτα!
Νότης: Για το πρώτο μας album έχουμε 9 κομμάτια τα οποία έχουν κυρίως grunge ηχο με stoner , sludge ,post grunge και alternative στοιχεία όπως σας αναφέραμε και πριν. Οι στίχοι σε κάθε τραγούδι αποτυπώνουν τις διάφορες καταστάσεις που βρισκόμουν την περίοδο που γράφαμε το κάθε τραγούδι, στην οποία τύχαινε να περνάγαμε και οι 2 παρόμοιες και πολλές φορές τις ίδιες καταστάσεις, άρα κατά κάποιο τρόπο είναι σαν ημερολόγιο της ζωής μας τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτό πιστεύω μπορούν να ταυτιστούν αρκετά άτομα σαν εμένα με αυτούς τους στίχους, ή να βγάλουν το δικό τους νόημα μέσα απ’ αυτό και να νιώσουν έτσι την ταύτιση με βάση τις προσωπικές τους εμπειρίες. Το πλάνο είναι να ανεβάσουμε τα πρώτα δυο single μέχρι τον Απρίλιο και μέχρι Μάιο να έχει ανέβει όλο το άλμπουμ σε YouTube, Spotify κτλ, καθώς και να οργανώσουμε ένα καλό live για την παρουσίαση του.

Τι θα ξεφορτώνατε κλείνοντας το στο βάζο; Αν είχε όντως τη μαγική ικανότητα να αλλάζει ό, τι μπαίνει μέσα του, πως θα το χρησιμοποιούσατε;
Αντώνης: Η αλήθεια είναι ότι θα χρειαστούμε ένα πολύ μεγάλο βάζο για αυτό, άλλα μερικά πράγματα που θα κλείναμε μέσα και θα το σφραγίζαμε είναι η υποκρισία, η ζήλεια, η απανθρωπιά, όλους τους βιαστές, σεξιστές και γενικότερα ανθρώπους που ζούνε με στερεότυπα (έχουμε 2023 δηλαδή έλεος), τους ανθρώπους που βάζουνε το κέδρος πάνω από τον άνθρωπο και αυτούς που είναι υπέρ των πολέμων. Θα βάζαμε και πολλά άλλα ακόμα αλλά μην ξεφεύγουμε και από το αρχικό θέμα της συνέντευξης.

-Διαλέξτε ο καθένας το album χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσε να ζήσει.
Νότης: Το Nightmare των Avenenged Sevenfold. Αυτό το album συνδυάζει τέλεια όμορφες μελωδίες, ταχύτητα, ατμόσφαιρα, breakdowns, ενδιαφέρον αλλαγές και γκρουβάτα σημεία ταυτόχρονα. Από την αρχή μέχρι το τέλος οut of the box songwriting γενικότερα. Έχει μια μοναδική σκοτεινή ομορφιά. Είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ από το λύκειο και σημαίνει πολλά για εμένα.
Αντώνης: Αν και μια ερώτηση που ταλάντεψε αρκετά την σκέψη μου, μπορώ να πω βέβαια ότι το σημαντικότερο άλμπουμ για εμένα είναι το Dark Side Of The Moon των Pink Floyd. Η ανατριχίλα και το mindfuck που μου προκάλεσε το DSOTM πραγματικά δεν περιγράφεται με λόγια. Είναι το άλμπουμ που με έκανε να πω στον εαυτό μου “Αντώνη, όταν μεγαλώσεις θα γίνεις μουσικός.”
Μπίλις: Πιστεύω πως το άλμπουμ που με καθήλωσε και με έκανε να δω τα πράματα πιο out of the box ήταν το Ηybrid Τheory των Linkin Park, ίσως και να είναι κατά την γνώμη μου το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ.

-Ποιο τραγούδι θα περιέγραφε τον καθένα σας;
Μπίλυς: Το κομμάτι το οποίο με περιγράφει καλύτερα πιστεύω είναι το “Τhe Ρot” των Τool. Το άκουσα την κατάλληλη στιγμή και άλλαξε ολόκληρη την κοσμοθεωρία μου ως προς την μουσική.
Αντώνης: Το πρώτο τραγούδι που μου ήρθε στο μυαλό είναι το “Paranoid Android” των Radiohead. Αυτά που με τραβάνε περισσότερο σε ένα κομμάτι είναι οι μελαγχολικές και όμορφες μελωδίες, τα ωραία αρμονικά chord progressions, η ενέργεια, το συναίσθημα και πάνω από όλα οι γκρούβες. Πιστεύω είναι ένα κομμάτι που όπως και το άλμπουμ του (Ok Computer) τα έχει όλα!
Νότης: “Again” από Alice In Chains. Πέρα απ’ το ότι οι Alice από ένα σημείο και μετά είναι εξωγήινοι, αυτήν την περίοδο ταυτίζομαι με τους συγκεκριμένους στίχους λίγο παραπάνω από ποτέ.

-Ποια είναι τα σχέδια σας για το μέλλον; Πόσο ψηλά μπορεί να πάνε οι Morphing Jar;
Αντώνης: Το μόνο μέλλον που μπορούμε να δούμε για τον εαυτό μας ο καθένας ξεχωριστά είναι η μουσική. Σίγουρα θα συνεχίσουμε να γράφουμε και να προσπαθούμε να γινόμαστε όλο και πιο ολοκληρωμένοι σαν μουσικοί και σαν μπάντα. Έχουμε ήδη αρχίσει να γράφουμε καινούργια κομμάτια για δεύτερο album και έχουμε κατασταλάξει στην κατεύθυνση που θέλουμε να πάρουμε. Θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να ασχοληθούμε αποκλειστικά με την μπάντα όσο δύσκολο και να ναι αυτήν την εποχή και σε αυτή την χώρα. Γιατί απλά είναι η ζωή μας, είναι αυτό που αγαπάμε. Τώρα το αν και πόσο ψηλά θα φτάσουμε δεν μπορούμε να το ξέρουμε, αλλά αυτό που θέλουμε και θα κυνηγήσουμε είναι να παίζουμε την μουσική μας σε μεγάλα φεστιβάλ εντός και εκτός Ελλάδος.

-Για τέλος θα ήθελα να χρησιμοποιήσετε μερικούς στίχους σας για να καλέσετε τους αναγνώστες μας στο live σας στο An club.
Mπίλυς: ‘”In your addiction spread my need
I reflect on your broken mirror
Can you see me?”
Είναι από το Lovescars, το οποίο είναι ένα από τα δύο singles που θα ανεβάσουμε τον Απρίλιο και είναι από τα προσωπικά αγαπημένα όλης της μπάντας.

646
About Δημήτρης Μαρσέλος 2206 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.