Εάν είστε λάτρεις της neoclassical power σχολής των ’80s και γενικότερα του μελωδικού metal και rock, τότε τα νέα που έρχονται από τη γειτονική χώρα είναι ευχάριστα! Ο βιρτουόζος κιθαρίστας Luca Poma, γνωστός από τη θητεία του στους Uli Jon Roth, Vinnie Moore, Mike Terrana, Kee Marcello και άλλους, δημιούργησε το solo project του υπό το όνομα Moon Reverie και κυκλοφορεί το ομώνυμο ντεμπούτο “Moon Reverie”, ευελπιστώντας να μας μεταφέρει νοερά στη δική του εκδοχή της neoclassical σκηνής.
Ο Ιταλός βιρτουόζος, συνέλαβε την ιδέα αυτού του project το 2012 και έκτοτε έψαχνε τους κατάλληλους μουσικούς που θα τον πλαισίωσαν για να το κάνει πλέον πράξη. Έπειτα από τις συμμετοχές του σε μεγάλου βεληνεκούς καλλιτέχνες όπως ο Uli Jon Roth και ο Vinnie Moore, θεώρησε ότι η στιγμή για το δικό του όραμα είχε φτάσει και οι Moon Reverie πήραν “σάρκα και οστά” με το ομώνυμο album τους.
Ο Luca Poma, ως γνήσιος εκπρόσωπος της Ιταλικής power σκηνής, είναι λάτρης της τεχνικής και του neoclassical power ήχου και γι’ αυτό δε μπορούμε να περιμένουμε τίποτα άλλο πέρα από άρτια riffs και συνθέσεις που ευνοούν τα τεχνικά solos. Οι επιρροές από τεράστιες μπάντες των ’80s όπως Stratovarius, Yngwie Malmsteen’ s Rising Force, αλλά φυσικά και από την Ιταλική σχολή του symphonic/power είναι εμφανής στο δίσκο, που δείχνει όμως τρομερά φρέσκος και με έναν αέρα υπερπαραγωγής που δεν σου αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης.
Το “Moon Reverie”, είναι η σημερινή ηχητική πραγματικότητα ενός είδους που μεσουράνησε στα ’80s και ’90s και άρχισε να φθίνει με τη νέα χιλιετία, περισσότερο λόγω του τέλματος στο οποίο είχαν περιπέσει οι ηγέτες του παρελθόντος, παρά ως είδος. Το neoclassical power metal και hard rock, με τα δυναμικά και τεχνικά riffs και τα γεμάτα ενέργεια solos, είναι το είδος που μοστράρει το όργανο που μάθαμε να αγαπάμε σε αυτήν τη μουσική και μας ανεβάζει τη διάθεση με το πρώτο γρατζούνισμα, την κιθάρα. Οι Moon Reverie και ο Luca Poma, το επανέφεραν στη ζωή με ένα ηλεκτροσόκ, που ίσως χρειαζόταν να γίνει νωρίτερα. Κομμάτια όπως τα “Forgiveness”, “I Will Come For You” και “Say Forever”, είναι το αλατοπίπερο αυτής της μουσικής και θεωρούνται κλασικά εν τη γενέσει τους. Με τέτοια τραγούδια γνωρίσαμε το power metal, με αυτά το αγαπήσαμε και με αυτά θα γουστάρουμε όσα χρόνια και να περάσουν.
Οι Moon Reverie, με το νέο τους album, έχουν καταφέρει να συνδυάσουν την ’80s αισθητική του neoclassical power metal και hard rock, με τη σημερινή μουσική πραγματικότητα. Μπορεί η βάση του δίσκου να είναι η χρυσή εποχή του metal, όμως το γεγονός ότι ακούγεται σαν ένα album του σήμερα, με μοντέρνα παραγωγή και με συνθέσεις που ταιριάζουν στα ’10s, κάνει το “Moon Reverie” να φαίνεται και να φαντάζει “λίρα εκατό” για τους οπαδούς του ήχου.
Δε νομίζω ότι χρειάζεται να αναφερθούμε στην άρτια τεχνική και τη συνθετική ικανότητα του πρωτομάστορα του δίσκου, αφού είναι απολύτως φυσιολογικό ο Luca Poma να είναι η εγγύηση του album. Οι κιθαριστικές του ικανότητες και η δημιουργική του αύρα, έχουν καταφέρει να συνεργαστούν με μαεστρία και να παράξουν ένα album-διαμάντι της neoclassical σκηνής και του rock και metal γενικότερα. Ειδικότερα στο intro “Into Glory” και στο κλείσιμο του δίσκου με το instrumental “Moon Reverie Suite”, ο Luca Poma δείχνει τα δόντια του και πυροβολεί αδιακρίτως με μεταλλικά τεχνικά riffs, συνοδευόμενα από αριστουργηματικά solos.
Το “Moon Reverie”, είναι ένας δίσκος που αφήνει το στίγμα του δημιουργού του από τις πρώτες κιόλας νότες του. Η κιθαριστική ιδιοφυΐα που ονομάζεται Luca Poma, διδάσκει πως παίζεται το όργανο αυτό και θαμπώνει τους ακροατές με το συνθετικό του οίστρο. Το album, σφίζει από ζωντάνια και ενέργεια και δε σου “δείχνει έλεος” με το που πατήσεις το play. Σίγουρα ένας δίσκος που θα απασχολήσει τη metal κοινότητα μέσα στο 2020. Όσον αφορά τους λάτρεις του είδους, θα το αγκαλιάσουν με θέρμη και θα αφεθούν στα κιθαριστικά τερτίπια του. Από τις πιο αξιόλογες προσπάθειες του νέου έτους, που βάζει υποψηφιότητα για album της χρονιάς.
https://www.facebook.com/MoonReverieLucaPoma/
666 
