Είδος: Death/Thrash metal
Δισκογραφική: High Roller records
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 11 Σεπτεμβρίου 2020
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να ακούει heavy metal, πάντα έδινα την ευκαιρία και σε άλλα είδη της σκληρής μουσικής να αποδείξουν ότι μπορούν να έχουν θέση στα ακούσματα μου αν και λάτρης του κλασικού heavy metal. Όταν πριν περίπου ένα μήνα λοιπόν έπεσε στα χέρια μου το νέο Ep των θρυλικών Messiah, αντιλήφθηκα ότι παρ’ όλο που ήταν “σκληρότερο” από τα ακούσματα μου απέπνεε κάτι διαφορετικό, κάτι που σε ωθούσε να το ακούσεις μέχρι τέλους. Ένα μήνα μετά, οι Ελβετοί deathsters επιστρέφουν με μία ολοκληρωμένη ιδέα υπό το τίτλο “Fracmont” και μοιάζουν πιο έτοιμοι από ποτέ να ξαναπατήσουν στη κορυφή του death metal.
Η αλήθεια βέβαια είναι, ότι με 40 σχεδόν χρόνια στο ενεργητικό τους μάλλον βρίσκονται στη κορυφή, όμως τα συνεχή hiatus δεν άφησαν τη μπάντα να έχει την εξέλιξη που της αναλογούσε. Για τους old school οπαδούς του death/thrash metal όμως, οι Messiah δε σταμάτησαν να αποτελούν ένα ιδανικό καταφύγιο για να “χορταίνουν” τις όποιες σκληρομεταλλικές ορέξεις τους. Το “Fracmont”, αν και το έκτο μόλις πόνημα του σχήματος, μοιάζει ικανό να συνδέσει το ένδοξο παρελθόν των Ελβετών θρύλων με το γεμάτο αισιοδοξία μέλλον που προβλέπεται ένεκα και του εγχειρήματος.
Το νέο album των Messiah, προφανώς και έχει ως βάση του το old school μοντέλο που από 1984 έως και σήμερα αποτελεί σήμα κατατεθέν της μπάντας αλλά δε σταματά εκεί. Οι βετεράνοι death/thrashers, θέλοντας να συνδέσουν τη διαφορά των δεκαετιών καταφέρνουν με στοχευμένες συνθέσεις να αναδείξουν την εποχή, τη δεκαετία ζωής του “Fracmont” χωρίς να χάσουν καθόλου από το old school feeling του δίσκου. Τα γεμάτα όλεθρο riffs, τα πολεμικά solos και η “οργισμένη” ‘80s παραγωγή, φαίνεται να κερδίζουν τις εντυπώσεις και να γίνονται τα “όπλα” που οι Ελβετοί εξαπολύουν για να κερδίσουν το σκληροπυρηνικό death metal κοινό. Αν το καταφέρνουν; Άκου μόνο τα “Children Of Faith”, “Miracle Far Beyond Disaster” και το επικό κλείσιμο του δίσκου “Throne Of Diabolic Heretics” και θα καταλάβεις για τι ύμνους μιλάμε.
Το πόσο αξίζει το “Fracmont” ως album, γίνεται ιδιαιτέρως αντιληπτό αν σκεφτούμε ότι η μπάντα επαναδραστηριοποιήθηκε έπειτα από 22 χρόνια το 2017 ενώ κυκλοφορεί δίσκο μετά από 26 χρόνια και το “Underground” του 1994. Πολλοί καλλιτέχνες με τέτοιο διάστημα αποχής, μάλλον εμφανίζονται “τρακαρισμένοι”, με “ρηχές” ιδέες και με μέτρια έως καλά albums, κάτι που δεν ισχύει στη περιπτωσάρα των Messiah. Το “Fracmont” κλωτσάει κ@λους, ρίχνει άγριο ξύλο και δείχνει γιατί οι Ελβετοί αξίζουν να βρίσκονται στη κορυφή. Τόσο μουσικά όσο και συνθετικά, η μπάντα έκανε το καλύτερο που μπορούσε και αυτό φαίνεται από τις πρώτες κιόλας νότες. Τι και αν πέρασαν τόσα χρόνια; Οι Messiah, μοιάζουν να μην έχουν σταματήσει ποτέ και το “Fracmont” είναι η τρανή απόδειξη.
Το “Fracmont”, είναι η δήλωση εδραίωσης του σχήματος στο death/thrash χώρο χωρίς υπερβολές. Εάν μετά από 26 χρόνια οι Ελβετοί μπορούν και βγάζουν τέτοιο δίσκο, τι θα συμβεί αν λειτουργήσουν ως κανονικό σχήμα από εδώ και μπρος; Οι τελευταίες κινήσεις της μπάντας πάντως, δείχνουν ότι επιστρέφουν κανονικά στη δράση για αυτό φίλοι old school death-άδες αναθαρρήστε! Must have, για οποιονδήποτε death-ά σέβεται τον εαυτό του. Εδώ κέρδισε έναν κλασικό μεταλλά, λέτε να μην καταφέρει τους οπαδούς του είδους;
Facebook: https://www.facebook.com/MESSIAHthrashingmadness/
1332 
