Είδος: Progressive Metal
Δισκογραφική: Butler Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 8 Μαΐου 2020
Πρόκειται για μια από τις καλύτερες και πιο αινιγματικές (τουλάχιστον μέχρι τα ’90s) μπάντες που πέρασαν από την ευρωπαϊκή σκηνή, οι οποίοι όρισαν ένα εντελώς δικό τους τρόπο απόδοσης του progressive metal. Αξεπέραστοι μουσικοί, με albums – σεμινάρια πάνω σε αυθεντική μουσική που δεν ακολούθησε κάποια σαφή επιρροή αλλά απεναντίας, έγινε η ίδια επιρροή για πάμπολλες μπάντες.
Μετά την 10ετή αποχή τους από το ορόσημο “Pictures at an Exhibition” και από το πολύ καλό “Lurking Fear” εώς σήμερα, οι θρυλικοί Γερμανοί Mekong Delta, αν και εμφανίστηκαν παραγωγικότατοι κυκλοφορώντας δουλειές σε τακτά χρονικά διαστήματα δείχνοντας ότι είναι πλήρως ενεργοί, συνθετικά θα έλεγα ότι παρέμειναν το λιγότερο ασαφείς, χωρίς βέβαια να υποβιβάζουν την συνθετική τους στόφα σε κάτι μη αξιόλογο. Και να που εν έτει 2020 επανήλθαν με ίσως τον πιο βατό και σχετικά άμεσο (μιλάμε για progressive metal, μην ξεχνιόμαστε) δίσκο της καριέρας τους.
Δεν τίθεται θέμα για τις εκτελεστικές τους ικανότητες, ομιλούμε για μια ομάδα μουσικών επιστημόνων (προεξάρχοντος του mastermind Ralf Hubert) οπότε το διακύβευμα είναι αποκλειστικά η συνθετική δυναμική τους στο σήμερα.
Το “Tales of a Future Past” θα το χαρακτήριζα ως μια σύνοψη των σπουδαιότερων στοιχείων τους όπως παρουσιάστηκαν σε όλες σχεδόν τις εποχές τους, από τις αρχέγονες που ακουγόντουσαν τόσο εντυπωσιακά αλλοπρόσαλλοι δημιουργώντας κάτι εντελώς πρωτότυπο για την εποχή, την μεσαία (και πιο μεστή για τον γράφοντα) όπου παρουσίασαν δουλειές εξτρεμιστικού thrash όπως στο “Fusion Fugitives), μέχρι και τους νεωτερισμούς του προ εξαετίας “In a Mirror Darkly”.
Το υλικό του “Tales of a Future Past” είναι πολύ ενδιαφέρον και ποικίλο με απρόβλεπτη ροή. Θα έλεγα ότι αποτελεί μια δουλειά που χωρίζεται σε τρεις ενότητες οι οποίες ξεκινούν και τελειώνουν στα τέσσερα μέρη των “Landscape” instrumentals (με το “Into the Void” ως συμφωνικό intro track, το “Waste Land” να θυμίζει θεατρικότροπη μεγαλεπίβολη παραγωγή – φαντάσου τις θρησκευτικού περιεχομένου ταινίες των δεκαετιών του ’50 και του ’60 – και τα “Inharent” και “Pleasant Ground” κλασσικίζοντα ως άμεσες παραπομπές στο “Pictures…”).
Από εκεί και πέρα, μια απρόβλεπτη ακολουθία κομματιών όπως το “Mental Entropy” που θα μπορούσε να ανήκει σε μπάντα μελωδικού death metal, τα “Mindeater” και “When All Hope Is Gone” να χαρακτηρίζονται από thrashy σαρωτικές riffοσειρές, αλετήρες που διακόπτονται από ακουστικές εντέχνως δυσαρμονικές γέφυρες, το “The Hollow Men” ζέχνει ’80ίλα θυμίζοντας δουλειές όπως το “The Principle of Doubt” του 1989 ενώ το “A Farewell to Eternity” είναι η πιο μελωδική και σίγουρα η πλησιέστερη προς το ’70s prog rock στιγμή ίσως και όλης τους της καριέρας (δεν θυμάμαι να έχουν ξαναγράψει τέτοια σύνθεση) με καθαρά Led Zeppelin-ικό υπόβαθρο.
Το “Tales of a Future Past” απαιτεί την πλήρη αφοσίωση του ακροατή, δεν πρόκειται για ευκαιριακό άκουσμα και φυσικά δεν προτείνεται για να διασκεδάσει κάποιος. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για μια ιδιότυπη ηχητική θεατρική παράσταση με πρωταγωνιστές τα αμιγώς metal όργανα και τον Martin LeMar ως αφηγητή / σχολιαστή (αν και διαθέτει πάρα πολύ καλή φωνή, η ερμηνεία του μοιάζει με power metal εξιστόρηση και δένει καταπληκτικά με το background). Ένα πολύ καλό concept που φυσικά ορίζει μια ακόμη πρωτόγνωρη πτυχή ενδυναμώνοντας τον μύθο των Mekong Delta. Άριστο αλλά θα χρειαστεί να το “διαβάσεις” καλά φίλε αναγνώστη.
https://www.facebook.com/mekongdeltagermany/
http://www.mekongdelta.eu/
710 
