Είδος : Hard Rock
Δισκογραφική : Nuclear Blast
Ημερομηνία Κυκλοφορίας : 24 Ιανουαρίου 2020
Ο βετεράνος της φινλανδικής heavy metal σκηνής, Marko Hietala, είναι γνωστός ως μπασίστας και (δεύτερος) τραγουδιστής του εξαιρετικά επιτυχημένου συγκροτήματος των NIGHTWISH, στους οποίους συμμετέχει τα τελευταία 19 χρόνια. Η μουσική του καριέρα όμως ξεκίνησε από την αρχή της δεκαετίας του ’80 με το συγκρότημα TAROT, του οποίου είναι συνιδρυτής και βασικός συνθέτης. Έχει συμμετάσχει ακόμη στους NORTHERN KINGS, SINERGY και DELAIN άλλοτε ως τραγουδιστής άλλοτε ως μπασίστας, ενώ έχει παράγει albums των AMORPHIS, WARMATH κ.α.
Προ τριετίας, όταν η κύρια πηγή των εσόδων του, οι NIGHTWISH, έκαναν διάλλειμα, βρήκε το χρόνο να ασχοληθεί με τα τραγούδια του πρώτου του solo album, το οποίο κυκλοφόρησε φέτος και φέρει την ονομασία “Pyre of the Black Heart”. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου ( πηγή ) ο σκοπός του ήταν να συνθέσει συναισθηματική και περιπετειώδης μουσική χωρίς τα όρια που επιβάλουν οι εμπορικές επιταγές.
Για τους παραπάνω λόγους η προσωπική του δουλειά δεν θυμίζει, εκτός φυσικά από τα αναγνωρίσιμα φωνητικά του, τις δουλειές των άλλων συγκροτημάτων του. Η μουσική εδώ είναι περισσότερο ατμοσφαιρική, με εξαίρεση το εισαγωγικό hard rock τραγούδι “Stones”, το οποίο συνδυάζει το ιρλανδικό hard rock των Thin Lizzy με την ορχήστρα εγχόρδων. Τα επόμενα πέντε τραγούδια είναι λίγο-πολύ rock μπαλάντες οι οποίες έχουν εξαίσια ενορχήστρωση καθώς και οργανοπαιξία από όλα τα μέλη αλλά ο αργός τους ρυθμός και η έλλειψη ενός εντυπωσιακού riff ή μιας πραγματικά σπουδαίας και πρωτότυπης μελωδίας, αναπόφευκτα φέρνουν υπνηλία. Το ξυπνητήρι αποτελεί το “Runner Of The Railways” με την rock’ n’ roll διάθεση του και το ενδιαφέρον solo στα πλήκτρα από τον Vili Ollila (ο οποίος γεμίζει όλα τα κομμάτια με διαφόρων ήχων πλήκτρα, πιάνο, synthesizer, Hammond κ.α.), καθώς και το “Death March For Freedom” με τα εύσημα εδώ να κερδίζει, με την κιθαριστική του δουλειά, ο Tuomas Wäinölä. Δύο μπαλάντες ακόμη και στα 52 λεπτά του ο δίσκος τελειώνει.
Η διάθεση που μου έμενε κάθε φορά που τελείωνα την ακρόαση του “Pyre of the Black Heart” ήταν αυτή που ο Γιάννης Αγγελάκας είχε περιγράψει ως “Υπέροχο Τίποτα”. Από την μια πλευρά, όλα τα κομμάτια είναι όμορφα, δημιουργούν μια πικρόγλυκη αίσθηση νοσταλγίας ακούγοντας τα και όλοι οι οργανοπαίχτες αποδίδουν καταπληκτικά σε αυτά, από την άλλη πλευρά όμως οι συνθέσεις δεν έχουν αυτό το μαγικό “κάτι” που θα τις απογειώσει. Ο Marko Hietala είναι ένας πολύ καλός τραγουδιστής και εξαιρετικός παραγωγός αλλά ως συνθέτης είναι απλά άνω του μετρίου. Το album αυτό όσο και δουλεμένο στις ενορχηστρώσεις κι αν είναι, όσο ζεστή κι αν είναι η παραγωγή του άλλο τόσο αδιάφορο είναι στο μεγαλύτερο μέρος του (μόνο οι τέσσερις στις δέκα συνθέσεις που το αποτελούν διασώζονται της λήθης).
Βάζω να ξανά-ακούσω το τραγούδι “While Your Lips Are Still Red” των NIGHTWISH (στο οποίο τραγουδά ο Marko) και σκέφτομαι ότι αυτό το album θα ήταν τέλειο, μόνο αν είχε και την συμβολή κάποιου εξαιρετικά ταλαντούχου συνθέτη-στιχουργού, όπως του Tuomas Holopainen.
Facebook
Instagram
Nuclear Blast
666 
