MARILLION: Γίνε Ο Ασφαλιστής Μου Μια Ώρα Πριν Το Σκοτάδι

OPINIONS

Πιστοί στις προσφιλείς τακτικές τους, οι εφευρέτες του crowdfunding το 1997, ξεκίνησαν μέσα στο καλοκαίρι μια μεθοδική διεργασία προώθησης και προετοιμασίας του κοινού για το νέο, εικοστό τους άλμπουμ, καθώς για τους ίδιους τα “Less Is More” και “With Friends From The Orchestra” υπολογίζονται σαν κανονικές επίσημες κυκλοφορίες. Όλες οι λεπτομέρειες για την καμπάνια προπαραγγελίας του δίσκου αναρτήθηκαν έγκαιρα στην επίσημη σελίδα τους.

Αρχές Σεπτεμβρίου, όντας σχεδόν έτοιμοι να αποκαλύψουν τον τίτλο του άλμπουμ, αποφάσισαν να το κάνουν κάπως πιο ενδιαφέρον από το να ανακοινωθεί με ένα συνηθισμένο δελτίο τύπου. Αυτό που έκαναν τελικά ήταν να ανακοινώσουν τα αρχικά του τίτλου, και στη συνέχεια, να αφήσουν τους φίλους τους να μαντέψουν πως πιστεύουν αυτοί πως θα ονομάζεται το άλμπουμ. Οι απαντήσεις μέσω email με τις καλύτερες εικασίες για τον τίτλο, έφτασαν στο light@marillion.com, και όλες οι σωστές απαντήσεις βγήκαν σε κλήρωση για να επιλέξουν τυχαία έναν νικητή που θα έπαιρνε δωρεάν εισιτήρια για ολόκληρη την περιοδεία, με τον τίτλο “Light At The End Of The Tunnel”, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αν για κάποιο λόγο ο νικητής δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα εισιτήρια, τότε θα λάμβανε ένα πλήρες πακέτο των προϊόντων του νέου άλμπουμ.

Με την ανακοίνωση του τίτλου “An Hour Before It’s Dark”, ο πάντα αποκαλυπτικός και αναλυτικός Steve Hogarth αποφάσισε πως είχε έρθει η στιγμή να ρίξει λίγο περισσότερο φως στο νέο τους έργο… “Φαίνεται ότι πολλά από τα προαισθήματα στο τελευταίο μας άλμπουμ FEAR αποδείχθηκαν καλά θεμελιωμένα… Για αυτό αποφάσισα να αποφύγω πάση θυσία να γράψω για την πανδημία γιατί πίστευα ότι αυτό θα έκανε και κάθε άλλος καλλιτέχνης. Όταν όμως ήρθε η στιγμή, ήταν αδύνατο να μην το αναφέρω. Έχει γίνει μέρος της ζωής, οπότε δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να το αρνηθείς δημιουργώντας, όπως δεν πρέπει να αγνοηθεί και τίποτα άλλο”.

Βέβαια ο Hogarth δεν παρέλειψε να εστιάσει και στο τεράστιο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, που ήδη είχε ρίξει την απειλητική σκιά του στο FEAR, τονίζοντας πως εκεί είναι που πρέπει να διατεθούν οι οικονομίες μας, προσωπικές και εθνικές. Όπως χαρακτηριστικά έγραψε στο μήνυμά του, “πρέπει να σώσουμε τη γη είτε είμαστε χίπις είτε δισεκατομμυριούχοι και αυτή πρέπει να είναι η νούμερο 1 προτεραιότητά μας, θα πρέπει να είμαστε σκληροί με τον εαυτό μας”. Η τελευταία αυτή φράση ήταν ουσιαστικά και εκείνη που διαμόρφωσε τη συνολική διαδρομή των στίχων του άλμπουμ. Ένα άλμπουμ, που παρά την ζοφερή γενική ιδέα, θεωρούν οι ίδιοι πως είναι μουσικά το πιο πλούσιο και αισιόδοξο εδώ και πολλά χρόνια. Η Lucy Jordache, εμβληματική manager του γκρουπ, δήλωσε ενθουσιασμένη “it beats FEAR”, και ο Michael Hunter έκανε τη μίξη των τραγουδιών Be Hard On Yourself, Murder Machines, Reprogram the Gene, The Crow and the Nightingale, Sierra Leone και Care.

Ήδη από τον Αύγουστο η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως σε απόπειρα συνεργασίας με ασφαλιστές για να προσφέρουν ένα προσαρμοσμένο ασφαλιστικό πρόγραμμα αποζημίωσης του κόστους σε περιπτώσεις ακυρώσεων και αναβολών, λόγω των νέων περιορισμών της πολιτικής αρχής του Ηνωμένου Βασιλείου απέναντι στο πρόβλημα με τον Covid-19, το σύστημα δεν κάλυπτε την αυτοαπομόνωση του προσωπικού ή των καλλιτεχνών. Μπροστά στο απρόοπτο μιας πιθανής ακύρωσης στην επικείμενη περιοδεία, ακόμα και παρά τη λήψη αυστηρών υγειονομικών μέτρων, υπολογίστηκε μια προσεγγιστική οικονομική ζημιά της τάξης των 150.000 λιρών.

Σε μια ακόμα παγκόσμια πρωτιά, και απολαμβάνοντας την ιδιαίτερη σχέση που έχει οικοδομηθεί εδώ και πολλά χρόνια με τους οπαδούς τους, αποφασίζουν να τους ζητήσουν να γίνουν οι ίδιοι η ασφαλιστική τους εταιρεία. Μέσω λοιπόν μιας νέας καμπάνιας με τον τίτλο “Lightsavers” , επιχειρούν να μαζέψουν το ποσό αυτό που θα διασφαλίσει την βιωσιμότητα του γκρουπ. Με πολλά και διαφορετικά επίπεδα δέσμευσης σε αντίστοιχα ποσά, και με έκκληση να γίνεται μόνο αν υπάρχει η συγκεκριμένη δυνατότητα, η μπάντα θα φροντίσει να λάβουν όλοι οι συμμετέχοντες δώρα και ανάλογα βραβεία, όπως και διάφορες δυνατότητες επικοινωνίας μαζί τους, τα οποία φυσικά θα τα κρατήσουν ακόμα και όταν θα τους επιστραφούν τα χρήματα, με το πέρας της ομαλής διεξαγωγής της περιοδείας. Η καμπάνια απόλαυσε μια τόσο άμεση και ζεστή ανταπόκριση από τον κόσμο και ήδη στις αρχές Οκτωβρίου είχε συγκεντρωθεί το ποσό των 110.000 λιρών, ενώ το ενδιαφέρον των media για την έμπνευση αυτή ήταν παραπάνω από αισθητό.

Από τις 14 Νοεμβρίου ως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η περιοδεία “The Light At The End Of The Tunnel” βρίσκεται πια σε εξέλιξη και όλα κυλούν ομαλά. Το γκρουπ έχει για άλλη μια φορά ένα ανανεωμένο setlist από το πλούσιο οπλοστάσιο που διαθέτει, μαζί με το ολόφρεσκο “Be Hard On Yourself” , ενώ φροντίζοντας και για ένα μεγάλο μέρος του κοινού του, το οποίο για διάφορους λόγους δεν μπορεί να βρεθεί σε κάποια από τις εμφανίσεις αυτές, έχει προγραμματίσει ένα livestream της συναυλίας στο Hammersmith Eventim Apollo , στις 27 Νοεμβρίου.

1092
About Γιώργος Γεωργίου 540 Articles
Συνηθίζουν να λένε, «δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι»… Αν μπορούσε λοιπόν να ιδρύσει το δικό του “Cabaret Voltaire”, στους τοίχους του θα είχε κορνίζες με φωτογραφίες του Τάκη Τλούπα και πίνακες των David Bomberg και Edward Hopper. Πάνω στο πατάρι θα είχε τις δύσκολες περιπτώσεις, αυτούς που αν τελικά μάλωναν μεταξύ τους, θα έπρεπε να γίνει σε απομόνωση. Σε ειδικό “triryche design” τραπεζάκι ο Tate με τον De Garmo, και ακριβώς απέναντι σε ευρύχωρο καναπέ ο Fish με τον Steve Hogarth. Μοναχικό τραπέζι με κηροπήγιο και θέα από μικρό παράθυρο στην ομίχλη της πίσω αυλής ο Simon Jones. Φθαρμένο ημίψηλο σκαμπό και μίνι μπαρ δίπλα του για τον Nick Cave. Σκαλιστή πολυθρόνα για τον Ronnie James Dio, και κάθισμα VIP από το Villa Park για τον μουστάκια άρχοντα των ριφ. Φουτουριστικό κουπέ για τρεις σεβάσμιους κυρίους από τον Καναδά, μην τον ρωτήσεις ποιους. Κάτω σε περίοπτη θέση στο μπαρ, τον μορφονιό Joakim Larsson, για να τραβά τις ωραίες γυναίκες, και δίπλα του τον Jim Matheos να τον συμμαζεύει με την ψυχραιμία του όταν χρειάζεται. Σε ένα μικρό τραπέζι στην πιο σκοτεινή γωνιά, η περίεργη παρέα του David Sylvian, του Neil Hannon και του Paddy McAloon. Όταν κάθονται στο μπαρ και οι νεότεροι Einar Solberg, Daniel Tompkins και Daniel Estrin, η χημεία είναι πια ιδανική. Καθόλου άσχημα κι απόψε…