Πολλά έχουν ειπωθεί για τους Manowar. Στη μακροχρόνια πορεία τους στη μουσική, τους ακολουθεί είτε απέραντη δόξα, είτε παρατεταμένο ψέγος. Κάποιοι λένε πως είναι οι βασιλιάδες του metal, άλλοι πως είναι γουνοβρακοφορεμένοι, αλλειμένοι με λάδι ποζεράδες. Κάποιοι τους ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια, κάποιοι τους επιτίθενται με σθένος ανταρτών.
Είτε τους αγαπάς, είτε τους μισείς, αν έχεις περάσει από το metal, θα τους παραδεχτείς για κάποια πράγματα, αν ψάξεις ειλικρινά στην καρδιά σου. Αν μην τι άλλο, έχουν συνθέσει albums που έθεσαν τα όρια του λεγόμενου epic metal και έκαναν τα σπαθιά να μοιάζουν απαραίτητο αξεσουάρ/διακοσμητικό. Εκτός από τα κατά καιρούς ανυπέρβλητα riffs τους και την “αθάνατη” φωνή του αγέραστου Eric Adams, οι Manowar έστησαν ένα φοβερό marketing plan που δημιούργησε έναν “στρατό” οπαδών, τόσο πιστών όσο οι Φενταγίν στον Σαντάμ. Η εμφάνιση τους, η φρασεολογία των στίχων και η φοβερή συνοχή της μουσικής τους από δίσκο σε δίσκο κατέστησε το image τους μεγαλύτερο από τη μουσική τους και ακόμη από τους ίδιους τους ανθρώπους.
Παράδειγμα, πως παρά τη φυγή του Ross The Boss και τη σοβαρή υπόθεση παιδικής πορνογραφίας του πρώην κιθαρίστα τους, Karl Logan, η δημοτικότητα της μπάντας δεν επλήγη. Και αυτό γιατί υπάρχουν κάποια τραγούδια τους που ακόμη και οι “άπιστοι”, δεν θα μπορούσαν να μην κουνηθούν ακούγοντας τα.
Έψαξα και γω βαθιά μέσα μου και άφησα το κεφαλάκι να σπάσει τα άλατα με τα παρακάτω:
- “The Gods made heavy metal“- (Louder than hell, 1996)
“The Gods Made Heavy Metal And They Saw That It Was Good
They Said To Play It Louder Than Hell
We Promised That We Would
When Losers Say It’s Over With You Know That It’s A Lie
The Gods Made Heavy Metal And It’s Never Gonna Die”
Ένα τραγούδι φόρος τιμής στη μουσική που πρεσβεύουν. Ένα κομμάτι ισχυρά και ανθεμικά κολλητικό. Από τα λίγα κομμάτια τους που μπορώ να ακούω συνεχώς, αν και δεν είμαι fan του συγκροτήματος.
- “Thor (The Powerhead)” – (Sign of the hammer, 1984)
“I watched as he shouted
To the giants who died that day
He held up his hammer high
And called to Odin for a sign”
Εμπνευσμένο από τη σκανδιναβική μυθολογία, αυτό το κομμάτι είναι ένα από εκείνα που οδήγησαν στη γέννηση του λεγόμενου Viking metal. Ήταν από τα λίγα τραγούδια τους που εμφανίζονταν τακτικά σε κασσετοσυλλογές της εφηβείας μου.
- “Blood of the Kings”– (Kings of Metal, 1988)
“‘Til The Blood On Your Sword Is The Blood Of The King”
Θα μπορούσε κανείς να πει πως είναι κραυγή κατά της μοναρχίας, μπορεί και να είναι πράγματι, μόνο ο ποιητής το ξέρει. Είναι σίγουρα όμως ένα τραγούδι για εκείνους που τους στηρίζουν στον πόλεμο κόντρα σε όσους που τους λοιδορούν.
- “Blood of my enemies“- (Hail to England-1984)
“Strong winds, magic mist
To Asgard the Valkries fly
High overhead, they carry the dead
Where blood of my enemies lies”
Και αυτό (όπως πάρα πολλά τραγούδια τους) εμπνευσμένο από τη σκανδιναβική παράδοση που θέλει τις Βαλκυρίες να μεταφέρουν τους πολεμιστές που γενναία σκοτώθηκαν στη μάχη, στην παρέα των θεών. Εμβληματικός δίσκος, εμβληματικό κομμάτι.
- “Bridge of Death“- (Hail to England-1984)
“Satan, don’t forsake me! I wait for you take me
Grant me wings and as you messenger I’ll fly”
Το εννιάλεπτο έπος ενός αμαρτωλού που βαδίζει προς την επόμενη ζωή και παραδίδεται τελικά στην αγκαλιά του Σατανά, αφού διασχίζει τη γέφυρα του θανάτου.
- Guyana (Cult of the Damned) – (Sign of the Hammer, 1984)
“In the Cult of the Damned we all worked the land
Too afraid to look up we all feared his hand
Hurry my children there isn’t much time
But we’ll meet again on the other side
Be good to the children and old people first
Hand them a drink they’re dying of thirst”
Με θέμα μια μαζική αυτοκτονία που έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1970 στη Jonestown της Guyana, ο Eric Adams δίνει ίσως την καλύτερη του ερμηνεία. Στις 18 Νοεμβρίου 1978, 909 άνθρωποι πέθαναν στη Jonestown, από τους οποίους οι 907 με τη λήψη κυανίδιου.
- “Hail and Kill“- (Kings of Metal- 1988)
“Blood and death are waiting like a raven in the sky
I was born to die”
Ένα από τα κομμάτια που έθεσαν ένα στιχουργική μοτίβο το οποίο θα εξαργυρώσουν πολλές ακόμα φορές στο μέλλον οι Manowar, αλλά σίγουρα ένα από αυτά που ξεσηκώνουν.
- “Battle hymn“- (Hell on Wheels-1997)
“By moonlight, we ride
10 000 side by side
With swords drawn, held high”
Όλοι έχετε ακούσει κάποιον Manowarrior να λέει 10000 side by side και ένα ακόμη επικό highlight του συγκροτήματος, που συνθετικά έχει αρχίσει να φθίνει.
- “Blood, wind, Fire and Steel” – (Fighting the world-1987)
“I am an outcast
On the path of no return.
Punisher and swordsman
I was born to burn.”
Ένα ακόμη από τα μεγάλα τους κομμάτια που ενέπνευσαν πολύ κόσμο να ακολουθήσει μουσικά τα χνάρια τους και σίγουρα θα το ακούσουμε ζωντανά στην Πλατεία Νερού.
- “Defender”- (Fighting the world-1987)
“My only son,
I hope you know
That I would have been there
To watch you grow”
Ένα από τα αγαπημένα μου Manowar, που το ακουω με ευχαρίστηση σαν να μην είναι Manowar, φιλοξενεί τη φωνή του τεράστιου Orson Welles. RIDE LIKE THE WIND…
Μπορεί να νομίζετε πως λειτουργώ υπό απειλή κάποιου crossbow και γράφω κολακευτικά σχόλια για τους Manowar, αλλά σας ορκίζομαι πως τα γράφω χωρίς πίεση. Ή έτσι λέω για το ξεκάρφωμα. Όπως και να χει την Τετάρτη 22 Ιουνίου στην Πλατεία Νερού (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) θα περάσουμε ωραία με τους Manowar παρέα. Blood, Kill, Death to False Metal.
1257 
