MANASSEH: “Tunneling to Paradiso”

ALBUM

Είδος: Ambient/Atmospheric/Neo Folk
Δισκογραφική: I, Voidhanger Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 05 Απριλίου 2024

Στους κύκλους του underground, η I, Voidhanger κατέχει cult status και μάλλον δικαίως. Τα τελευταία 5 χρόνια που ακούω ζεστά μουσική, δεν έχω πετύχει καμία κυκλοφορία της που να είναι κάτι λιγότερο από έστω καλή. Έχει κάποιο τρόπο να κινείται στο extreme φάσμα του underground και να βρίσκει μουσικές που δεν απογοητεύουν. Και το “Tunneling to Paradiso” δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Βέβαια, στο promo που μας ήρθε υπάρχει (και) ο χαρακτηρισμός “dungeon synth”, που το άλμπουμ σε καμία περίπτωση δεν είναι. Μικρή σημασία όμως έχει.

Πίσω από το δίσκο το οποίο αποτελεί one man project, βρίσκεται ο Patrick Brown (-ex Howls of Ebb) και το κυκλοφόρησε σαν την “άλλη πλευρά” του έτερου project του, Herxheim. Εδώ έχουμε δέκα instrumental στη ουσία κομμάτια, κατασκότεινου ambient. Και μπορεί η παραγωγή να δίνει την εντύπωση λίγο χομπίστικου εγχειρήματος, αλλά αυτό μάλλον προσθέτει στο αποτέλεσμα. Ο δίσκος είναι στη μεγάλη του πλειονότητα ακουστικός, με λίγα κρουστά να προσθέτουν στην ατμόσφαιρα. Μεγάλο plus, τα samples με ομιλίες που κάνουν το άλμπουμ σε σημεία αλλόκοτο, απόκοσμο. Τα όποια ηλεκτρικά όργανα λειτουργούν καθαρά συμπληρωματικά, σαν μουσικό χαλί πολλές φορές, με drone στοιχεία. 

Το ύφος, άλλοτε μεσαιωνικό και άλλοτε neo-folk αλλά πάντα θεοσκότεινο, βρίσκω να τραβάει το αυτί του ακροατή όλο και περισσότερο με κάθε ακρόαση. Το άλμπουμ θα μπορούσε εύκολα να αποτελεί soundtrack της κόλασης του Δάντη, κάποιας παλιάς ταινίας τρόμου ή ενος DnD session με κλειστά φώτα κι αναμμένα κεριά, του οποίου η ατμόσφαιρα έχει συνεπάρει τους παίκτες οι οποίοι με όχημα τη μουσική, έχουν γίνει απόλυτα immersed στον επικίνδυνο κόσμο που ξετυλίγεται μπροστά τους. 

Bandcamp: https://i-voidhangerrecords.bandcamp.com/album/tunneling-to-paradiso

247
Avatar photo
About Κώστας Χατζής 38 Articles
Μπάρμαν κατ' επάγγελμα, Χατζής κατ' όνομα και κάποτε και ιδιότητα, προσπαθώ έκτοτε ν' ακούσω οποιαδήποτε μουσική πέφτει στα χέρια και τ' αυτιά μου. Μεγάλες αδυναμίες τα σκοτάδια του black metal, το συναίσθημα των blues/psych/vintage rock, ο αυθορμητισμός του grunge και η ταξιδιάρικη διάθεση του post. Αγαπημένες στιγμές ακρόασης αυτές στο αυτοκίνητο ή με μια καλή μπίρα στο χέρι (αλλά ποτέ συνδυαστικά). Nerd των jidaigeki ταινιών αλλά και του γιαπωνέζικου σινεμά και κουλτούρας γενικότερα. Θιασώτης της άποψης “Ό,τι ακούτε καλό είναι, να μην τσακώνεστε” την οποία πρώτος θα παραβώ στην πρώτη ευκαιρία μιας καλής διαφωνίας.