Είδος: Heavy/Prog Rock
Δισκογραφική: Blues Funeral Recordings
Ημ. Κυκλοφορίας: 19 Αυγούστου 2022
Σχεδόν 15 ολόκληρα χρόνια απουσίας από τα δρώμενα και ούτε ένα τηλεφώνημα, ούτε ένα μήνυμα, ένα email βρε αδερφέ, κάτι έστω που να πιστοποιεί κάποια σημάδια ζωής. Ξάφνου σαν “μάννα εξ ουρανού” από την απόλυτη αδράνεια περνάμε στην έντονη κινητικότητα στο στρατόπεδο των Σουηδών με τη Heavy Rock Fusion δισκογραφική απόπειρα που ακούει στο όνομα “ The Cursed Who Perform The Larvagod Rites” και η οποία ήρθε να “ξεχειλώσει” το ιδίωμα με τις νέες επιρροές της και συνάμα να βάλει στο μουσικό χάρτη τους ξεχασμένους Σκανδιναβούς.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι και στην συνέχεια να μοιράζονται όλοι μαζί σκέψεις και απόψεις μονιασμένοι σε κύκλο, με ότι άλλο φυσικά προκύψει και θέλουν να μοιραστούν, οι Σουηδοί πιονέροι του Ευρωπαϊκού (και όχι μόνο) Stoner/Hard Rock διατηρούν αξιοσέβαστη θέση στους κύκλους του ιδιώματος. Η τριλογία των δίσκων που κυκλοφόρησαν “Mammoth Volume” (1999), “Noara Dance” (2000), και “A Single Book of Songs By” (2001) αποτελούν λίθους ανεκτίμητης αξίας για την Desert σκηνή και διατηρούν άρρηκτους ηχητικούς δεσμούς με τους Μεγάλους της Καλιφορνέζικης ερήμου.
Αρκεί για να καταλάβει κανείς το μέγεθος αυτού που συζητάμε το γεγονός ότι το “A Single Book of Songs By” αναδείχτηκε άλμπουμ της χρονιάς τότε από την ιστοσελίδα Stonnerrock.com τον απόλυτο οδηγό για το ιδίωμα διεθνώς, τη σκυτάλη από το οποίο ανέλαβε από το 2009 ο JJ Koczan με το The Obelisk κρατώντας τα ηνία μέχρι σήμερα.
Η παλιοπαρέα από το Lysekil είναι παλιές καραβάνες και έχουν πρωτοστατήσει στο παρελθόν, θέλοντας ακριβώς αυτό θέλουν να κάνουν και στο παρόν με την καινούρια τους δισκογραφική δουλειά. Στήνουν για άλλη μία φορά ηχητικές γέφυρες με τους ομοϊδεάτες τους από το Palm Desert , κολλώντας χαρτάκια και γεμίζοντας τα με ογκώδη riffs, απροσδόκητες ενορχηστρώσεις με Jazzy αλλαγές, προοδευτική διάθεση και εξαιρετικά σκοτεινά φωνητικά.
Η μπάντα ακολουθεί πιστά την Sabbath-ική φιλοσοφία και τις διδαχές του riffmaster Iommi, καθότι το Hand of Doom είναι ποτισμένο στο μουσικό της DNA και χαραγμένο στις ταστιέρες. Φαντάσου συνειρμικά τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και τη σκηνή με τη δημιουργία των Uruk Hai με το λευκό χέρι του Σάρουμαν, μόνο που εδώ είναι μαύρο και ακρωτηριασμένο.
Η λοιποί Σουηδική σκηνή εμφανίζεται μέσα από τα κομμάτια του δίσκου και κυρίως στο πρώτο μέρος αν μπορούσαμε να χωρίσουμε το άλμπουμ, και πως δεν θα μπορούσε άλλωστε, με τους πιο προφανείς να είναι οι Lowrider, Dozer, Greenleaf, Gomer Pyle και Blind Dog. Εκτός όμως από αυτούς η μπάντα εμφανίζει μία έντονη προοδευτική διάθεση και αυτό είναι ένα από τα καινούρια στοιχεία που εμπλουτίζουν τον ήχο τους και τη μουσική τους ταυτότητα, προσθέτοντας έτσι στην παρέα των προαναφερθέντων και των Steven Wilson όσο περίεργο και να ακούγεται, όπου στην πραγματικότητα είναι απόλυτα ταιριαστό. Στα πλαίσια πάντως αυτής της πειραματικής και παιχνιδιάρικης διάθεσης του κουαρτέτου συναντάμε στην κατακλείδα του δίσκου μία ενδιαφέρουσα συνεύρεση μεταξύ του ορχηστρικού μεγαλείου του Bo Hansson και των περιπλανήσεων στους ατελείωτους ουρανούς των Ashbury.
Το αξιοσημείωτο βέβαια που προκύπτει είναι η δημιουργική διάθεση και μουσική ευστροφία των Σουηδών που ξεδιπλώνεται στο, υποθετικά μιλώντας, άτυπο δεύτερο μέρος του δίσκου. Εκεί όπου μουσικομάνες και γενέτειρες αρκετών ρετρολάγνων μουσικάντηδων Orebro και Malmo στέλνουν τις γητειές τους και τις μαγγανείες τους από αέρος αλλά και τα Heavy/Folk/Blues μεταλλικά ιχνοστοιχεία μέσα από τους υδροφόρους ορίζοντες προς το Lysekil, μεταμορφώνοντας το συγκρότημα σε ένα Witchcraft meets Graveyard κλώνο που πάραυτα διεκδικεί τα πρωτεία γνησιότητας πλέον.
Πάντως δεδομένου ότι κάναμε αναφορά σε γητειές, και λαμβάνοντας υπόψιν το εξώφυλλο, οι manga freaks λάτρεις του Naruto θα βρουν πολλές ομοιότητες αυτού με την πέμπτη Hokage Tsunade και τις επικλήσεις της στην Katsuyu, τον γυμνοσάλιαγκα από το δάσος Shikkotsu.
Εν κατακλείδι, το “The Cursed Who Perform The Larvagod Rites” δεν θα το βρείτε στις λίστες των συντακτών για τη χρονιά που πέρασε, ούτε και σε αυτήν του γράφοντα. Αν και του χρόνου στο πεδίο “Δίσκος του 2022 που έπρεπε να μπει στην λίστα” πιθανόν να φιγουράρει αυτός εκτός απροόπτου.
Παρόλ΄αυτα η ακρόαση του είναι επιτακτική ανάγκη για να βιώσεις πως είναι να εξελίσσεται ένα συγκρότημα αλλά και το να περιπλέκεις ετερόκλητα μουσικά είδη τα οποία φαινομενικά δεν έχουν ιδιαίτερες σχέσεις, αλλά τελικά συμβιώνουν αρμονικά με την κάθε ακρόαση.
Facebook: https://www.facebook.com/mammothvolume
Bandcamp: https://mammothvolume.bandcamp.com/
451 
