Είδος: Groove Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 25 Απριλίου 2025
Ελάχιστες μπάντες φτάνουν στον ενδέκατο δίσκο τους χωρίς να έχουν ξεθωριάσει, χωρίς να ανακυκλώνουν τον ήχο τους ή να ακολουθούν τον αυτόματο πιλότο της εμπορικής ασφάλειας. Οι Machine Head, με το “UNATØNED”, όχι μόνο δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, αλλά φαίνεται να επανεφευρίσκονται για ακόμα μια φορά με μεγαλύτερη επιθετικότητα, πειθαρχία και τόλμη από ποτέ.
Ο νέος δίσκος είναι απόδειξη πως η φωτιά δεν σβήνει ποτέ, βέβαια με μία ειδοποιό διαφορά πως η εν λόγω φωτιά δεν θα πυρώσει σε σημείο να γίνει πιο έντονη και θερμή, και αφήνοντας την μεταφορική έννοια απέξω η μουσική και οι συνθέσεις που την απαρτίζουν δεν θα φτάσουν σε κάποια ηχηρή κορύφωση καταπατώντας απάτητες κορυφές.
Από την πρώτη ακρόαση, το “UNATØNED” δεν αναλώνεται στις δάφνες του παρελθόντος και φανερώνει την πρόθεση του Robb Flynn να ξεφύγει από κάθε ίχνος ευκολίας με τον δίσκο να είναι λιτός, και σχεδόν ανελέητος χωρίς να υπάρχουν 10λεπτα έπη όπως στο “The Blackening” ή την prog δομή του “Of Kingdom and Crown”.
Εδώ, οι συνθέσεις είναι σύντομες, σφιχτές, γεμάτες νεύρο, με εμβόλιμες ηχητικές εκπλήξεις αποτελούμενες από ηλεκτρονικά σημεία και ambient ιντερλούδια(δείγμα του αφυσήχαστου πνεύματος που έχει καταλάβει τον Flynn), περίεργες εναλλαγές κλειδιών, ακανόνιστες δομές και μια αμερικάνικη επιθετικότητα που παραπέμπει στις thrash ρίζες τους αλλά και στο groove metal των 90s κλείνοντας το μάτι στον μοντέρνο μελωδικό ήχο που πρεσβεύουν συγκροτήματα των 10s και 20s.
Αυτό όμως που κάνει το “UNATØNED” να ξεχωρίζει δεν είναι απλώς η τεχνική αρτιότητα ή η στιχουργική ευαισθησία, παρά η ωριμότητα μιας μπάντας που δεν έχει τίποτα να αποδείξει, αλλά επιμένει να το κάνει.
Όπως δηλώνει η ίδια η μπάντα, ο Flynn γράφει “εν κινήσει” σε ξενοδοχεία, backstage, στη διάρκεια περιοδειών, και αυτή η αίσθηση του δρόμου, του μόχθου και της άμεσης έμπνευσης, διαπερνά κάθε riff, κάθε φωνητική γραμμή.
Τα τραγούδια εναλλάσσονται μεταξύ μελαγχολικών μελωδιών και λυσσασμένων breakdowns, με θεματολογία που πηγαίνει από την απώλεια και τη θλίψη μέχρι την αδιαπραγμάτευτη δύναμη και την αυτογνωσία. Ο δίσκος ακούγεται σχεδόν σαν προσωπικό ξέσπασμα όχι μόνο ενός frontman, αλλά ολόκληρης της μπάντας.
Συγκριτικά με παλαιότερες δουλειές, το “UNATØNED” στέκεται δίπλα στο Burn My Eyes σε θέμα οργής, αν και η οργή εδώ είναι πιο εσωτερική, πιο ελεγχόμενη. Δεν έχει την επική διάσταση του The Blackening, αλλά διαθέτει την ίδια καλλιτεχνική φλόγα, συμπυκνωμένη σε πιο προσιτή μορφή. Αν το “Catharsis” δίχασε, το “UNATØNED” θα επιχειρήσει να ενώσει, όχι με το να παίζει εκ του ασφαλούς, αλλά με το να πείθει χωρίς να κραυγάζει.
Το αν θα το καταφέρει είναι μία άλλη κουβέντα, και θα αποφανθούν επ’αυτού οι ιστορικοί του μέλλοντος, εμείς οι οπαδοί και φυσικά ο μέγιστος κριτής που ακούει στο όνομα, χρόνος.
Ο καινούριος δίσκος ενδείκνυται για τους φίλους των Slipknot, Soulfly, Lamb of God, Trivium, Gojira, Orbit Culture, Bleed From Within αλλά και των παλιών οπαδών των Machine Head με νέα μυαλά και δόσεις διαλλακτικότητας για την μουσική κατεύθυνση που έχει χαράξει πορεία ο Flynn και οι συνοδοιπόροι του σε αυτό το ταξίδι.
Εντέλει, ο ενδέκατος δίσκος των Machine Head είναι ένας θρίαμβος της επιμονής που δεν βασίζεται στην κληρονομιά τους, αλλά την επαναδιατυπώνει.
Είναι το έργο μιας μπάντας που, τριάντα χρόνια μετά, εξακολουθεί να πορεύεται μπροστά με το κεφάλι ψηλά και τις κιθάρες έτοιμες για μάχη.
https://www.facebook.com/MachineHead
244 
