Είδος: Thrash / Progressive Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημ. Κυκλοφορίας: 26 Αυγούστου 2022
Μια δεκαετία μετά και μια ακολουθία αριστουργημάτων (και μάλιστα σε διαφορετικά στιλιστικά “χωράφια”) μετά το ορόσημο “Unto the Locust” του 2011 και ο Robb Flynn επιστρέφει για να το επαναλάβει και για την τρέχουσα (ου μην και η τελευταία για τον ταλαίπωρο πλανήτη μας) με το νέο “Øf KingdØm and CrØwn” που βλέπει το φως της ημέρας από την Nuclear Blast και θα έλεγα ότι ολοκληρώνει το concept του “Catharsis”.
Αφήνοντας την εμπειρία του να ρεύσει σαν κάτουρο μετά από ένα καφάσι μπύρες, ο Flynn και η παρέα του δείχνουν πιο απελευθερωμένοι από ποτέ. Αυτό ακούγεται έκδηλα μέσω των συνθέσεων στις οποίες ο δημιουργός πήρε τα καλύτερα στοιχεία από όλη την πρόσφατη δισκογραφία της μπάντας και τα συνέρραψε με τέτοιο σύγχρονο τρόπο που σε αφήνει άναυδο. Επί μέρους: θέλεις δύναμη; Πρώτον ο ήχος τσακίζει κόκκαλα και δεύτερον τα εμβόλιμα hardcore μέρη στα επί τω πλείστω στα πλαίσια του έντεχνου thrash (που ανέκαθεν όριζαν οι ίδιοι) θα σου κουνήσουν την κεφάλα μέχρι να σπάσουν όλα σου τα άλατα στην αυχενική σου περιοχή. Τεχνική: χα! Εδώ γελάνε γιατί οι Heads έχουν αποδείξει (όποια μέλη και να παρέλασαν από τις τάξεις τους) ότι πρόκειται για μια ομάδα μουσικών επιστημόνων στα όργανά τους. Φοβερές δομικές riffοσειρές από τους Flynn και Vogg (με τα speed μέρη να σαρώνουν κυριολεκτικά), καταπληκτικά σχεδόν Maiden-ικά solos πιο μελετημένα από ποτέ, η ομάδα των Jared MacEachern (μπάσο) και Matt Alston (drums – τι είν’ τούτος ρεεεε;…) συντρίβει ραχοκοκαλιές με τη συμπαγή φύση της ενώ ο Flynn φωνητικώς είναι πιο ώριμος από ποτέ συνεχίζοντας να ερμηνεύει με περίσσιο πάθος όταν γκαρίζει, υψηλότατο λυρισμό στα καθαρά του και τη συνήθη παροιμιώδη οργή στην εκφορά των πάντα κοινονικοπολιτικών στίχων και της επίδρασης του χαοτικού πλέον κόσμου στα ενδόμυχα καθενός μας.
“BecØMe The FirestØRm”, ξύλο, σε ένα κομμάτι που θυμίζει δομές από το “Bloodstone & Diamonds” με εξαιρετικά solo parts, speed thrash στο “ChØKe ØN The Ashes ØF YØUr Hate” να ακολουθεί δείχνοντας διαθέσεις που μοιράζονται ανάμεσα στο metal ξύλο και τον λυρισμό, φλασιές προς το “Burn My Eyes” με τα “BlØØDshØT” και “RØTten” (τι solo ρε φίλε!) και από εκεί και πέρα;
ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ: με το έμπα του δίσκου αρχίζουν τα λοξοκοιτάγματα προς το “Unto the Locust” με το πολύ καλό ακουστικό intro του “Slaughter The Martyr” που με “progressive” τρόπο ξεσπά στο blast και με φοβερό επίλογο, με τον θαυμάσιο ύμνο “UnhallØWed” (κομματάρα λέμε guys!) και με το καταπληκτικό “NØ GØds, NØ Masters” να το εκπροσωπούν επάξια. Φοβερός επίσης άλλος ένας ύμνος στην κυριολεξία (με διέλυσε), το βαρύτατο, ορισμός του headbnaging και σχεδόν doom (στην αρχή νομίζεις ότι μπήκαν οι Candlemass στο studio) “Kill Thy Enemies” με το πολύ καλό ρεφρέν του και το εκπληκτικό του solo, καθαρά ανθεμικό το “My Hands Are Empty” (σίγουρα θα αποτελέσει συναυλιακό hit με standard θέση στις setlists από εδώ και πέρα) με αέρα από το ”Catharsis” και ο τρομερός συναισθηματικός επίλογος “ArrØWs In WØRds FrØM The Sky” που κλείνει ιδανικά αυτή τη δισκάρα.
Γιατί αυτό είναι το “Øf KingdØm and CrØwn”. Μια δισκά-ΡΑ με την κατάληξη απολύτως τεκμηριωμένη για άλλη μια φορά από τον Flynn και τους commandos του. Ουρανομήκης τραγουδοποιΐα, άμεση και εύληπτη από την πρώτη ακρόαση, επαγγελματισμός και τέχνη πιασμένα χέρι-χέρι, attitude που αποδεικνύει ότι στο μέγεθος Machine Head ο παράγοντας “metal Τέχνη” θα υπερισχύει πάντα του “metal εμπορίου” σε μια βιομηχανία πλέον που οι δουλειές των συγκροτημάτων οροθετούνται από deadlines και συμβόλαια που πρέπει να διεκπεραιωθούν. Οι Machine Head παραδίδουν το καλύτερο απόσταγμα της ουσίας τους σε ένα album που πάει καρφί για το #1 των top λιστών για το 2022. Και μέχρι στιγμής, χωρίς αντίπαλο να του κοντράρεται στα ίσια. Αριστούργημα.
Υπόκλισις, μεταβολή, αυλαία!
Facebook: https://www.facebook.com/MachineHead
Official website: https://www.machinehead1.com/
719 
