Είδος: Stoner/Fuzz Rock
Δισκογραφική: Blues Funeral Recordings
Ημ. Κυκλοφορίας: 21 Φεβρουαρίου 2020
Σαν να μην πέρασε μία μέρα για τους Σουηδούς, πάλαι ποτέ Ευρωπαίους (και όχι μόνο), “στονεροκράτορες” (μαζί με τους Acrimony). Για να ακριβολογούμε, πέρασαν τουλάχιστον 7.089 μέρες! Nαι, τόσο μεγάλη ήταν η αναμονή και η προσμονή για τους φίλους της μπάντας και του ιδιώματος, ιδιαίτερα μετά τη συναυλιακή τους επαναδραστηριοποίηση, περί το 2013.
Πραγματικά, οι Lowrider είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις συγκροτημάτων που έχουν καταφέρει κάτι τόσο μοναδικό. Να δημιουργήσουν τόσο μεγάλο hype γύρω από το όνομά τους με μόνο έναν δίσκο, τον “Ode To Lo” (Meteorcity 2000), και δύο splits με τους συμπατριώτες τους Sparzanza (1998) και τους Nebula (1999). Και πού να σκεφτεί κανείς, ότι ο τραγουδιστής και μπασίστας της μπάντας Peder Bergstrand ήταν μόλις έφηβος την περίοδο των ηχογραφήσεων. Αξιοσημείωτο είναι επίσης, πως στην εμφάνισή τους στο “London Desertfest 13’”, έπαιξαν σε ένα κατάμεστο Electric Ballroom, μπροστά σε κοινό 1500 ατόμων, τον δίσκο στην ολότητά του μετά από 13 χρόνια.
20 χρονάκια, λοιπόν, πέρασαν και ούτε η “desert σκόνη” αλλά ούτε και οι “στάχτες των Kyuss” ξεπλύθηκαν από τα μουσικά όργανα των μελών του συγκροτήματος, αντ’ αυτού, πέρασαν “μέσα” τους και “πότισαν” στο “μουσικό τους DNA”. Έτσι, με τη νέα τους κυκλοφορία παραδίδουν μαθήματα stoner/ fuzz rock , επιβεβαιώνοντας και με το παραπάνω, τη δήλωση του Critical Metal “Sweden’s answer to all that is rocky, funky, gritty and downright rock n’ roll” και ταυτόχρονα διώχνοντας από πάνω τους την έτερη δήλωση του Kerrang “Most Convincing Kyuss Clones Award”. Και αυτό, αφενός γιατί έχουν εξελίξει τον ήχο τους και αφετέρου πολύ απλά, γιατί συνεχίζουν…!!
Αφού, ως γνωστόν, όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και μπ@φός αναμμένος (χα… σας την έσκασα!), έπειτα από τις εμφανίσεις σε διάφορα φεστιβάλ (Hellfest, Desertfests, Keep it Low, Stoned from the Underground, Up in Smoke) και μετά τις επανεκδόσεις των κυκλοφοριών τους, οι Σουηδοί μπήκαν στο στούντιο και επιτέλους μας παραδίδουν το “Refraction”.
Πιο ώριμοι από ποτέ και εντελώς ανανεωμένοι, μας ξανασυστήνονται μέσα από 6 κομμάτια τα οποία “εκρήγνυνται” στα αυτιά μας, καθώς οι fuzzy κιθαριστικές μελωδίες και τα μακρόσυρτα heavy riffs σήμα κατατεθέν τους, “γρυλλίζουν” και δημιουργούν φοβερό groove που μας παρασέρνει. Και όλα αυτά με πιστοποίηση ISO 420/2020.
Το “Red River” είχε ηχογραφηθεί στις αρχές του 2000, σαν demo έκδοση λίγο πριν την διάλυση της μπάντας, κάτι το οποίο γίνεται αντιληπτό με το που σκάσει το χτύπημα της μπότας και του ταμπούρου, δημιουργώντας κατευθείαν συμπτώματα “στρουθοκαμηλισμού”, καθώς σου “χώνει” το κεφάλι τόσο βαθειά στον desert ήχο, όπου σου προκαλεί ένα απολαυστικό “choking”.
Στα “Ode To Ganymede” και “Sernanders Krog”, οι Σουηδοί δεν διστάζουν να πειραματιστούν (ιδιαίτερα και με την χρήση των πλήκτρων), δίνοντας άλλη διάσταση στον ήχο τους, αναζητώντας νέες “μουσικές κατευθύνσεις”, φέρνοντας στο νου τους συμπατριώτες τους Greenleaf, με τους οποίους εκτός από τις συνεργασίες έχουν περιοδεύσει κιόλας, όπως επίσης και τους αδικημένους Γάλλους Glowsun.
Το “Ol’ Mule Pepe” θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ένα μετ’ επιστροφής ταξίδι στο χρόνο, με ενδιάμεσους προορισμούς το Birmingham κάπου στα ’70s και το Χιλιομόδι Κορινθίας στις μέρες μας. Ακούστε το και θα καταλάβετε.
Το πέμπτο κομμάτι του δίσκου “Sun Devil/M87” ουσιαστικά αποτελεί μία νύξη στο παρελθόν, καθώς δεν είναι καινούρια σύνθεση, αλλά μία πιο heavy επανεκτέλεση του ακουστικού ιντερλούδιου “Sun Devil” από το “Ode To Lo”. Ευχάριστο σίγουρα, άλλα όχι κάτι συνταρακτικό.
Βέβαια το καλύτερο μας το κράταγαν για το τέλος. Το εντεκάλεπτο “Pipe Rider” θα μπορούσε να είναι μία ωδή στον ήχο των Kyuss, Nebula, Fu Manchu, μιας και περικλείει όλα αυτά τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους προαναφερθέντες και που θα ήθελες να ακούσεις από μία σύνθεση. Είναι απίστευτα πιασάρικο, ταξιδιάρικο και “βαρύ”, δίνοντάς σου την εντύπωση ότι έχεις προικισθεί με κάτι πολύ ιδιαίτερο.
Οι Lowrider επέστρεψαν (και ελπίζουμε να έχουν διάρκεια και να παραμείνουν), υψώνοντας έναν “wall of fuzz”, με ένα δίσκο-δήλωση: “Μπορεί ο νέος να είναι ωραίος, μα πάντα ευτυχώς ο παλιός είναι αλλιώς..”!! Cheers..!!
Facebook: https://www.facebook.com/lowriderrock/
Bandcamp: https://lowriderofficial.bandcamp.com/album/refractions
Instagram: https://www.instagram.com/lowridergram/
501 
